Hokeista Frank Mahovlich: ciekawostki

Frank Mahovlich – były senator i kanadyjski gracz NHL, który był częścią sześciu zespołów posiadaczy Pucharu Stanleya. W 1981 roku został wybrany do Hockey Hall of Fame.

wygwizdany gwiazdę

Może Mahovlich była najbardziej utalentowana osoba, która kiedykolwiek miała na sobie niebieski i biały sweter „Maple Leafs”. Ale za każdym razem, skoczył przez strony, wygwizdany go. Ilekroć dotknął krążka, rosnące pomruk dezaprobaty. Nawet kiedy jest zabicie cele, to nie trwało.

1 listopada 1967 fanów wypełnione trybuny „Maple Leaf Gardens”, aby zachować wszystkie oprócz jednego gracza. Trzeci okres zakończony, zespół wygrał, a Frank Mahovlich (zdjęcie przedstawia w dalszej części artykułu), gwiazdą meczu, został sam na lodzie, fizycznie i emocjonalnie wyczerpany. Gra z „Montreal Canadiens” przyniósł swojego zespołu trzy punkty z łącznym wynikiem 5: 0, ale bezlitosny tłum znowu uniósł obelgi i kpiny.

Abhorred przez fanów i trenera, Mahovlich był łagodny supergwiazdą w mieście, który chciał go mieć więcej niż wielki gracz. Czy on poprowadził zespół do przodu, zabierając krążek w Gordi Hou, rozbieranie Jacques Plante lub udając nagrać Henry Richard – Mahovlich było najbardziej niedocenianym hokeista „Liść”, który fani uwielbiali nienawidzić. I tak zrobili to, co uważali za konieczne. Oni wygwizdany go tak długo, jak nie jest uszkodzony.

załamanie nerwowe

Następnego dnia, „Liść” wsiadł do pociągu do Detroit. Mahovlich był wśród kolegów z drużyny, którzy czekali na swoją kolej do startu. Ale potem nagle zniknął.

Piątkowe gazety donosiły problemu, ale tylko powiedzieć część historii. „Frank Mahovlich, wiodący gracz w ataku,” Toronto Maple Leafs „powalony tajemniczą chorobę – napisał Canadian Press. – On zachorował środę po występach trzypunktowe. 29-letni lewy skrzydłowy „Toronto” był w najlepszej formie swojej 11-letniej kariery w NHL, strzelając cztery gole i wykonane siedem asyst w dziewięciu meczach. "

Jednym z największych hokeistów kiedykolwiek grać dla „Maple Leafs”, doznał załamania nerwowego, a on zwrócił się do Toronto General Hospital pomocy psychiatrycznej. Przyczyną jego dolegliwości stały wieloletnia kpiny ze strony fanów rozczarowany i hartowane relacje z trenerem, „Liść” punch Imlachem. Nigdy wcześniej przyszłość Big M nie wygląda tak ponuro.

zawrotnej kariery

Syn chorwackich emigrantów Frank Mahovlich (NHL zdjęcia) dokonał zespół trzynaście lat wcześniej jako cudowne nastolatków. Po opuszczeniu swojego ojczystego Timmins i przeniósł się do Toronto, szybko zyskał fanów rozpoznawania St. Majors i Mike otrzymała pseudonim, który przebywał z nim w całej jego karierze. Duży gracz wirtuoz kontry zdobył się na stronach sportowych, zanim jeszcze doszło do lodowiska NHL.

Gdy miał 19 lat wstąpił do prasy „listki” sport zaczął promować go jako jednego z największych graczy, że miasto nigdy nie widział. Debiutant roku jako Bobby Hull, wyprzedził go w walce o trofeum Calder. Pierwsze trzy sezony, Frank zdobył średnio 20 bramek rocznie, zabezpieczając miejsce wśród najsilniejszych strzelca. Następnie, w sezonie 1960-61. On był w stanie zrobić wszystko, czego się od niego oczekuje. W 56 meczach trafił 48 razy bramę przeciwnika. Frank Mahovlich, statystyki gry, który przekroczył wszelkie oczekiwania, w pozostałych 14 spotkaniach może stać się drugim człowiekiem w historii NHL, strzelając 50 goli w sezonie.

Fani dopingowali jak on pływał na lewym skrzydle długich kroków, dzięki czemu strzały obok nieszczęsnego mija i wyprzedzając w rankingu strzelców gwiazd takich jak Howe i Richard Beliveau. Ale kiedy w lutym został zastąpiony przez Martin, Big M, wydawało się wyczerpany. Pozostałe 14 gier „Liść zdobył 43 razy, ale Mahovlich był w stanie rzucić w bramie przeciwnika jeden krążek. Nagle gracz zaczął szukać leniwy.

