Niels Henrik Abel naukowiec: biografia

Niels Henrik Abel – jeden z największych matematyków całej ludzkości. Urodził się w norweskiej miejscowości Finney w proboszczem rodzinnej. Jego matka pochodziła z rodziny kupieckiej. Gdy Niels roczek, rodzina przeniosła się do miasta Gerrestad.

dzieciństwo Abel

Dzieciństwo przyszłych matematyki był prawie szczęśliwy: jego stan zdrowia był biedny, a rodzice są ciągle pijany i przeklinać. W 1815 roku Niels Henrik Abel wszedł do katedry w Oslo School. Rodzina przyszłych matematyki była bardzo słaba, więc Abel był w szkole na pełnym wyżywieniem. Po pierwsze, nie wyróżnia się od ogólnych uczniów masowych. W tym przypadku, nauczycielka matematyki w tym czasie był bardzo okrutny osobą w szkole, który pokonał studentów. Zdolności Abel nauczyciel matematyki pierwszy zauważony przez imię Bert Michael Holmboe.

Nauczyciel i uczeń

Bert był bardzo zainteresowany w matematyce, dobre nastawienie do studentów, a także wiedział, jak je motywować. Holmboe zachęcać tych, którzy pracowali niezależnie. To dzięki niemu po raz pierwszy Abel poważnie zainteresowanych nauką. Nauczyciel przypomnieć, że Abel studiował matematykę kurs z zapałem, które można znaleźć tylko w geniuszu. Holmboe bardzo zachęcać Abel chęć zaangażowania się w, i pozwolił mu używać publikacje ze swojej biblioteki. Po bardzo krótkim czasie Abel był już zaznajomiony z podstawami matematyki. Na własnej przyszłości naukowca dosłownie „połknięcia” Dzieło Gaussa, Lacroix, Poissona i Lagrange'a.

Riddle, zainteresowany w matematyce

Kolejne dwa lata, ze szczególnym optymizmem Abel zostanie podjęta do rozwiązywania złożonych problemów w matematyce. Jeden z tych zagadek dawna przyciąga naukowców. Było to piąty równanie stopnia i równania wyższych stopni. W przypadku prostych równań wzory są znane od dawna. Rozwiązywanie równań czwartego stopnia reguła została otwarta matematyk Ferrari, trzeci – Girolamo Cardano.

Jednak dalsze postępy, nikt nie mógł. Pomimo tego, społeczność naukowa była pewnie w zasadniczej możliwości rozwiązania problemu. Naukowcy uważają, że wystarczy, aby specjalnej kombinacji czynników i radykałów, aby dowiedzieć się, jak rozwiązać te równania. Jednak przejście do wieku po wiek naukowcy poświęcili całe swoje życie do tego zadania, ale pozostał nierozwiązany.

Życie u nauczycieli akademickich i pomoc

W 1820 roku rodzina Abel tragedii dzieje: zmarł jego ojciec. Jego matka, siostra i sześciu braci pozostają niemal w ubóstwie. W 1821 roku Niels Henrik Abel wstąpił na uniwersytet. Tam jego talent widziana przez nauczycieli i decydują się połączyć swoje oszczędności do pobierania stypendium dla ubogich, ale niezwykle utalentowanego studenta, aby nie utracić swój dar dla nauki. Pomimo trudności i jej melancholijnego charakteru Abel był zawsze przyjazny i uzhivchiv ze wszystkich uczniów, praktycznie bez wrogów. Matematyka była tak interesująca dla niego, że mógł spędzić cały dzień na zajęciach, przynosząc się niemal do wyczerpania fizycznego.

W zimie 1822-1823 The Niels Henrik Abel napisał pierwszą poważną pracę naukową. Został poświęcony całkowalności równań różniczkowych. W nagrodę, nagrodę otrzymała State do niego.

Ani szef uczelni lub Zarządu norweskiego nie zapominać o genialnym talentem, który miał Niels Henrik Abel. W lecie 1823 roku, Abel po raz pierwszy możliwe jest przeprowadzenie drogi do granicy norweskiej. Ze środków, które zebrane profesora uniwersytetu, Abel udał się do Kopenhagi. Podróżowanie, matematyk zapoznania się z innymi wielkimi umysłami czasu: Cauchy'ego, A. Legendre i inni. Aw 1825 roku został wysłany do Niemiec, gdzie jego miesięczne wynagrodzenie było zrobić 3168 franków.

