Miłość wiersze Tiutchev. Motywy liryki Tiutczew. poezja

Twarz młodego Fedor Tiutchev nie wiem, prawie nikt. W portretach on przedstawiony w jego schyłkowych lat z poważnym, smutnych oczach, szary przerzedzenie włosów, wysokie czoło, długie palce, suche usta. Tak, rzeczywiście, Tiutchev i weszła w poezji – poważny i dojrzały. Jego debiut jest uważana za publikację 24 prac w 3. i 4. książek „Współczesnej” w 1836 roku.

Jakie były główne motywy liryczny Tiutczew? Jak ważne jest sens w swojej pracy? W „cyklu Denisevsky” zostanie przedstawiony jako najbardziej jaskrawym przykładem wyrażania uczuć i przeżyć bohatera w poezji w artykule. Jest w pracach, ujętych w nim najbardziej jasno i precyzyjnie przekazać szczególną liryczny Tiutczew.

pierwsza żona

Tiutchev opuścił Rosję w wieku dziewiętnastu lat, wyjechała do Monachium. Tam poznał Emilia Eleanor Botmer. W 1826 roku ożenił się i został ojcem trzech córek później. Pod koniec 1837 roku został powołany na stanowisko Tiutchev sekretarka w Turynie. Wcześniej on i jego rodzina odwiedziła Rosję. Stamtąd, nowa praca Tiutchev poszedł sam, ale jego żona i dzieci pozostały pod opieką krewnych. Początkowo chciał osiedlić się w nowym miejscu. Eleanor i jej córki popłynął statkiem z Petersburga. Nie daleko od wybrzeża Prus nagle wybuchł pożar na pokładzie. Parowiec zatonął. Eleanor zachowywał się bohatersko – uratowanych dzieci. Jednak cały majątek rodziny upadł na dno. Wkrótce żona cierpi na szok Tiutchev spadł poważnie chory. Zmarła na koniec sierpnia 1838 roku. Strata Fedor był wielki smutek. Tu wystarczy powiedzieć, że jest on całkowicie zszarzało na 35 lat.

Uczucia poety

Zwolennicy „czystej sztuki” charakteryzują się wysoką kulturą, czczenia próbek doskonałość muzyki klasycznej, rzeźby i malarstwa. Charakteryzują się one romantycznym dążeniu do ideału piękna, chęć przyłączenia się podniosły, „inny” świat. Poprzez analizę wierszy Tiutchev, może być postrzegana jako artystyczna postawa znalazła odzwierciedlenie w jego twórczości. Jego prace są przepojone potężnego dramatu, tragiczna dźwięku. To wszystko ze względu na doświadczenia, które doświadczyły w życiu Tiutchev. Miłość wiersze rodzi się z cierpienia, bólu, prawdziwego uczucia żalu i poczucia winy, nieodwracalne straty.

„Denisevsky cykl”

Prace, które są zawarte w niej, ujawnia całą oryginalność liryki Tiutchev użytkownika. Są one uważane za najwyższe osiągnięcie romantyzmu w jego pracy. Prace poświęcone poczucia, że poeta doświadczył w późniejszych latach do Elene Denisevoy. Ich romans trwał czternaście lat. Skończył śmierć Elena Aleksandrowna konsumpcji. Jego oczy były świeckie społeczeństwo relacja haniebne „bezprawia”. Dlatego po śmierci Denisiev poety nadal obwiniać się, że przyczyną cierpienia kobiety, którą kocha, nie udało mu się ją chronić od ludzkiego procesu. Bardzo wyraźnie pokazuje głębokie uczucia wiersz Tiutchev „Last Love”:

Oh, po stronie naszych lat
Delikatna kochamy, przesądny …
Połysk, połysk, lekki pożegnanie
Kocham ostatni zmierzch wieczoru!

Siła, z jaką ciąg wpływać na czytelnika, opiera się na szczerości i artlessness ekspresji poprzez cierpienie głębokie myśli o przemijaniu wyjątkowy ogromne szczęście, że nie ma, niestety, na zawsze. Miłość w lirycznych Tiutczew pojawia się jako najwyższy dar, tajemnicą. To nie może być kontrolowana, dziwaczne, ekscytujące. Tayascheesya w głębi duszy niejasne pragnienie nagle wybucha gwałtowny pasji. Ofiarność i czułość może nagle zamienić się w „pamiętnej walce”. Śmierć ukochanej kobiety twierdził, pragnienia, marzenia. Kolory życia, zwłaszcza jasne, wyblakłe od razu. Wszystko to jest dokładnie ujęte w porównaniu który używa Tiutchev. Wiersze o miłości, w której człowiek jest porównywany do ptak ze złamanymi skrzydłami, przekazać poczucie szoku osierocenia, impotencja i pustki.

