Samoloty II wojny światowej, historia tworzenia i stosowania

Wszystkie kraje do aktywnego udziału w II wojnie światowej, miał przed rozpoczęciem danej rezerwy dla rozwoju samolotów odrzutowych. Podczas wojny wysiłki, aby stworzyć odrzutowych samolotów bojowych kontynuowane. Ale ich osiągnięcia bledną w porównaniu do skali, co sprawiło, dysze Wehrmacht II wojny światowej.

Przedwojenny rezerwowy

Reaktywny ruch zawsze przyciąga uwagę rusznikarzy. Zastosowanie proszku rakiety pozostawia w czasach starożytnych. Pojawienie się samolotu zdolnego do kontrolowanego lotu, natychmiast doprowadziła do chęci połączyć tę innowację z możliwościami jet ciągu. Dążenie do zapewnienia zdolności wojskowych w zaawansowanym poziomie technologii jest najbardziej wyraźne odzwierciedlenie w polityce naukowej i technicznej Rzeszy. Ograniczenia nałożone przez Traktat Wersalski pozbawiony Niemcy od piętnastu lat ewolucyjnego rozwoju sprzętu wojskowego i zostali zmuszeni do poszukiwania rewolucyjnych rozwiązań. Dlatego zaraz po upadku ograniczeń wojskowych Rzeszy i stworzyć głowę Luftwaffe programów badawczych Richthofen w 1934 otrzymał zadanie stworzenia niemieckich samolotów odrzutowych II wojny światowej. Do góry to tylko brytyjski udało się dokonać przełomu technologicznego, tworząc prototyp odrzutowego silnika. Ale to nie są one wymagane foresight techniczną i wytrwałości wynalazcy F. Whittle, nadając mu środków własnych.

Prototypy i próbki

Wojna w różny sposób wpływają na rozwój programów samolotów. Brytyjczycy, zdając sobie sprawę z podatności na zagrożenia powietrza, traktowany na tyle poważnie, aby opracować nowy typ pojazdów, samolotów bojowych. Na podstawie silnika Whittle je w kwietniu 1941 roku przeprowadziliśmy testy prototypu, który rozpoczął się z brytyjskim samolotów II wojny światowej. Związek Radziecki, który miał słabą bazę technologiczną, zagubiony i ewakuowano część przemysłu, doprowadziła raczej powolny eksperymenty z rakiet i małej mocy silników odrzutowych, które miały interes raczej poznawczą. Amerykanie i Japończycy, mimo wielkich szans, nie wielki postęp na tym samym poziomie. Ich samolot odrzutowy II wojny światowej były oparte na obcych wzorów. Na samym początku wojny, Niemcy zaczęli ustanawiać latający prototyp maszyny produkcyjne i testowanie funkcjonowania realnej samolotów bojowych. Na wiosnę 1941 roku w powietrzu wzrosła jet „Henkel” No-178, wyposażony w dwa silniki turboodrzutowych HES-8A, rozwijając pragnienia do sześciu kilogramów. W lecie 1942 roku poleciał pierwszy niemiecki samolot odrzutowy II wojny światowej, a twin-engine „Messerschmitt” Me-262 wykazał doskonałą obsługę i niezawodność.

Pierwsza seria

Pierwszy samolot odrzutowy produkcja drugiej wojny światowej, wszedł do służby, – „Messerschmitt” Me-262 i brytyjskie Gloster Meteor. Istnieje legenda, że opóźnienie w wydaniu biernej „Messerschmitta” związanej z kaprysami Hitlera, którzy chcieli zobaczyć go jako samolot myśliwsko-bombowy. Rozpoczynając produkcję tego samochodu, do 1944 roku Niemcy wydała ponad 450 samolotów. W 1945 roku produkcja wyniosła 500 samolotów. Niemcy umieszczone również w szeregu i rozpoczął masową produkcję He-162, uważane za komendą bojownika o mobilizacji Volkssturmu. Trzeci typ myśliwca, który brał udział w wojnie, stał się „Arado” Ar-234. wyprodukowano 200 sztuk przed końcem wojny. Zakres angielski był zauważalnie słabszy. Wszystko wojskowy serii „Gloucester” został ograniczony do 210 samochodów. Samoloty II wojny światowej, USA i Japonii opracowali technologię przeniesiony do Anglii i Niemiec, i były ograniczone do serii doświadczalnej.

aplikacja bojowy

Walka doświadczenie w wykorzystaniu samolotów udało się uzyskać tylko Niemców. Ich samoloty próbowały rozwiązać problem obrony kraju przed wrogiem posiadających zdecydowaną przewagę w powietrzu. Brytyjski samolot odrzutowy II wojny światowej, choć stosowane na terytorium Niemiec i w obronie Wielkiej Brytanii wobec niemieckich rakiet, miał tylko kilka odcinków bojowych. Są one stosowane głównie jako trening. Związek Radziecki nie udało się stworzyć samolot odrzutowy II wojny światowej. ZSRR aktywnie badać trofeum podwaliny pod podstawie własnego bogatego doświadczenia wojskowego.