W 1826 roku, artykuł przez Abla, który opisał proces rozwiązywania równań stopnia pięć. To wydarzenie natychmiast stał się jednym z największych matematyków świata. Jednak po pracy naukowca, który został przeniesiony do przeglądu Cauchy'ego, zagubiony w swoich papierach. Cauchy był w stanie znaleźć pracę Abel tuż po śmierci naukowca. Jeśli tak się nie stało, podczas życia Abla mógł być przyznany dużą nagrodę naukową. Ponieważ tak się nie stało, resztę swojego życia spędził w skrajnym ubóstwie.

dalsze prace

W Berlinie spotkał się z Abel innego badacza – A. Krella, który zaczął publikować czasopismo matematyczne. Po udanej pracy w Berlinie Niels Henrik Abel wraca do domu – do Christianii. Nie został on zaczyna być zainteresowany w kwestiach równań algebraicznych. Przez cały ten czas wydrukowane około dziesięciu prac naukowych w matematyce, autorstwo należący do Abla. W 1826 roku na posiedzeniu Francuskiej Akademii Nauk Niels Henrik Abel dostarcza raport o transcendentalnych funkcji w matematyce. Jego wydajność jest celowo niezauważony przez francuskich uczonych, że otrzymał uznanie dopiero po śmierci matematyki.

Pogorszenie zdrowia i inne problemy

Abel następnie wysyłane do drugiej podróży do Europy. Odwiedza Drezna, Pragi, Wenecji, Paryżu i innych. Ale ta podróż nie można nazwać turystyczny: w tym czasie naukowiec Niels Henrik Abel pracuje bardzo ciężko. Otwiera 6 twierdzeń matematycznych. Jednak w tym czasie jego uścisku i porażki: rękopis uczony zagubiony, ucieka z pieniędzmi, pogarsza się stan zdrowia. Naukowiec nie regularnie otrzymywać wynagrodzenia.

W 1828 roku otrzymał członkostwo w Royal Academy of Sciences – i to jest tylko uznanie, że kiedy życie staje się Niels Henrik Abel. Zdjęcie na norweskich banknotów o nominale 500 koron, która była używana do 2002 – wyróżnieniem, że naukowiec został uhonorowany pośmiertnie.

W razie choroby i cierpienie spotyka się w 1828 roku matematyk Niels Henrik Abel. Jego biografia kończy się tragicznie: był chory, a lekarze podejrzewali gruźlicę w matematyce. W grudniu tego samego roku naukowiec idzie do miasta Florand, gdzie jego żona pracowała. Podczas podróży naukowiec łapie przeziębienie. Ciężkie zapalenie płuc i gruźlica zrobili swoją pracę, a 06 kwietnia 1829, kiedy naukowiec był tylko 26, jego życie zostało przerwane.

Osiągnięcia Abel

Rozwiązanie równań piątego stopnia – jeden z najważniejszych odkryć w matematyce, co sprawiło, Niels Henrik Abel. Osiągnięcia Jest również w zbiorze otwarcie teorii. On również zbadać kilka funkcji algebraicznych. Ta linia badania doprowadziły do odkrycia Abla teorii funkcji hiperbolicznych. Wiele ważnych dzieł Niels Henrik Abel dotyczą teorii szeregów.

Nagroda Abela

Od matematyki nie dostać Nagrodę Nobla w 2002 roku rząd Norwegii powstała nagrodę specjalną dla nich, o nazwie Abel. Od 2003 roku co roku przyznawana jest wybitnym współczesnych matematyków. Równowartość środków pieniężnych nieco mniej niż milion dolarów. Nagroda ta została stworzona nie tylko nagrodzić zasłużonych naukowców, ale także popularyzacja matematyki wśród młodego pokolenia. Wśród jej laureatów naukowców jak Lennart Carleson, John G. Thompson, Michaił Gromow, Jean-Per Serr. Ponadto, laureat Nagrody Abel był rosyjski naukowiec Jakow Synaj. Otrzymał nagrodę za wkład w badania układów dynamicznych, teorii ergodycznej i fizyki matematycznej.