Kim była Elena Deniseva poeta?

O tej kobiety – najnowszej, tajemnica, bolesne i namiętna miłość Tiutchev – prawie nic nie wiadomo. Oraz że wiemy dużo. Elena Denisiev jest miejsce dla więcej niż piętnaście utworów, które napisał Tiutchev. Miłość wiersze poświęcone tej kobiety stała się prawdziwym arcydziełem, jedna z najcenniejszych w rosyjskiej poezji klasycznej od 19. wieku. Taka ilość prac – dużo dla kobiety, która kochała całym sercem. Ale to zbyt mało dla siebie przeciążony uczuć serca. Podczas życia ofiary miłości była Elena, a po jej śmierci ofiara była się Tiutchev. Może dał jej zbyt wielkiego sensu, ale nie mógł żyć bez niej, jej zapał i czułości.

Stosunek do uczuć poety

Na samym Tiutchev była ogromna potrzeba miłości. Bez niej nie ma życia, był tego pewien. Ale potrzeba na to nie było tak dużo miłości, aby być kochanym. Prace, napisany w 30 roku ( „To dzień, pamiętam …”), nowy świat otworzył się dla poety. Dla niego rozpoczął zupełnie nowe życie. Ale tak się nie stało, bo był kochający, ale ponieważ czuł się kochany. Potwierdzają to jego linii:

„Love wyznanie złoto
Wyrwane z jej piersi … "

Świat zmienił się w jednej chwili, gdy dowiedział się, że miłość poety. Z tego doświadczenia uczuć staje się bardziej zrozumiałe niezadowolenie tych, którzy z nim był łagodny, blisko niego. Dla niego to była lojalność, ale nie wyklucza zdradę (a także zdradę lojalności nie odrzucono). Motyw miłości w tekstach Tiutchev połączony z dramatem, fałszywej wierności, gorliwości i głębi uczucia. wszyscy przeszli przez życie poety oni stwierdzenie odzwierciedlenie w jego twórczości.

sensoryczny postrzeganie kryzysu

W gorzkiej uznania St George Tiutchev mówi, że pomimo wysokiej poetycki charakter Elena Aleksandrowna, wiersze, ona nie umieścić grosza w ogóle, a zwłaszcza jego własna. Tylko te prace Denisiev postrzegane z rozkoszy, w którym poeta wyraża swoje uczucia do niej, mówić o nich publicznie i otwarcie. To, jego zdaniem, był cenny dla niej – aby cały świat wiedział, co było dla niego. W liście do St George Tiutchev mówi zdarzenie, które miało miejsce na spacer. Denisiev wyraził pragnienie, aby poeta poważnie rozpoczęła wtórnego publikację swoich prac, przyznając jednocześnie, że byłoby satysfakcjonujące, aby zobaczyć swoje nazwisko na czele publikacji. Ale zamiast uwielbienia, miłości i wdzięczności dla poety nie zgodził się, rozumiejąc jej pragnienie pewną niechęcią. Czuł, że wymóg ten nie jest bardzo hojny z nią, bo, znając stopień członkostwa (Elena powiedział: „Tyś jest mój własny”, odnosząc się do poety), nie miała wiele do być nadal każdy w formie drukowanej sprawozdania dowodów mogłoby urazić innych ludzi.

śmierć Denisiev

Związek poety z Elenoy Aleksandrovnoy trwała czternaście lat. Pod koniec tego okresu Denisiev partii z bólu. Zachowanych listów pisała do siostry. W nich zadzwoniła Fiodor Iwanowicz „Mój drogi Boga.” Mówią o tym, że w ciągu ostatniego lata swojego życia Denisiev córki Lelia, prawie każdy wieczór z poety stał się jeździć na wyspie, wrócili późno. Elena i cieszyć się nim, i smutny, bo była sama w dusznym pomieszczeniu lub społeczeństwo podzielone żadnego współczucia pani, która chciała ją zobaczyć. Tego lata, więc jest szczególnie poszukiwane za granicą. Petersburg przycisnął go – jak wynika z korespondencji z drugą żoną. Ale tam, za granicą, chwycił za ciosem, a zatem nie jest w stanie odzyskać z niego jeszcze przed jego śmiercią. Dwa miesiące po śmierci St. George Denisiev Tiutchev pisałem, że tylko w życiu Elena Aleksandrowna był osobą tylko dla niej i tylko jej miłość realizować się.

