Proszek piwo. Technologia produkcji piwa. Jak odróżnić od naturalnego piwa proszku?

Piwo gazowanym napojem niskoalkoholowe charakterystycznym gorzkim smakiem i zapachem chmielu. Proces produkcji oparty jest na naturalnej fermentacji, ale nowoczesne technologie i chęć zmniejszenia kosztów procesu doprowadziła do nowego sposobu wytwarzania – piwo z proszku z suchymi składnikami. Jest to mieszanka koncentratu gotowego brzeczki piwnej pozbawiona cieczy pod zmniejszonym ciśnieniem. Jest on realizowany najczęściej w postaci proszku, w rzadkich przypadkach, ma wygląd podobny do pasty. Dodanie drożdży i rozcieńcza wodą, można się napić, gotowe do spożycia. Proszek znaleziono piwa w Rosji, Japonii, Stanach Zjednoczonych i innych krajach.

piwo na żywo

Smak gotowego napoju odurzającego głównie wpływa na jakość stosować słód jęczmienny. Że jest on głównym środkiem oszczędzania na Brewers. To nie tylko prawie wszystkie etykiety na puszki i butelki mają takie zdanie jak „zawiera słód jęczmienny”. Ale jego numer jako część sekretu produkcji.

Słód jest sklasyfikowany kosztownych składników i są często zastępowane analogi z niższą ceną i jakością. Mogą one stanowić prawie połowę całej zawartości. Plewy z ryżu, pszenicy, i tak dalej. D. gotowania brzeczki ze słodu, następnie chmiel, że zostały dodane.

Nie proszkowo Piwo ma gorzki smak i przyjemny aromat jest specyficzny ze względu na jego podstawie, to zwiększa ilość piany i wykorzystywane jako antyseptycznych mikroflory czyszczących. Wielu producentów próbuje za wszelką cenę ograniczyć koszty produkcji, to jest absolutnie nie dbają o efekcie końcowym.

Po zakończeniu pieczenia, półprodukt poddaje się chłodzeniu, dodanie drożdży i pozostawiono do fermentacji przez co wymagało około jednego tygodnia w warunkach niskich temperatur. Następnie, po oddzieleniu drożdży, upiera się, w terminie trzech miesięcy, przez co nabiera cech tego właśnie rodzaju. Nowoczesna produkcja piwa na tym etapie jest zakończona.

Ale to potencjalne oszczędności nie kończą. Od przedsiębiorców nieopłacalne długo czekać na ostateczne przygotowanie napoju, przyspieszył rozprzestrzenianie nabytej technologii. Produkt z procesu fermentacji do redukcji konkretnych inhibitorów dodaje dwutlenek węgla. Sztuczne środki pieniące pozwalają uzyskać puszystą czapkę piany.

Jak zrobić piwo z proszku

Taki koncentrat nie jest opłacalne dla dużych zakładów ze względu na jego wysoki koszt. Jego stosowanie jest bardziej rozpowszechnione w zakładach sprzedających piwo i jej rozlewu małych browarów. Takie organizacje nieopłacalna producent piwa zgodnie z kompletną technologią, ponieważ wymaga to składniki, które niewiele różnią się trwałość i drogiego sprzętu. Dlatego też, jako wyjście z pozycji mają zastosowanie koncentratu. Temat subtelności taki proces produkcji jest możliwe uzyskanie zadowalającej jakości produktu, ale nie może być w porównaniu do wersji „na żywo”.

Co jest wykorzystywane jako podstawa

Surowiec działa suszonych ekstrakt słodowy. Jest produkowany w szczególnych warunkach słodu piwowarskiego przez kiełkujące ziarna jęczmienia. Charakteryzuje się ona występowaniem hydrolizie pod wpływem pewnych substancji, to znaczy oddzielenie polisacharydów nieskrobiowych w rodzaju białka i skrobi. Powstały w wyniku szybkich przyswajalnych substancji o niskim poziomie cząsteczkowym, spośród których kwasy organiczne, cukier i dekstryny. W procesie słodowania także gromadzić i są aktywowane w kiełkowania jęczmień, witaminy z grupy B.

Wtedy preparat z brzeczki, której ekstrakt (ekstrakcja) oraz posiadające w swoim składzie wszystkich wyżej wymienionych substancji. Następnie zacier suszy – do masy proszku.

