Oddechowej zespół zaburzeń: dwa różne stany

Choroba, która jest wykonana w tytule artykułu – jeden z nielicznych, który ustąpił ze względu na fakt, że lekarze zwracał uwagę na leczenie i profilaktykę. Dlatego też liczba zachorowań i zgonów w ostatnich latach spadły. Co to jest zespół zaburzeń oddechowych, u których zdiagnozowano to?

Generalnie dwa zasadniczo różne stany mogą stać za tą nazwą. Pierwszy z nich – pełnoprawnym choroba, która występuje u wcześniaków ze względu na fakt, że płuca są niedojrzałe. Po drugie – zespół ostrej niewydolności oddechowej dorosłych, stan, który występuje z wielu powodów, ale pewne choroby nie liczy. Rozważmy dwa stany.

Zacznijmy od syndromu u niemowląt. Oznacza to, że światło nie generować wystarczającą ilość środka powierzchniowo czynnego jest obecny i niszczeniu struktury błony szklistej. Stopień nasilenia naruszeń zależy od czasu trwania ciąży, że dziecko. Im więcej wcześniaków więcej, zgodnie z danymi, ciężkość choroby. Może być z powodzeniem zapobiegać poprzez leczenie steroidami przed porodem, co zwiększa stopień dojrzałości płuc. Pomaga także wczesne podawanie środka powierzchniowo czynnego, a specjalny, łagodny tryb wentylacji, zapobiega spadenie narządów i wiele innych powikłań.

Zespół ostrej niewydolności oddechowej, która jest diagnozowana u osób dorosłych (chociaż istnieją donoszonych dzieci) – poważna choroba, która jest spowodowana przez uraz lub infekcja płuc. W tym stanie występuje zapalenie miąższu płuc, powodując wymianę gazów bardzo szybko pogarsza. Jednocześnie, na poziomie całego organizmu zaczynają być zwolniony więcej nowych substancji, które poprawiają stan zapalny. Jeśli nie zapewniają takiej pomocy pacjentowi, istnieje prawdopodobieństwo niewydolności wielonarządowej, wraz ze światłem wpływa na wątrobę i nerki, a także kilka innych narządów. Stan ten wymaga pilnego leczenia, czyli pacjent z poważnym stopniem ciężkości zespołu są traktowane resuscytatorów.

Wszystko zaczyna się z uczuciem braku powietrza i duszność. Pacjent zaczyna cierpieć z powodu zamieszania. Zespół klinicznie manifestuje się 24-48 godzin po ekspozycji na czynnik prowokując. Ich dwie kategorie. Po pierwsze – szkodliwe czynniki. Wśród nich, przenikanie ciał obcych, urazy, oparzenia, zatrucia organizmu (w tym na alkohol), transfuzji dużych ilości krwi. Druga kategoria przyczyn – zaostrzenie (niekoniecznie łatwe). Może być ostre zapalenie trzustki, zapalenie płuc, która jest spowodowana zakażeniem i posocznicy. Gdy istnieje podejrzenie, że rentgen pokazuje charakterystyczne cechy dotyczące zespołu zaburzeń respirtorny. Ponadto, analiza zawartości gazów krwi tętniczej. Zatem możliwe jest zidentyfikowanie braku tlenu i nadmiar dwutlenku węgla w tym, co jest ważną cechą diagnostyki.

W intensywnej opieki nad pacjentem w stanie ostrym poddano procedurze wentylacyjnego, a proces ten zwykle trwa przez dłuższy czas, często więcej niż dwa tygodnie. Pacjent znajduje się w szczególnej sytuacji, aby zmniejszyć prawdopodobieństwo niedodma. Ograniczyć ilość płynu w organizmie przez stosowanie leków moczopędnych lub ograniczenia picia. Również często przepisują kortykosteroidy, jednak małą dawkę i pomoc, gdy pacjent już zaczęła się wyłaniać z stanie krytycznym.

zespół niewydolności oddechowej zaczyna ostro, więc pojawienie się objawów lękowych, takich jak uczucie duszności, nazywają „pogotowie”. Taka funkcja jest bardzo niekorzystne, nawet jeśli sprawa nie jest związana z tą chorobą. Jest to bardzo poważne, więc odpowiednio leczyć.