Piotr Ławrow: biografia, działania i ciekawostki

Peter Lavrovich Ławrow (1828-1900) znany jest jako jeden z głównych ideologów rosyjskiego Narodnichestvo. W pewnym momencie miał znaczny wpływ na kształtowanie się ruchu rewolucyjnego w naszym kraju. Odsetki i jego studia socjologiczne i filozoficzne zrozumienie postawy inteligencji do sytuacji społeczno-politycznej w Rosji w drugiej połowie 19 wieku, a także przewidywania upadku bolszewizmu.

rodzina

Piotr Ławrow pochodził ze znanej rodziny szlacheckiej. Jego ojciec, S. Laurel, służył w wojsku i brał udział w wojnie 1812 roku. Przyjaźnił się z szefem Kancelarii Cesarskiej i osiedli wojskowych Alekseem Arakcheevym, który cieszył się pełnym zaufaniem Aleksandra Wielkiego. Po wojnie, L. S. Ławrow emeryturę w randze pułkownika artylerii i poślubił Elizabeth Karlovna Gandvig. Pochodziła z rodziny szlacheckiej zrusyfikowanej szwedzkiej i był doskonale ukształtowana jak na swoje czasy. W 1823 roku mieli syna, Piotra. W chwili jego urodzenia rodzina mieszkała na Melekhovo nieruchomość znajduje się w prowincji Pskowa.

Peter Lavrovich Ławrow: krótka biografia (młodzież)

Podobnie jak inni jego rówieśnicy ze szlachty, przyszły filozof z dzieciństwa nauki języków obcych. W szczególności, ze względu na matkę i doświadczonego nauczyciela jest bardzo wcześnie opanował francuski i niemiecki.

W 1837 roku Piotr Ławrow wysłał do Petersburga, gdzie z powodzeniem zdał egzamin i rozpoczął studia w Szkole Artylerii. W czasie studiów na tej prestiżowej wojskowej liceum młody człowiek okazał się pilnym uczniem i został uznany za najlepszy uczeń akademik M. Ostrogradskii. Jego sukcesy były na tyle poważne, że po otrzymaniu dyplomu repetitorstvovat lewo w jego rodzimej szkole. Równolegle z badaniami, Piotr Ławrow niezależnie studiował literaturę naukową na temat nauk społecznych i ekonomii, pisanie poezji i prowadził badania w dziedzinie matematyki. Duże wrażenie na nim wykonane prace utopijnych socjalistów.

dalsza kariera

Młody nauczyciel Nauk Matematycznych wkrótce otrzymała uznanie kolegów i został mianowany instruktor wojskowy w Mikhailovsky Artylerii Akademii w Petersburgu, dochodząc do stopnia pułkownika. W 1860 roku został przeniesiony do Konstantinovsky Szkoły Wojskowej, gdzie był mentorem obserwator kilka lat.

życie osobiste

W 1847 roku Piotr Ławrow ożenił się z piękną wdową-AH Loveyko. Małżeństwo z matką dwojga dzieci, a nawet przez niemieckiego pochodzenia (nee Kapger) udaremnienia Laura Stepanovich, który marzy o genialnym meczu o syna. W rezultacie, Peter został pozbawiony wsparcia finansowego przez jednostkę dominującą. Z biegiem czasu pojawiły się cztery pary więcej synów i córki generała, dzięki czemu materiał pozycja rodziny jest jeszcze bardziej niepewna. Jakoś „wydostać” Ławrow został zmuszony do zarabiania pieniędzy korepetycje „na boku” i napisać specjalne artykuły dla „Artillery Journal”. Sytuacja zmieniła się na lepsze po śmierci ojca i starszego brata, gdy Peter Lavrovich otrzymał dobrą dziedziczenia.

zajęcia literackie i naukowe

Pomimo trudów życia, niestrudzony Piotr Ławrow miał czasu na zwiedzanie najsłynniejszych dzieł europejskich filozofów swoich czasów, opublikowane wiersze A. I. Gertsena, uczestniczył w tworzeniu „encyklopedycznej Dictionary” opublikowanych artykułów na temat filozofii i socjologii, a także w kwestiach moralności publicznej , literatury, sztuki i edukacji publicznej.

Ponadto, jego pierwsza książka została opublikowana w 1860 roku. W tej pracy, zatytułowanego jako „Eseje o kwestie filozofii praktycznej” Ławrow stwierdził, że osoba moralna nie może wejść w konflikt ze społeczeństwem, w którym panuje niesprawiedliwość. Jego zdaniem, idealne społeczeństwo może być tylko system, który opiera się na dobrowolnej unii moralnych i wolnych ludzi.

Aresztowanie i zesłanie

W 1860 roku Peter Lavrovich Ławrow, którego biografia jest pokazany powyżej, aktywny uczestnik studenta i rewolucyjny ruch. Stał przyjazne N. G. Chernyshevskim i stał się członkiem pierwszej organizacji „Ziemia i Wolność”.

04 kwietnia 1866 w bramach letni ogród D. Karakozow dokonał zamachu na Aleksandra II. To było niefortunne, jednak spowodowało represje wyrządzonej tym Peter Ławrowa. Został aresztowany pod zarzutem „szerzenie szkodliwych pomysłów” oraz w kontaktach z Czernyszewskiego, Michajłow oraz z prof Pawłowa. Po krótkim więzienie i sąd wysłał mu link do Wołogdy prowincji. Gdzie mieszkał od 1867 do 1870 roku i spotkał się z wygnanym partii polskiego powstania A. Chaplitsky, który stał się jego żona common-law.

