Dyrygent Jurij Temirkanov: biografia, działalność zawodowa

Wybitnych artystów o międzynarodowej renomie zawsze przyciąga wiele uwagi. Jak życie Yuriya Temirkanova, gdzie nauczył się przyjść do muzyki, co jego najważniejsze osiągnięcia? To wszystko zaczęło się w młodym wieku.

Trudne dzieciństwo szczęśliwy

W Nalczyka 10 grudnia 1938 urodziła chłopca – Temirkanov Yuriy Hatuevich. Jego ojciec był intelektualistą w pierwszym pokoleniu, był w stanie przejść z instytutu w Moskwie, po czym wrócił do swego kraju, gdzie przez długi czas kierował Instytut Pedagogiczny, a w chwili narodzin czwartego dziecka prowadzonej przez Urząd Pięknych Autonomicznym. Od dzieciństwa, Yuri wszedł w kontakt z ludźmi kreatywnymi, którzy przyszli do ich domu. W czasie wojny miasto zostało ewakuowane dużą liczbę intelektualistów: I. Grabar, VI Niemirowicza-Danchenko, IA Moskvina. Młoda Temirkanov miał okazję porozmawiać z tymi ludźmi, ale najważniejsza dla niego miał kontakt z Prokofiewa, który zaprzyjaźnił się z przyszłym ojcem dyrygenta i częstym gościem rodziny. Studiował lokalny folklor i Yura słuchał rozmawiać o muzyce, legend i tradycji, siedząc na kolanach wielkiego kompozytora. Losy ojca Jurija było tragiczne, że w czasie wojny prowadził jednostkę partyzancką, ale został schwytany i został zastrzelony przez hitlerowców. Powojenne lata nie były łatwe dla rodziny Temirkanovem, ale były one bardzo szczęśliwy dla Jury. On idzie do szkoły muzycznej w klasie skrzypiec i spotyka się z wyjątkowych nauczycieli, którzy przyszli po trzęsieniu ziemi w Aszchabadzie pracować w Nalczyk. Walerij Fedorowicz Dashkov, Głazunow student, absolwent Konserwatorium Piotrogrodzie, zobaczył dużo talentu w chłopca i, w rzeczywistości, ustalona na swój los.

Prezenty los

Los daje ludziom szansę, ale nie zawsze mogą skorzystać z nich. Istnieje jeszcze szczęśliwcy, którym udało się dostać szczęście i tak był Jurij Temirkanov, którego biografia jest pełen szczęśliwych spotkań. Miał szczęście do ludzi. Tak więc, pierwszym nauczycielem w szkole muzycznej i spotkania dla dzieci z Prokofiewa pomógł mu znaleźć swoje powołanie. Później będzie próbował komunikować się z dobrymi ludźmi, zachowując zasady moralne i prawa przyjaźni. Głównym dar, że dokonał życia – to zdolność do bycia człowiekiem, aby pozostać wiernym swoim zasadom.

rozumienie zawód

Pod koniec szkoły na podstawie opinii nauczycieli Yuri Temirkanov zostanie wysłany do Leningradu, aby kontynuować studia w Szkole Konserwatorium. Wchodzi klasie altówki Grigorij Ginzburg Isaevich i uczęszcza lekcje orkiestrowych umiejętności przewodzących. Już w szkole, dostaje poważne wykształcenie muzyczne i opanowanie podstaw przyszłego głównego zawodu. Yuri Temirkanov już wiedział, że masz poważne wykształcenie, więc po szkole idzie do wydziału dyrygenta Leningradu Konserwatorium, a potem idzie do szkoły absolwent. Jest to wielka odpowiedzialność, graniczące z perfekcjonizmu stosowanej do ich pracy, a ta cecha stała się jego znakiem firmowym.

etap kariery

W 1965 roku Jurij Temirkanov zadebiutuje jako dyrygent w Teatrze Małego Opery i Baletu Opery Leningradu z George. Verdiego „Traviata”. W to, że wykazał duży potencjał i talent, i natychmiast został zaproszony do pracy w teatrze. Temirkanov pracował w tej instytucji aż do 1972 roku. W tym okresie prowadzi w formułowaniu klasycznej: „Porgy and Bess”, „Eliksir miłości”, a także uczestnicząc w konkursach muzycznych. W 1966 roku wygrywa pierwszą nagrodę na Konkursie przewodów All-unijnych. To otworzyło mu drogę do międzynarodowej sławy. Po wygraniu konkursu, udaje się do Stanów Zjednoczonych na trasie z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii w Moskwie, który również pracował Davida Ojstracha i Kirill Kondrashin.

W tym czasie, dyrygent Jurij Temirkanov staje się popularny, pracuje bardzo ciężko. On jest w ciągłym twórczym poszukiwaniom a spróbuj ustawić trudniejsze zadanie. Od 1968 roku, przez 8 lat kierował Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Leningrad, który w tym okresie osiągnęła nowy poziom i stać się najbardziej znanym w mieście. Od 1976 roku, wstaje na stoisku głównego dyrygenta z Kirowa Teatr Opery i Baletu, stając się również dyrektorem artystycznym teatru. W tym czasie teatr stawia potężne i ilustrujące występy, które są chwałą zespołu, „Martwe dusze”, „Wojna i pokój”, „Peter I”, „Eugeniusz Oniegin”, „Dama Pikowa”, „Puszkin”, „Borys Godunow” ,

W 1988 roku został głównym dyrygentem Orkiestry Symfonicznej Filharmonii w Petersburgu Szostakowicza. Wybiera dla personelu pozycji. I staje się kwestią dumy Temirkanovem.

