Beetle-Flądra

Prawdopodobnie wiele osób oglądało takie zdjęcie, gdy z głębi zbiornika znajduje się duży ciemny chrząszcz z owalnym trupem, otoczony żółtym paskiem wzdłuż tarcz piersiowych i elitrą, unosi się na powierzchnię. Jest to owad należący do rodziny wodorostów, szczawiacza. Zdjęcie pokazuje, jak jasne i atrakcyjne może być.

Na świecie jest ponad cztery tysiące gatunków, aw Rosji – około trzystu gatunków na czternastu obszarach. Szumowce Beetle zamieszkują głębokie stawy z stojącą wodą, bogatą w roślinność i zwierzęta. Plavunety jest drapieżnikiem. Zbiorniki o niewielkiej populacji nie będą w stanie zapewnić chrząszczom wystarczającej ilości pożywienia. Ponieważ Flounder jest najbardziej nienasyconym drapieżnikiem wodnym, nie ogranicza się do jedzenia małych zwierząt wodnych, czasem atakujących ryby czy świnie. Może atakować zwierzęta gospodarskie, większe niż sam.

Sam chrząszcz jest nieatrakcyjny dla drapieżników, ponieważ ma imponujące argumenty przeciwko tym, którzy chcą zyskać. W razie niebezpieczeństwa, pływak spod tarcz piersi uwalnia fontanną białego płynu kaustycznego, dodatkowo pomaga kolorowi. Dla ptactwa wodnego chrząszcz jest mało widoczny.

Okresowo chrząszcz chrząszcza wyłania się z wody, odsłaniając tył jego ciała i przez chwilę wisi w tej pozycji. Dlaczego pisze takie salta? Faktem jest, że jego układ oddechowy jest rozmieszczony w taki sposób, że tlen wchodzi przez szpicrut, zlokalizowany na końcu brzucha. Podczas wznoszenia się do powierzchni, otwiera się zawór powietrza, a zatem chrząszcz otrzymuje część tlenu. Wkrótce pływak znowu zanurza się w wodzie, biorąc pod elitarę bańkę powietrza. Potrzebuje chrząszcz nie tyle, ile dostarcza powietrze, ale jako urządzenie hydrostatyczne. Po spędzeniu zapasu tlenu, pływak znów wzrasta do powierzchni wody. Zwykle buzz beetle unosi się co osiem minut.

Ponieważ ciało chrząszcza jest lżejsze od wody, pływak płynie na powierzchnię bez wysiłku (woda po prostu ją wypycha), ale zanurzenie wymaga znacznego wysiłku i intensywnych ruchów. Aby utrzymać się pod wodą, chrząszcz zmuszony jest trzymać się wszelkich przedmiotów wodnych – wodorostów, lasek, kamieni i tak dalej. Jego przednie kończyny, wyposażone w ostre haczyki, pomagają mu złapać.

Mężczyźni mają dyski ssące na przedniej parze kończyn. Pomagają przymocować do przedmiotów o gładkiej powierzchni, a także służyć jako rodzaj urządzenia do chwytania samicy podczas krycia. Uważa się, że te ssaki działają przy pomocy lepkiej, nierozpuszczalnej w wodzie wody. Kobiety nie mają ssawek, więc ich ukrelle mają większą liczbę bruzd, chociaż kobiety czasem zdarzają się również z gładką elytrą.

Ze względu na dobrze rozwinięte skrzydła, chrząszcz jest w stanie opuścić staw i latać głęboko w ziemię na znaczne odległości. Beetle-beetle, to dość silny owad. W wodzie pomaga poruszać łopatką, zarastającą włosami, tylną parą kończyn. Podobnie jak warsman, wyporność pokonuje gęstość wody i czasami rozwija prędkość, z jaką może poruszać się szybciej niż jakakolwiek ryba.

Wywiercając dziury w roślinach, samica wydziela jaja, z których pojawiają się larwy, a pod koniec jego rozwoju larwa czołgała się na ląd i pupil. Po kilku tygodniach z pupy pojawia się chudy chrząszcz, powraca do wody, a życie trwa.