Czym są szyny? Wartość przestarzałego słowa

Czy często znajdujesz takie słowo jak lubok? Nie, to rzadkie. Jest to zrozumiałe, ponieważ słowo jest uważane za nieaktualne, a nie każdy nawet wie jego znaczenie. Więc co to jest szyna? Powiemy poniżej.

Były popularne w Niemczech, we Francji. Fabryki produkcyjne zlokalizowano w wielu krajach i miastach. Przybycie handlarza lub odwiedzenie targów było dla każdego z nas bardzo radosnym wydarzeniem. Przecież każdy mógł znaleźć dla siebie interesujące rzeczy. Dla dzieci – bajki dla kobiet – przydatne porady, dla mężczyzn – lubki z obrazami historii i bitew. Dzięki takim deskom ludzie zaczęli się uczyć więcej o świecie i ich kraju. W końcu, zanim jeszcze były one jeszcze bardziej ograniczone.

Lubok: znaczenie słowa, znaczenie

Więc, lubok (w najszerszym znaczeniu tego słowa) jest rodzajem ludowej grafiki, obrazu, rysunku z dodatkiem napisów. Cechą wyróżniającą jest prostota przedstawionych obrazów. Ten rodzaj sztuki ludowej wykonywany jest najpierw w technikach grawerowania na miedzi lub drzeworytach, a następnie malowanych ręcznie. Reprezentowali głównie bohaterów baśni i byliny.

Ta nazwa jest utworzona z desek do pił specjalnych. Nazywano ich (stąd słowo "pokład"). Zanim zaczęli robić zdjęcia na desce, nadal były używane do podobnych celów. Na przykład rysunki zostały zrobione na nich, pisali plany. Początkowo zdjęcia były nazywane "fryazhskimi sheets", a potem po prostu lubkov.
Znaczenie słowa lubkov w słowniku wyjaśniającym jest niejednoznaczne. Na przykład szynę stanowi również płytka świeżej warstwy kory drzewa. Oznacza to, że wewnętrzna część kory, głównie młodych drzew liściastych. Często jest on wykonany z małych drewnianych pudełek, pudełek.

Innym celem lubkov (znaczenie słowa w słowniku potwierdza te informacje) jest pomoc w złamaniach. Nazwa ta nosiła opona do szybkiego spajania tkanki kostnej. Tak zwane i miski, pudełka z tego materiału.

Często rozdrobnienie oznacza również deskę wapienną, na której następnie wytworzono grawerunek obrazu niezbędnego do drukowania. Ale znacznie mniej razy słowo ma takie znaczenie jak "literatura" (popularna literatura). Takie dzieła wyróżniały się najwyższą prostotą, możemy powiedzieć – prymitywność. Mieli nie tylko treść, ale i design.

Wartość przestarzałego słowa lubok nie zawsze była wykorzystywana do tworzenia obrazów lub tworzenia pudełek. Sucha lubok również pokryta i górna część dachu we wsiach. Ale to było odpowiednie do tego, luboku musiał przejść pewne szkolenia. Początkowo został wysuszony całe lato w lesie, a następnie wyczyszczony z zewnętrznej grubej skorupy, na parze, a następnie ponownie osuszony pod jarzmem. Dopiero wtedy zostali wywiezieni z lasu. Koniecznie w wyprostowanej pozycji.

Synonimy dla slovok

Po przeanalizowaniu znaczenia słowa lubok, czwarta klasa szkoły zakłada zapoznanie się ze słowami synonimów. Jednym z głównych jest łyk. Lyko jest również wewnętrzną częścią kory młodego drzewa. Nadal nie silny подкорье. Jak materiał jest używany w różnych produktach.

Następnym (ale mniej znanym) synonimem jest agitambok. Agitlubok jest tym samym sworzniem, ale z agitacją nachylenia. Jego obrazy są bardziej zrozumiałe i pojemne, a oni wzywają do czegoś.

Innym mało znanym synonimem jest joker. Joker to nie tylko obraz, ale iok o zabawnym wizerunku, z pewną satyrą lub karykaturą.