Życie poety po śmierci Elena Aleksandrowna

Denisiev zmarł w 1864 roku, w dniu 4 sierpnia. Na początku października, w liście do św George Tiutchev pisze o bezgranicznym uczuciem „głodny głód.” On nie żył, rany nie goją. Poczuł bolesne szarpnięcie, żyjących bez sensu. Odzwierciedla on wiersze miłosne Tiutchev. Wszystkie wiersze przedstawiają walkę, która miała tam miejsce po stracie. Jednak należy stwierdzić, że tydzień po liście do St George poeta pisał wiersze poświęcone Akinfijew. Ale ta praca może tylko wskazywać na potrzebę społeczeństwa, zwłaszcza dla kobiet, które w rzeczywistości nie zostawił Fedor nigdy. Pomimo tego biernego towarzyskość, czułości i gadatliwości, ziejącą pustkę w środku. Po śmierci tekstami Denisiev Tiutczew miłości odzwierciedlać martwota jego duszy, matowane depresji i niezdolność do realizowania siebie. Ale w tym samym czasie przeżywania cierpienia, niezdolność do odczuwania poczucia władzy był przeciwny Denisiev. Wszystko to znalazło odzwierciedlenie w wierszach jego bolesnym „stagnacji”.

Pod koniec czerwca, Tiutchev przyznał w liście do Św że ani jeden dzień przeszedł bez niego zastanawiam się, jak ludzie mogą kontynuować życie, mimo że „rozerwał serce i głowa odcięte”. Piętnaście lat minęło od dnia Denisiev śmierci. Tego lata, on zapamiętany śmierci jego dwóch rocznicowych żałobnych strun. W Petersburgu w dniu 15 lipca, napisał: „Dziś, każdy piętnaście lat minęło …”. Trzeci sierpnia Ovstug pisał wiersze o ciężkości jego ciężaru pamięci na pamiętnego dnia.

Smutek w twórczości poety

Tiutchev był codziennie coraz mocniej. Jego krewni zauważyli drażliwość poetę: chciał więcej współczucia z nim. W innym liście mówi o nerwach drżenie, niemożność trzymać pióro w ręku. Po pewnym czasie poeta pisze o tym, jak żałosne i nikczemne ludzie w ich zdolności do przetrwania wszystkich. Ale sześć miesięcy później, w wersie do Bludova pisał, że „aby przetrwać – nie znaczy żyć.” Później w jego linii, będzie mówić o cierpienie doświadczane przez jego duszy.

Śmierć poety

Tiutchev ciężarem dla idei wyjazdem za granicę. Powiedział, że jest jeszcze gorzej, jeszcze wyraźniej czuł tę pustkę. Jego druga żona, pisał, że uwagi, które staje się jeszcze bardziej nie do zniesienia; jego podrażnienia zmęczenia czuł po wszystkich próbach jakoś zabawić. Lata mijały. Z biegiem czasu nazwa korespondencji Elena Aleksandrowna znika. Tiutchev musiał żyć bardzo długo. Poeta zmarł w 1873 roku w lipcu.

Miłość wiersze Tiutchev w ostatnich latach swego życia był tak pełen uczuć. W liniach że poświęconych różnych kobiet (w listach do Elena Uslar-Bogdanova, żartobliwie działa do wielkiej księżnej, madrygały do Akinfevoy-Gorcchakova), wyraża jedynie „odbicie”, błyski i cienie, lekki powiew ostatnich silnych i głębokich uczuć poety Elena Denisiev. Wszystkie jego wiersze później były tylko próbą wypełnić pustkę w sercu, która powstała po odejściu kobiety, którą kochał.

