804 Shares 4337 views

Bieżąca płynność jako wskaźnik efektywności zarządzania wypłacalności

Zarządzanie płynnością i wypłacalnością banku jest teoretycznie na podstawie wielu różnych teorii: teorii pożyczek, przenoszenie, oczekiwanego dochodu i innych. Wszystkie mają swoje wady i zalety, w czystej postaci nie spełnia wymagań praktycznych. Jednak przez syntezę pewnych aspektów teoretycznych banków stworzyć własną koncepcję zarządzania płynnością, najbardziej nadaje się do wymogów swojej pracy i jest z powodzeniem stosowane.

Na obecnym etapie selekcji stosowanych w bankowości zarządzania płynnością pojęcia definiuje dwa podejścia: albo bank musi zawsze mieć w rezerwie wystarczającą ilość płynnych aktywów, lub mają zdolność do przyciągania płynność w dowolnym punkcie na rynku finansowym. W literaturze ekonomicznej, ta alternatywna wyraża się w oddzieleniu płynności bankowego likvidnost- „ochrona” (stała płynność) i likvidnost- „flow” (prąd płynność). Pierwszy z nich opisuje płynność bilans banku danym czasie, chęć spełnienia wszystkich bieżących zobowiązań na podstawie dostępnej płynności. Obecny płynności wskazuje na możliwość konwersji zasobów niepłynne w bardziej płynny, że obok zapewnienia minimalnego zasobów płynność pozwala na bardziej efektywne funkcje kontrolne składane sytuacji.

Takie podejście do płynności test określa zawartość obowiązującego w strategii zarządzania płynnością chwila, główne z nich to: strategia kontroli aktywów, aktywów i pasywów.

Pierwszym z nich jest akumulacja płynności banku w postaci pieniędzy. Zastosowanie tej strategii jest określona przez obecność w kraju, rozwiniętych rynkach finansowych ze stabilnymi cenami i możliwością zwrotu inwestycji początkowej w najniższym ryzyku. Strategia zarządzania odpowiedzialność opiera się na pożyczkę środków płatniczych, gdy bieżąca płynność jest niska. Najbardziej spełniającą wymogi współczesnej praktyce jest trzecia strategia. Zakłada on, że obecna płynności utrzymuje się w zakresie, w jakim muszą spełniać aktualne wymagania, a także ich aktywnego udziału w rynku, jeśli to konieczne.

Bieżąca płynność, ze wszystkich powyższych strategii i metod, w praktyce jest to przewidziane na akceptowalnym poziomie, podczas gdy oni sami strategie kontroli objawiają się dość skuteczny i powszechnie stosowane przez współczesnych banków w procesie zarządzania płynnością. Jednak obecność szeregu niezbędnych warunków powodzenia ich zastosowanie nie daje bankowi pełną ufność w bezpieczeństwo swoich działań. Dane technik zarządzania zasobami charakteryzują się niskim poziomem dokładności, co prowadzi do utraty znacznej części potencjału zysku i sytuacji, w której obecny jest zmniejszona płynność. W tym przypadku mogą być one stosowane tylko przede wszystkim rozwiązać już istniejącej sytuacji. Jednak to skuteczny sposób, aby zachować swój bank płynności przewiduje ewentualną eskalację negatywnych okoliczności, w celu podjęcia środków zapobiegawczych. Dlatego na tym etapie ważne jest, aby wziąć pod uwagę praktyczny przejaw płynności banku również likvidnost- „prognozy”.

Likvidnost- „prognoza” charakteryzuje identyfikacji możliwych scenariuszy rozwoju płynności w warunkach panujących oraz przyjęcia szeregu aktualnych środków w celu uzyskania maksymalnych korzyści z tej sytuacji. Metodyka zarządzania płynnością w tym podejściu jest oparta na metodzie modelowania matematycznego procesów dynamicznych ze szczególnym optymalizacji wydajności. Metody te pozwalają na zwiększenie efektywności decyzji w zakresie zarządzania i zapewnienia niezbędnego poziomu bezpieczeństwa.