711 Shares 4568 views

Kardiomiopatią rozstrzeniową: Przyczyny, objawy, leczenie

Choroba mięśnia sercowego, który cechuje się wystąpienia niewydolności serca, nagła ekspansji jam serca, jak również ekstynkcji kurczliwości mięśnia sercowego nazywa kardiomiopatia rozstrzeniowa. Konsekwencją naruszenia skurczu mięśnia sercowego jest zmniejszenie pojemności minutowej serca i wzrost resztkowej ilości krwi znajduje się w komorach. Ponadto, nie jest poszerzenie komór i rozwój dwukomorowej niewydolności serca, która jest podstawą tej choroby.

W celu wskazania, uszkodzenia mięśnia sercowego o nieznanej etiologii, które pojawiły się po raz pierwszy, powodując naruszenie funkcjonowania serca, a nie w wyniku chorób aparatury zastawek, choroba tętnicy wieńcowej, osierdzia uszkodzenia układu przewodzącego i nadciśnienia płucnego, termin „kardiomiopatia” został zaproponowany w 1957 roku. Głównym wskaźnikiem kardiomiopatii różnią się od innych zmian uznawanych za tzw „znakiem niepewności”, pojawienie się tych chorób.

Według różnych autorów częstość występowania wynosi 5-10 osób na sto tysięcy osób rocznie. Kardiomiopatia rozstrzeniowa jest prawie trzy razy częściej u mężczyzn niż u kobiet. Większość przypadków przypada na zakres wieku od trzydziestu do pięćdziesięciu lat.

Kardiomiopatia rozstrzeniowa: klasyfikacja

Istnieje kilka postaci tej choroby: idiopatyczne (wytwarzanie bez widocznej przyczyny), dziedziczne lub kardiomiopatia rozstrzeniowa rodzinna, wirusowe i (lub) w immunologicznej (jako wynik wirusowe zapalenie mięśnia sercowego), alkohol (lub toksyczne) i związane z każdą chorobę sercowo-naczyniową.

Z reguły u pacjentów z kardiomiopatią rozstrzeniową nie ma specyficznych objawów klinicznych lub konkretnych zarzutów, które mogłyby dokonać diagnostyki różnicowej. Najczęściej pierwsze objawy choroby pojawiają się w postaci dwukomorowej awaria rozwija się nagle, bez wyraźnego powodu. Czasami niewydolność serca może wystąpić po przejściu oddechowy infekcja wirusowa, poród i zapalenie płuc. W przypadku wystąpienia zastoinowej niewydolności serca, nie ma postoju, typowy, na przykład, do rozwoju nadciśnienia tętniczego lub niedokrwienia.

Główne skarg pacjentów jest występowanie motywacji osłabienie, duszność, zarówno w spoczynku i podczas wysokiego obciążenia, zmęczenie. Ponadto, pacjenci skarżą się obrzęk kończyny dolnej, kaszel, utrata apetytu, nudności, zawroty głowy, omdlenia i palpitacji.

We wczesnych etapach rozpoznania choroby jest trudne, jak kardiomiopatia rozstrzeniowa nie ma żadnych konkretnych kryteriów. Ostateczny sposób diagnozowania można wykluczyć wszelkie możliwe chorób prowadzących do niewydolności krążenia i zwiększone jam serca. Najważniejszym elementem obrazu klinicznego kardiomiopatią rozstrzeniową są epizody zatorowości, które często prowadzą do śmierci. Plan pacjenta kontroli na obecność tej choroby składa się z kolekcji historii choroby, życia i dziedziczenia rodzinnego.

Kardiomiopatia rozstrzeniowa: leczenie

Do tej pory leczenie kardiomiopatii jest trudnym zadaniem, a przede wszystkim objawowe, w oparciu o korekty i zapobiegania istniejących objawów klinicznych kardiomiopatią rozstrzeniową i jej powikłań, takich jak zaburzenia rytmu serca, zastoinowa niewydolność serca, zaburzenia rytmu serca oraz choroby zakrzepowo-zatorowej.