Jest gościnnym dyrygentem Teatru Wielkiego, który w 1977 roku prowadził produkcję opery „Martwych dusz” R. Szczedrin użytkownika.

Poza baton Yuri Temirkanovem jest aktywnie zaangażowany w nauczaniu, jest profesorem w Konserwatorium Petersburskim. Rimski-Korsakow i emerytowany profesor wiele szkół muzycznych zagranicznej.

Światowa sława

Ponieważ Kirov Ballet Symphony Orchestra Dyrygent i zaczęła zwiedzać za granicą, i to przyniosło mu światową sławę. Temirkanov prowadził Petersburg Symphony Orchestra z najlepszych grup muzycznych na świecie. Ponadto dyrygent współpracuje z największymi orkiestrami świata, w tym Filadelfii, Baltimore, Wiedeń, Cleveland, duńskiego Radia, Filharmonii w Dreźnie i Londyńskiej Orkiestry Królewskiej, prowadził przez 20 lat, a nadal jest jego honorowym dyrygentem.

Temirkanov zaproszony do prowadzenia w najlepszych imprez na świecie, na przykład, on stoi za rady na uhonorowanie laureatów Nobla i prowadzi orkiestrę w Rzymie podczas wykonania „Requiem” Verdiego. Dwukrotnie został dyrygentem roku przez włoskiego Franco Abbiati Prize. Jego harmonogram wycieczka jest pomalowany w najbliższych latach, a maestro ma wielkie plany na przyszłość.

Osiągnięcia i nagrody dyrygenta

Najbardziej znaczącym osiągnięciem jej sobie Temirkanov powiedział skład i repertuar Sankt Petersburg Akademickiej Orkiestry Symfonicznej, który był przez prawie trzydzieści lat jest liderem wnieść w pięciu najlepszych orkiestr na świecie. Kreatywna spuścizna Yuri Temirkanovem jest bardzo duża. Rosyjski dyrygent współpracuje z najbardziej znanych wytwórni płytowych, nagrywanie różnych współpracuje z najlepszymi orkiestrami. Jego marzenie – grać i nagrywać wszystkie dziewięć symfonii Mahlera jak grał tylko 5 z nich.

Lista jego nagród jest imponująca. Temirkanov – Ludowy Artysta ZSRR, pełny „Za Zasługi” Komandor Orderu, laureat nagród państwowych i prezydenckich, ma wiele innych krajów nagród.

Celem życia – dobre uczynki

Yuri Temirkanov inny bezgraniczna energia i niesamowite integralność. On daje jej dużo czasu pracy, ale także znalazł możliwości do zaangażowania się w działania społeczne i charytatywne. On ustanowił nagrodę dla uzdolnionych uczniów w szkole w Konserwatorium Petersburskim. Był inicjatorem festiwalu „Sztuka kwadrat” i Międzynarodowy Fundusz Inicjatyw Kulturalnych w Petersburgu. Maestro z orkiestrą regularnie bierze udział w koncertach charytatywnych, pracując ze studentami, dając lekcje mistrzowskie w Rosji i w najlepszych szkół muzycznych na świecie.

życie osobiste

O swoim życiu prywatnym mówi Jurij Temirkanov rzadkie. Przekształciła się szczęśliwie. Z żoną Irinoy Gusevoy poznał w dramatycznym Teatru Bolszoj, para miała syna, ale niestety, zmarła dość wcześnie. Yuri Temirkanov, obywatelstwo, które w dużej mierze determinuje stosunek do rodziny, bo to jest w tradycji ludów Kaukazu, zawsze z wielkim szacunkiem i wielką miłością do żony mówi. Maestro zawsze mówił, że ma jedną miłość – swoją żonę. Była opiekun paleniska, aby wyposażyć dom, podniosła syna, a jej mąż spotkał się liczni goście. Cała miłość Temirkanov po jej śmierci przenosi się do syna i wnuka, a on jest bardzo miły dla innych jego krewnych.

Harmonijny ludzki – Temirkanov Jurij Hatuevich

Przewód do życia daje swoją pracę, zawsze dąży do doskonałości i wymaga tego samego od orkiestry. Dlatego czas na inne działania to trochę, ale – bardzo wykształcony człowiek. On bardzo lubi malarstwo, jako dziecko miał niezwykłą zdolność artystyczną, ale muzyka wygrał Wybór ścieżek. Czyta dużo, komunikowania się z przyjaciółmi, a wielu z nich są dobrze znane kreatywnych ludzi. Zatem Temirkanov pewność, że najważniejsze – być człowiekiem, żeby nie zdradzić sumienia, a ustawa nie narusza nigdy w moim życiu.