„Denisevsky cykl” – cudowny pomnik kobieta

Elena inspirowane poetów do czternastu lat. Trudno teraz ocenić głębię uczuć i Tiutchev Denisiev siebie. Ich związek był nieco dziwny, niezrozumiały dla wielu. Ale ta miłość była w życiu poety. Jest to szczególnie trudne miał Elena Aleksandrowna – w takich przypadkach zwykle zapala się usprawiedliwiać kobiety i mężczyzny oskarżonego. Mimo tych wszystkich trudów życia, złożoność, niektóre ofiary, boleśnie, wszystko co odzwierciedlało wierszy miłosnych Tiutchev (wersety), przenika z czułością, drżenie uwielbienie siebie. Prace z tego okresu były prawdziwie poetycki arcydzieło literatury światowej.

Główne motywy liryczny Tiutczew i Turgieniewa. Krótki opis porównawczy

Cechy Tiutczew poezji przejawia się w tym, że uczucie było szczęście i rozpacz, a napięcie łożyska ludzkiego szczęścia i cierpienia dla niego. A wszystko to dramat jest ujawniony w liniach oddany Denisiev. Odrzucając wąską subiektywnej uwagę kobiety, którą kocha, stara się obiektywnie ujawnić swoją tożsamość, jej wewnętrzny świat. Poeta skupia się na opisie ich doświadczeń poprzez penetrację duchowo blisko kobiety. Opisując objawy uczucia, ujawnia swój wewnętrzny świat.

Psychologiczny makijaż faworytem w „cyklu Denisevskom” jest podobna do bohaterki Turgieniewa. I Turgieniew, Tiutczew i uczucie – „fatalnego walka”. Ale podczas pierwszego niniejszego historycznego i społecznego uwarunkowania jednostki w sferze zmysłów. Sytuacja psychologiczna, co znajduje odzwierciedlenie w dziełach Turgieniewa, pokazał prawdziwy obraz stosunków między ludźmi. 50-60-tych pojawiły się w zrozumieniu odpowiedzialności wiodących środowisk losu kobiety.

W swoich rozważaniach odsetka kobiet, ich charakter, Tiutchev blisko Turgieniewa. Zatem faworytem w „cyklu Denisevskom” przypomina bohaterkę opowiadania „Trzy spotkania”. stan psychiczny kobiet w twórczości Fiodora Iwanowicza odzwierciedla nie tylko uniwersalny, ale także osobiste doświadczenie szlachetnego bohatera latach 50., przedstawionego w narracjach okresu w twórczości Ostrovsky, Goncharov, Turgieniewa. Niższości charakteru widać w gorzkiej samokrytyki. W niektórych przypadkach, widoczne linie tekstowe konwergencji Tyutcheva z pracami Turgeneva gdzie wyraził miłość cierpienie.

wniosek

Fedor Ivaanovich Tiutczew pochwalił siłę czując w kobiecie. To było najważniejsze dla niego. Jego narzeczona wierszem pojawił się jak prawdziwy bohaterki miłości. Dlatego zastrzega sobie prawo do odczuwania, do walki o niego. Bohaterka Jego miłości objawia się, swoje najlepsze cechy i możliwości. Samo uczucie objawia poetę i wewnętrzną siłę człowieka, a jak postawa, która pojawiła się między ludźmi, ale podporządkowane wpływem publicznego.

Tiutchev bohaterami – ludzie, którzy nie są odcięte od życia, i częste, silne i słabe w tym samym czasie, ale nie są w stanie rozwikłać splot sprzeczności. Miłość wiersze Tiutchev jest jednym z najlepszych dzieł rosyjskiej literatury poetyckiej. W swoich pracach dotyka niewyczerpane bogactwo języka rosyjskiego. Wraz z tych funkcji Tyutcheva stosunku do jego wymagającego umiejętności poezji.

Tołstoj, mówiąc o poecie rozpoznaje swój artystyczny talent i jego wrażliwość na muzeum. Wezwał młodych pisarzy nauczyć się tej umiejętności harmonijnie łączyć formę i treść. Tematy poezja Tiutchev coraz bardziej w porządku, koncentruje się nasycony w czasie. Nie przeszedł na próżno poety i doświadczenia rosyjskiego realizmu. Zakończenie ery romantyzmu, jego wiersze Tiutchev wykracza daleko poza jej granicami. Poeta staje się swego rodzaju zapowiedź początku ruchu artystycznego, które pojawiły się na przełomie XIX i XX wieku.