W bardziej naukowych terminach, lubok jest po prostu nazywany łykiem. Jeśli przyjmiemy wartość nie jako kora, ale jako obraz, często jest to często używane w zwykły sposób – obraz.

Historia Luboka jako grafiki

Trawniki pochodzą z Chin. Do ósmego wieku zostały one wykonane w całości ręcznie, a dopiero od chwili, gdy zaczęli je wykonywać techniką grawerowania. Dalszy lubok pojawił się w Europie. Tutaj początkowo był on wykonywany w technice drzeworytów. Woodblock to grawerowanie na drzewie. Później zaczęto dodawać miedzioryty i litografie. Litografia jest odbiciem obrazu z czegoś płaskiego na papierze. Natychmiast wydruki były używane nie tylko jako zwykły obraz, ale także jako materiał agitacyjny lub promocyjny. To ułatwiało ich prostota i zrozumiałość.

Były też kawałki i materiały obsceniczne. Były popularne głównie w Europie, ale także dotarły do Rosji. Przeważnie z Francji i Niemiec.

Ubiquitous distribution

Zastanówmy się, co to za fuzz w zrozumieniu mieszkańców Wschodu. Jego kolory były znacznie jaśniejsze. Pod koniec XIX wieku zaczął rysować w formie komiksów.

W XVI-XVII stulecia iw Rosji pojawiły się "fryzowskie prześcieradła" lub "niemieckie śmieszne prześcieradła". Tutaj obrazy zostały wykonane na specjalnych planszach, które nazywano bast. Zaczęły się pojawiać nie tylko tablice z obrazami, ale także pudełka i pudła malowane w tej technice. Również były kawałki papieru.

Lubki w Rosji stały się dość rozpowszechnione, ponieważ kosztowały niedrogie, wyglądały pięknie. Takie arkusze miały zarówno role społeczne, jak i rozrywkowe. To z nich wyszły wszystkie nowoczesne i znane plakaty, komiksy, kalendarze.

Działki

Na początku działki dla lubkowu to legendy rękopisu, niektóre ustne opowieści, opowieści lub byliny. Po tym, jak fabuła zaczęła się odbierać z zagranicznych prac i almanachów. Zostały zaczerpnięte z opowieści pisarzy takich jak Goethe czy Radcliffe.

Pod koniec XIX wieku popularne były obrazy na temat Pisma Świętego lub portrety sławnych i mężów stanu. Na zdjęciach zaczęto inwestować w głębsze znaczenie. Nawet jeśli nie było to pobudzenie, to nadal miał jakiś pouczający charakter. Często były to proste ilustracje do bajek lub obrazów miast.

Rodzaje lubkov

Słowo "lubok" jest wieloaspektowe i różnorodne, a jego gatunek może być wymieniony od bardzo dawna:

• Duchowe (religijne) – obrazy podobne do ikon. Mogą też mieć przypowieści lub niektóre nauki moralne.
• Wspaniałe – typowe ilustracje różnych bajek. Obrazy wojowników, czarodziejów.
• Święta – co dziwne, ale na tym lubok świętym, a nie na różnych festiwalach.
• Filozoficzne – jak duchowe, ale bez natury religijnej.
• Historyczne – opowieści z historii. Przedstawiono też bitwy, historyczne wydarzenia, miasta. Czasem nawet mapy topograficzne.
• Prawne – wizerunki sądu.
• Kawaleria – na takich ujęciach reprezentowano jeźdźców na koniach.
• Joker to kreskówka, satyryczny wizerunek.

Produkcja i produkcja lubkov

Produkcja grawerników lubkov. Nazywane były też "rzeźbionymi mistrzami Fryazha". Wśród takich osób był termin "znak". Nazywany proces rysowania i malowania obrazu. Z tego powodu obowiązki były zwykle dzielone. Oznacza to, że najpierw właściciel bandery zastosował sam rysunek, a następnie rytownik wyciął już na niezbędny materiał. Był też termin "tłumaczenie". Tak zwane kopiowanie lubkov.