Określenie jakości pianki

Wyróżniającą cechą jest piana z piwa. Należy do jednej z metod określania jakości. Jeśli jest brzydki patrzeć, czerwonawy kolor o płynnej konsystencji i wiele pęcherzyków, być może ten proszek piwa. W tym napoju całkowicie białą pianę, znamienny tym, braku pęcherzyków, jednorodności i zwartości. Jeżeli wlano do dużej szklance, następnie formowana pianka musi znajdować się na wysokości co najmniej 4 cm i przytrzymanie przez około pięć minut. Niższy poziom i szybki zanik mówić o nie najlepszej jakości produktu. Można spróbować przedmuchać trochę piany, to musi być zgięta, ale nie zniknie. Jest tam również „przyklejania” do szkła.

Wiele zastosowanie jako metoda sprawdzania monetę układania go na górnej warstwie. To nie zatonie, jeśli napój jest dobrej jakości. Na szybie wycofanego z dobrym piwem są resztki piany. W przypadku ich braku, wątpliwe jest w autentyczności wyrobu.

kolor

Są jasne i ciemne rodzaj napoju. Ale własny kolor jest obecny w producenta produktu. Aby ocenić Europejską Konwencję stosuje specyficzne standardy, które reprezentują wiele dysków szkła o różnych kolorach. Również odpowiednia technika rozcieńczenia jodu w wodzie, przed utworzeniem kolorów, podobnie jak w przypadku określenia barwy napoju odbywa się przez ciężarze jodu.

Koncepcja ta odgrywa ważną rolę nie tylko specjalny sygnał dźwiękowy, ale także obecność kolorów, przezroczystości. Lekkie piwo mają trudniej. Musi mieć pewien połysk, złota, lekko przezroczystą czystą barwę z brakiem zielonkawym, brązowe lub czerwonych odcieniach. Ale ciemne odmiany produktu nie muszą posiadać te cechy, ale każdy profesjonalista nie może sobie pozwolić na ustalenie proszek piwu jego kolor.

zapach

Przy ocenie piwo jest zapłacił najwięcej uwagi węchu niż wzroku. Podczas degustacji podstawowe postrzeganie odbywa się za pomocą nosa podczas specyficznego smaku produktu inhalacji. Nie jest to zaskakujące, gdyż dana osoba jest dużo bardziej wrażliwy węch, ale kubki smakowe mniej wieloaspektowy. Aby dowiedzieć się, jak piwo nie jest w proszku, konieczne jest określenie harmonię zmieszanie wszystkich nuty zapachu, po inhalacji i małym łyku. Stosuje się do opisania cech, takich jak drożdże, świeże, czyste, a nawet kwiatów chmielu.

Co trzeba wiedzieć

Należy zauważyć, że nos nie jest narząd węchowy jest to przejście dla wnikaniem tlenu do powierzchni błony śluzowej, która ma bardzo małe wymiary, ponieważ to, co jest określane jest na tyle mały zapach. Aby zmaksymalizować doświadczenie aromat, konieczne jest, aby oddychać przez nos i wydech usta, powtórz tę czynność kilka razy. Ale trochę inaczej postrzegane zapach w czasie łykami, jako powłoki do osiągnięcia aromaty, wchłonąć powierzchnię błony śluzowej jamy ustnej. Po zakończeniu gardła postrzeganie osiąga maksimum.

Jak odróżnić od naturalnego piwa proszku do smaku

Większość marek piwa zawiera wszystkie cztery podstawowe smaki: słony, kwaśny, gorzki i słodki – w różnych kombinacjach. I tworzą takie pojęcie jak „Pyszne piwo”, ogólnym poczuciem jednocześnie rozciągnięta na chwilę. Podczas powinno nastąpić powolne przejście smaku przyjemne, jak również w posmaku. Wszystko harmonia może zniknąć z powodu jakiegokolwiek dysonansu. Podczas degustacji zaangażowany nie tylko w języku, ale również niebo, policzki i usta, które pozwalają generować właściwości termiczne i dotykowe jak receptor. A wśród nich – wazeliniarstwo, chropowatość, tekstury i temperatury, co jest bardzo ważne, gdy trzeba określić piwo z proszku.

różnice

Hop gorycz charakteryzuje najlepszych lekkiego napoju – nie powinien dostać wyodrębnione elementy. Po nim, język powinien być poczucie specyficznej, szybko zanikającej goryczy, posmak jest praktycznie nie istnieje. Bardzo jasne pennomu napój charakteryzuje się określeniami takimi jak „harmonijny”, „czysty”, „delikatny”.