Gra pozorów

Nie wiedząc, jak motywować jego gwiazda zaczęła wykazywać jego Imlach na śmieszność, celowo mispronouncing jego imię, nazywając go „Maholovichem” i pamiętając wszyscy dziennikarze brakowało bramek i psuje grę.

Pomimo kpin, hokej pozostaje integralnym członkiem czterech zespołów wygrać Puchar Stanleya. Ale to wszystko nie miało znaczenia dla fanów, którzy wydawali się doceniać to coraz mniej z każdym rokiem. Pewnego dnia w listopadzie, kiedy Big M powinna wynosić 10 grać swój najlepszy mecz sezonu, fani dowiedzieli się, że mężczyzna one wygwizdany, został zabrany do szpitala.

Klub był wypełniony listów wspierających ofiary bezlitosnego autokarem i nieuzasadnionych oczekiwań miasta. Do czasu, gdy gracz jest już w kadrze, zastraszanie zatrzymany. Ale sympatia była krótkotrwała, a pięć miesięcy później Mahovlich podczas jednej z największych transakcji w historii hokeja został wysłany do „Czerwonych Skrzydeł”.

Fani skakali w sprawie przejścia do organizatorów, obawiając się, że będzie ona odegrać negatywną rolę w losach zespołu. Ale hokej był zadowolony opuścić. Sukces przyszedł do niego natychmiast. Frank Mahovlich, hokeista, „Detroit” trafia tutaj najlepszy w karierze 49 goli. Ale po przeprowadzce do Montrealu zdobył kolejne dwa Puchary Stanleya. Następnym razem postawił na formularzu z liściem klonowym jako część zespołu Kanady w czasie Summit Series USSR – Kanada.

Mahovlich był jednym z najlepszych ludzi kiedykolwiek osiągnąć sukces w grze. Nawet Imlach później przyznał, że w brutalnym sporcie to znakomity hokej zawsze był dżentelmenem.

Frank Mahovlich: Ciekawostki

Big M, piaskowania lewą flankę, uderzył strach w sercach bramkarzy z czasów, kiedy zadebiutował w National Hockey League w klubie „Toronto Maple Leafs” w 1956 roku i aż do dnia, kiedy zerwałam z rolki w „Birmingham Bulls”, po sezon 1977-78 roku.

W sezonie 1972-73. Frank grał w pięciu mistrzostw Stanley Cup, osiem razy był częścią zespołu NHL All-Star i grał 15 sezonów w profesjonalnym hokeju – „Canadiens” 1 z „Toronto”, 3 „Detroit”, a połowa z Ponadto brał udział w passy gier z reprezentacją ZSRR. Chociaż Mahovlich grał w sześciu meczach, strzelając gola i asystę oczywiste, nawet przed wyjazdem do Związku Radzieckiego był chory. „Zacząłem najsilniejszą alergię, które zmusiły mnie zmuszony do szukania pomocy lekarskiej – Frank przyznał. – Byłam w Kanadzie na kilka dni przed powrotem do zespołu. Ta alergia była tak silna, że nie można otworzyć te opuchnięte oczy. Tylko dwa lub trzy lata później dowiedziałem się, że powodem tego była ambrozja ".

Na jego szczyt,

Frank Maholvich wrócił ze Związku Radzieckiego i poszedł prosto do obozu szkoleniowego „Montreal Canadiens”. To był bardzo dobry sezon dla hokeista, a nawet lepsze dla swojego klubu. Frank zdobył 38 bramek i 55 asyst wykonane, zdobywając 93 punktów i mu dziewiąte miejsce w wyścigu bombardirsky NHL. „Zespół Canadiens' przegrał tylko 10 razy i zakończył sezon 1972-73 w pierwszej kolejności z oszałamiającym 120 punktów, 13 punktów wyprzedza najbliższego rywala,” Boston ".

W ćwierćfinale „Montreal” jest stosunkowo łatwo przechylić „Buffalo”, zabezpieczając trzy zwycięstwa w czterech meczach. Frank Mahovlich zdobył 2 bramki i wykonane 2 asysty. W półfinale zespół wycofał się z walki, „Philadelphia Flyers”, zdobył cztery zwycięstwa w pięciu meczach. W banku Greater M mieć cel 2 i 4 nadawania.

Stanley Cup Finals

W ostatnim meczu w „Montreal” zmagał się z „Chicago Blackhawks.” „Canadiens” rzucił się na nich w pierwszym meczu, zapewniając zwycięstwo z wynikiem 8-3. Mahovlich zrobił. W następnym meczu, strzelił do pustej bramki i pomógł wygrać z wynikiem 4: 1. „Chicago” powiedział, że zwycięstwo w trzecim meczu z wynikiem 7: 4, choć Frank kredą gola i asystę. Czwarty finał „Montreal” zakończył grę z przeciwnikiem, strzelając 4 bramki do zera.