Proces produkcyjny składał się z następujących elementów: na płycie najpierw ołówek został użyty ołówkiem, a potem nożem miejsca, które miały być białe pogłębiane. Płyta była smarowana, a następnie ścisnął ją do papieru. W rezultacie czarne obrysy tego obrazu pozostały na nim.

Następnie obrazy zostały pomalowane. Bardzo często dotyczyło to kobiet z dziećmi. Cena lubok polegała oczywiście na papierze, na którym została zrobiona. Jakie jest cięcie na najtańszym i szarym papierze? Nazywano je prostytutkami.

Z czasem technologia produkcji uległa poprawie i poprawie. Zaczyna pojawić się nie tylko grawerzy, ale artyści rzeźbiarzy. Z pomocą różnych rodzajów siekaczy zaczęli pracować na miedzianych płytach. To pomogło dodać wiele drobnych szczegółów i szczegółów do obrazów.

Produkcja w Rosji

W Rosji pierwsza fabryka urodziła się w Moskwie. Na tym działało wiele maszyn, a lubki były produkowane w ogromnych ilościach. Cena była inna (od pół grosza, do dwudziestu pięciu kopiejek).

Pojawiły się także nowe produkcje. Na przykład "twórcy kolorów". Ci ludzie namalowali w bardzo krótkim czasie bardzo dużą liczbę luboksów, podczas gdy były dość dobre. Uprzemysłowienie nie trwało długo, a zawód nie trwał długo, gdy zaczęły pojawiać się maszyny litograficzne.

Popularność lubkov

Pierwszym ważnym powodem takiej uniwersalnej miłości jest to, że popularne reprodukcje pełniły funkcje książek i podręczników, które nie były dostępne dla zwykłych ludzi i były bardzo drogie. Oni nie tylko wyszkolili, ale także byli fikcją, ponieważ często opowiadali epiki, opowieści, ustne legendy.

Ponadto wydruki były źródłem informacji, takich jak gazety czy ulotki. Na takich tablicach często można było znaleźć przydatne porady dotyczące medycyny, lub po prostu, aby zabawić na nich żart.

Wiele popularnych zdjęć zostało wykonane naprawdę mistrzowsko i bardzo pięknie. Dlatego często były one używane jako dekoracje w ich domach.

Cenzura

Oczywiście nie powinniśmy zapominać, że cenzura w naszym kraju zawsze była ściśle związana z kreatywnością i literaturą. Zanim zrobił sobie szynę, obraz musiał zostać sprawdzony przez cenzor. Jeśli obraz nie przechodzi przez to, zawsze wskazano powód, dla którego producent mógł poprawić i spróbować ponownie. Dopiero po uzyskaniu pełnej akceptacji (nie tylko rysunek, ale także gotowy lubok) producent otrzymał niezbędny dokument pozwalający na uwolnienie obiegu. Nawet wtedy nie powinna przekraczać określonej liczby. Wydawcom zdjęć towarzyszyły zawsze dokumenty przechowywane przez wydawcę. W odniesieniu do każdego nowego numeru obiegu sporządzono nowe dokumenty.

Najczęściej cenzorzy korygowały błędy w pisowni. Ale zdarzyło się, że obrazy nie odpowiadały rosyjskiej mentalności i tradycji. Naruszono zasady dogmatu.

W czasach nowożytnych

Z pewnością możemy powiedzieć, że styl lubok nie został zapomniany nawet do dziś. Wielu ludzi wie, co jest kawałkami. Są one używane w ilustracjach, projektowaniu. W tym stylu jest obecnie wykonywane wiele plakatów i kalendarzy. W tym temacie jest wiele lekcji mistrzowskich. Możesz również nauczyć się techniki Luboka w szkołach artystycznych i warsztatach rzemieślniczych.

Tradycje antyku nigdy nie są zapomniane, w tym leksykalne znaczenie słowa lubok. Choć są one ulepszane do współczesności.