Perkusja światła – główną metodą badania klinicznego

Udarowe W lekkie, wraz z osłuchiwania jest uważany za najważniejszą metodą badania klinicznego pacjentów cierpiących na choroby układu oddechowego. Perkusja, dotychczas powszechnie stosowane w praktyce klinicznej, pomimo pojawienia się nowych metod diagnostycznych badań instrumentalnych.

Sposób udarowego lub udarowy zaproponował austriackiego lekarza auenbrugger 1761 i wprowadzono do praktyki klinicznej francuskiego lekarza Corvisart. Perkusja płuc, a także inne podmioty, trzymali się za ręce, nie wymaga użycia dodatkowych narzędzi, proste i bardzo informacyjnych.

Metoda ta opiera się na fakcie, że władze krajowe podają różne wysokości z dźwięków perkusyjnych. Jakość tych dźwięków, zwany perkusja, zależy od zawartości i gęstości ciał tkankowych. Podczas części udarowych ciała, zawierające powietrze tworzy matowy dźwięk udarowe. Taki dźwięk jest wytwarzany na przykład wątrobę udarowe. Kiedy organ perkusja, zawierający dużo powietrza, dźwięk dzwonka. Dlatego, aby zmienić dźwięk perkusji może być oceniana na zmiany w narządach wewnętrznych i ich usytuowanie.

Zazwyczaj na całej powierzchni płuc, ze względu na dużą zawartość powietrza ustala dźwięczne dźwięki. Dźwięk ten jest nazywany płuc jasne. Wraz z rozwojem różnych chorób zawartości powietrza w płucach może być zwiększona lub zmniejszona, odpowiednio, i zmienia dźwięku udarowe.

Zmiany występują w perkusję dżwiękoizolujące boku lub z boku wzdęć, co oznacza wzrost o dźwięczności. Charakter dźwięku zależy od ilości gęstości powietrza i tkanek leżących u ich podstaw.

Otępienie dzieje podczas zbierania wysięku w jamie opłucnej, zmniejszenie ilości powietrza w tkance płuc, ze względu na zwłóknienie płuc, zapalenie rozwoju nowotworów różnego pochodzenia, przerost.

Zwiększenie voicedness udarowy obserwowano, gdy zatory płucne, w nadmiernej ilości powietrza, które ma rozedma i astma. Jakości dźwięku udarowy na dużych ubytków określonych w płucach wypełnione powietrzem (groty tuberculosis przeniknął ropień , odma).

Topograficzne perkusja płuc jest używany głównie do określenia granic płuc. Po pierwsze, określenie granic szczytach płuc. Zwykle wysokość wierzchołków położenia określa się przez wyższy z dwóch obojczyków 3-5 cm. Następnie znaleźć dolnej granicy, od prawej połowie. Podczas wydłużania światło dolna granica jest pominięty, a na wysoki poziom membrany, zdarza się w czasie ciąży, wodobrzusze, wzdęcia, na odwrót zwiększa się. Topograficzne perkusja płuc pozwala nam określić oddechowego wycieczkę płuc, czyli ich aktywnej mobilności, co jest różnica między dolnej granicy płuc podczas maksymalnego wdechu i wydechu. U zdrowych ludzi, płuca wycieczka na 4-8 cm. W ciężkich procesów zapalnych w płucach, rozedma płuc, zapalenie opłucnej, pnevmoskleroze płuc wycieczce jest ograniczona. Dzieje się tak w wyniku redukcji elastyczność tkanki płuc i możliwość powstawania pęknięć podczas inhalacji.

Porównawcza światło perkusja powodzeniem stosowane do diagnozowania procesów patologicznych w jakiejkolwiek części tych ciał. W tym samym tonie udarowego w porównaniu z normalnymi symetrycznych miejscach. U zdrowych osób, to w prawej i lewej stronie klatki piersiowej samo.

W ten sposób światło perkusja, prowadzone w połączeniu z innymi podstawowymi metodami badania klinicznego pacjenta, pozwala na szybką identyfikację zmian w tkance płucnej i dokonać wstępnej diagnozy choroby.