„Listy historyczne”

Na emigracji, Peter Lavrovich Ławrow napisał swoje najbardziej znane utwory społeczno-politycznych, w obliczu stopniowej rosyjskiej inteligencji.

Jego „Letters historyczne” zwane dla młodych ludzi, aby się obudzić i zrozumieć problem momencie historycznym, jak i zwykli ludzie potrzebują, pomóc mu zrealizować jego siłę. Pojawienie się tego produktu wyniosła ponad terminowe, jak rewolucyjna inteligencja była w poszukiwaniu nowych możliwości jej stosowania siły. „Letters historycznej” Ławrow były „grzmot” i jeden z ideowych motywacji do organizacji praktycznej pracy rewolucyjnej inteligencji.

Biografia (Piotr Ławrow) po 1870 roku

Po powrocie z wygnania rewolucjonisty udało się nielegalnie opuścić kraj i udać się do Paryża. Tam zetknął się z przedstawicielami zachodnioeuropejskiego ruchu robotniczego i dołączył do I Międzynarodowy. W okresie Komuny Paryskiej udał się do Londynu z zamiarem zorganizowania ratowania oblężonych towarzyszy.

Podczas swojego pobytu w stolicy Imperium Brytyjskiego Ławrow spotkał się z Marksa i Engelsa.

W latach 1873-1877 rewolucyjny został redaktorem czasopisma „do przodu” i tej samej nazwie przez 2 tygodnie gazety – rogami kierunku rosyjskiego populizmu, zwany „lavrizmom”. Po zabójstwie Aleksandra II, Peter Lavrovich zaprzyjaźnił się z Ludu. On nawet zgodził się zmieniać „Biuletynu Woli Ludowej” L. Tikhomirov.

Jednocześnie rośnie jej międzynarodowego prestiżu. Wystarczy powiedzieć, że w lipcu 1889 roku członkowie ormiańskiej partii Gnchak – pierwszy Partii Socjalistycznej, która posiada oddziały na terytorium Persji i Imperium Osmańskiego, Piotr Ławrow upoważniony do jej reprezentowania na kongresie II Międzynarodówki.

Ostatnie lata swojego życia

Aż do jego ostatnich dni, Piotr Ławrow nadal współpracować z ruchu rewolucyjnego. Jednak pod koniec życia był bardziej zainteresowany w kwestiach związanych z historią filozofii. W wyniku swoich badań naukowych było napisane kilka prac teoretycznych, w tym monografii „zrozumienia zadań historii”.

Piotr Ławrow, główne idee, które stanowiły podstawę ruchu ludzie, zmarł w Paryżu w 1900 roku, w wieku 72 lat i został pochowany na cmentarzu Montparnasse.

Po opuszczeniu ogromne dziedzictwo literackie, w tym 825 prac i 711 listów. Jest także autorem kilkudziesięciu wierszy politycznych, wśród których są szczególnie popularne „Marsylianka robocza”, zaczynający się od słów „wyrzekł się stary świat …”, do którego muzykę napisał później. W pierwszych dwóch dekadach 20 wieku, ta piosenka była jedną z najczęściej wykonywanych podczas strajków, strajków, a także kongresów rewolucjonistów, aw pierwszych latach władzy radzieckiej i deputowanych ludowych.

poglądy filozoficzne

Oficjalna nauka przyjęty do Ławrowa do eklektyzmu. I jest to uzasadnione, ponieważ w jego filozofii pozytywistycznej-agnostitsisticheskoy próbował połączyć system Hegla, F. Lange, Feuerbacha, Comte'a, Proudhona, Spencer, Czernyszewskiego, Bakunina i Marksa.

Według niego, historia sprawia, moralnym i tworzą mniejszość na własną rękę, więc pierwszym zadaniem rewolucjonistów jest rozwój moralny ideał.

W roku 1870 było w żarliwych zwolenników Ławrowa, tzw bashentsev grupowej. Ponadto, stał się uznanym liderem prawego skrzydła rewolucjonistów Cesarstwa Rosyjskiego. Jednak sytuacja ta nie trwała długo, a wkrótce wielu zwolenników jego ideologii zwrócone bardziej radykalnych bakuninizmu. Jednak lavrizm odegrał żadnej roli w ramach przygotowań do przyszłych członków pierwszych socjaldemokratycznych kręgach.

Teraz, gdy wiesz, kim jest P. Ławrowa. Jako jeden z nielicznych członków szlachty, którzy usilnie starał się poprawić sytuację robotników i chłopów, Peter Lavrovich nie zostało zapomniane przez władze pierwszego stanu robotników i chłopów na świecie. W szczególności, ulica Furshtatskaya został przemianowany na Leningrad na jego cześć. W związku z tym dzisiaj wiele słynnego petersburskiego Pałacu Petra Lavrova, gdzie odbywają się ceremonie ślubne. I to jest dość symboliczne, jak słynny filozof raz wygrałem finansowe dobrego samopoczucia przez wzgląd na jego małżeństwo z kobietą, którą kocha, a potem żył z nią przez trzydzieści szczęśliwych lat.