Dwa przyszły członek Hall of Fame w piątym meczu czuć celów na strzelnicy. Zwycięstwo „Chicago” 8: 7 nie wyglądają szczególnie udany dla obu Tony Esposito z „Jastrzębi”, ani Ken Dryden z „Montreal”. Big M staraniom jego zespół bramek i dodano 2 asysty.

W 6 gry Mahovlich kredą gola i asystę, a jego klub zdobył Puchar Stanleya z sześciu do czterech bramek. Dla „Montreal Canadiens” To było 17. zwycięstwo w tej konkurencji. Mahovlich do szóstego trofeum. Jego wkład był wielki – 23 punkty w 17 meczach play-off. Powrót do domu, hokeista jechał przez miasto w żółtym „Mustang” z filiżanką w ręku.

W 1998 roku Frank został senatorem w Ottawie. Nigdy nie wrócił do lodu skate z Jaszyn i Alfredsson i pracował w Senacie Kanady od 1998 do 2013 roku.

Hołd Timmins

Frank był ostatnim mistrzem, który otrzymał jeden dzień, aby cieszyć się ze zwycięstwa w Pucharze Stanleya i postanowił zrobić coś specjalnego. Kiedy wrócił do swojego rodzinnego miasta Timmins, Ontario, senator Mahovlich towarzyszyła innego znanego byłego rezydenta lokalnej – światowej sławy architekta Frenk Geri. Imiennik przybył w sobotę 16 września. Każdy przyniósł ze sobą swój najsłynniejszy hokeja trofeum – Puchar Świata i Puchar Stanleya.

Samolot przybył Timmins Dopiero po południu, a burmistrz Vik Pauer, wspaniały człowiek i wielki obrońca miasta, przyszedł do lotniska osobiście powitanie gości. Frank i jego żona, Marie przyniosła Puchar Stanleya w pobliskim pensjonacie dla starszych „Golden Manor”, którego mieszkańcy byli zadowoleni.

Gwiazdy towarzyszą parady maszerowali przez miasto i przybyliśmy na legendarnej arenie „McIntyre”. Mahovlich jechał z Pucharu w żółtym „Mustang” i Gary poszedł do „Lincoln” z hokeja Pucharu Świata.

Stadion został zbudowany na podobieństwo „Maple Leaf Gardens”, był to jeden z trzech obiektów w Ontario, które mogą pochwalić się sztucznym lodem od jego konstrukcji. Obiekt stał się źródłem graczy NHL, które obejmowały Pete Babando Bill Barylko, Real Chevrefils, drewno i Murray Costello BEP Gvidolin trzech braci Hannigan, Bob Nevin Allan Stanley i bracia Peter i Frank Mahovlich.

Wizyta w Pucharze Stanleya

Prywatny odbiór odbywają się na drugim piętrze w sali bankietowej na polu hokeja. Zarówno Cup przedstawiono ogólny przegląd i FRENK Geri i Frank Mahovlich uhonorował miasto Timmins. O drugiej długa kolejka fanów pobudzonych miał okazję zostać sfotografowany z Pucharu Stanleya i spotkać się z gwiazdami NHL Gus morts że z „Toronto”, „Chicago” i „Detroit” w 1940-50 dwuletni. Wszedł do zespołu All-Star, a Jim Mair, który grał dla „ulotek”, „wysp” i „Canucks” w 1970 roku.

Tego samego wieczoru, czynną odbyła się w sali bankietowej „McIntyre.” Ponad 200 osób – kapitanowie przemysłu, elita hokej i liderów politycznych – dołączył do uhonorowanie senatora Mahovlich i Frenka Geri. Dopuszczenie do Timmins był elegancki koniec letniej trasy Pucharu Stanleya w 2005 roku, kiedy odwiedził niektóre z najstarszych mistrzów.

Frank Mahovlich: miłość życia

Mahovlich żonaty z Marie Devaney, Para ma dwóch synów – Michaela i Edwarda, a córka Nancy. starszy brat Pete'a Frank jest także sukcesem zawodowym w NHL.

Mahovlich został odznaczony Orderem Kanady za osiągnięcia w hokeju zarówno jako gracz i figurą sportowych.

W Senacie reprezentował Kanada Toronto i pracował w dwóch komisjach: rolnictwa i leśnictwa, a także spraw zagranicznych i handel międzynarodowy.

Frank Mahovlich, ciekawostki z życia hokeista przedstawionej w książce jego syn Ted „Big M: historia Franka Maholvicha” ujrzał światło w 1999 roku autor rozmawiał z epoki wybitnych sportowców jak Gordi Hou, Bobby Hull, Gi Lafler i Henri Richard aby odtworzyć jeden z najlepszych kariery w NHL wszech czasów.