Ciemne chmiel i słód warianty są odczuwane inaczej, nie istnieje wyraźna goryczka, ale smak jest bardziej kompletny i „gęstość”. Uczucie jest wiodącym słód.

Jest to charakterystyczny posmak, który zasługuje na nie mniejszą uwagę. W tym długim poczuciem goryczy sugeruje wadliwy produkt, jak to wynika z naruszeniem technik przemysłowych lub złej jakości są częścią składników.

funkcje

Klasyczna technologia produkcji piwa jest stosowanie słodu, woda oczyszczona, drożdży i chmielu. Należących do określonej klasy powstaje wybór bazie słodu. W Rosji, najczęściej importowane składniki użyte do produkcji wysokiej jakości piwa, to ze względu na wysoki koszt urządzeń do wytwarzania wysuszonej jęczmienia. szyszki chmielowe są odpowiedzialne za tworzenie się piany i konkretnego goryczy. Wielu wierzy, że debugowanie jest krajem, który produkuje najlepsze chmielu. Ale nawet i to ma wady, wśród których szybką utratę smaku i innych cech, zależnie od potrzeb do produkcji piwa. Dlatego w wielu krajach utrzymuje go w specjalnych opakowaniach próżniowych w postaci granulowanej.

faza produkcji

Technologia produkcji piwa składa się z następujących etapów.

Pierwszy przygotowany słód. Aby to zrobić, kiełkujących zbożowe, suszone, po czym są one usuwane z kapusty.

Słodu brzeczki dokładnie rozdrabnia się i miesza się z wodą oczyszczoną, tworząc w ten sposób słodki smak cieniu. Mieszaninę rozdrobnionych produktów zbożowych nazywa się bramy, a następnie jest ponownie rozciera z wodą.

Ponadto, żaluzja jest poddana filtracji poprzez przeniesienie do specjalnego pojemnika i rozdzielenia na dwie części: neohmelennoe tzw brzeczki i młóto, którego podstawa składa się z małych cząstek jęczmienia.

Wszystkie składniki zostały poddane obróbce cieplnej. W trakcie ogrzewania w temperaturze refluksu przez 2 godziny, chmiel całkowicie rozpuszczony, odparowuje się, a elementy mające negatywny wpływ na właściwości smakowych i zapachowych.

Klarowanie prowadzi się w wirze – specjalne urządzenie, które oddziela chmielu i słodu, nie rozpuszcza się w pierwszych etapach. Pod wpływem sił odśrodkowych, gromadzą się po obu stronach urządzenia. Na utrzymaniu brzeczki trwa około 30 minut, a następnie oddziela się stałą pozostałość.

Na etapie chłodzenia stosuje się do zbiornika fermentacyjnego, w której podstawę napoju jest przekazywany. Po tym czasie brzeczka zawiera niższą temperaturę i nasyconych tlenem, która jest niezbędna dla drożdży.

fermentacja

Specjalna drożdże piwne jest dodawany do innych składników. technologia warzenia w zakładzie wymaga do całkowitego trawienia około jednego miesiąca. Stanowi substancję dość błotnisty, smak nie jest jak piwo i wymagają dodatkowej fermentacji w postaci wyciągów, które w zamkniętym pojemniku pod wpływem niewielkiego ciśnienia. W wyniku tego, tworzą dwutlenek węgla. W tym okresie ekspozycji określa spędził klasy przyszłego napoju.

Następnie nierozpuszczalne pozostałości ponownie oddzielono. Proces ten jest najbardziej powszechne w produkcji przemysłowej. Ze względu na niektóre metody mogą zwiększyć trwałość, dzięki niszczeniu istniejących mikroflory.

Ostatnim etapem jest pasteryzacja, w którym napój jest podgrzana do temperatury 80 ° C. To nie jest stosowany do wszystkich klas, a podobny filtracja wydłuża okres przydatności do spożycia. Jednak wiele osób uważa, że cechy smakowe są zredukowane po takiej obróbce cieplnej.