Uczestnicy Trzeciej Krucjaty, w celu

Krucjaty jako zjawisko wojskowa religijne pojawiły się w okresie panowania rzymskiego papieża Grzegorza VII i skierowane były do zwolnienia z „niewiernymi” Palestyny i Jerozolimy, gdzie grób Pana i rozprzestrzenianie się chrześcijaństwa przez wojsko oznacza pogan, muzułmanów, mieszkańcy krajów prawosławnych i ruchów heretyckich , W kolejnych wiekach krucjaty były głównie dla chrystianizacji ludności państw bałtyckich, tłumienie heretyckich manifestacji w kilku krajach europejskich, lub rozwiązać niektóre problemy osobiste tych, którzy doprowadziły tron w Watykanie.

W sumie dziewięć kampanii wojskowych. Dążyć do głównych uczestników Trzeciej Krucjaty? Tabela przybliżeniu odzwierciedla ich zastrzeżono szczególności kampanii określone w następujący sposób:

Kto poszedł do krucjat?

Zwykli członkowie Trzeciej Krucjaty w jego skład nie różni się bardzo od kontyngentu, który brał udział w podobnych działaniach wcześniejszych. Na przykład, w pierwszym marszu wzięło udział wielu francuskich arystokratów czasu, który z ich orszakiem i sąsiednich mnichów i świeckich (było nawet dzieci, którzy są gotowi, aby przejść do „niewiernych” w imię obietnicy papieża do odpuszczenia wszystkich grzechów) w różny sposób przybyli do Konstantynopola 1097 przeszedł na Bosfor.

Trzysta tysięcy Crusaders udział w jednym z marszów

Łączna liczba krzyżowców osiągnęła około jedną trzecią miliona osób. Dwa lata później, walczyli osiągnęła Jerozolimę, odcinając znaczną część muzułmańskiej ludności żyjącej tutaj. Wtedy rycerze z ich armii walczył wojen zarówno z muzułmanami i Greków, Bizantyjczyków i innych. Założyli kilka państw chrześcijańskich w Libanie, który kontrolował handel między Europy, Chin i Indii, o ile żadna nowa ziemia w Azji zostały otwarte ziemia poprzez Wschodniej Rosji. handel rosyjski po ziemi i starał się kontrolować z krzyżowców, więc zwolenników ruchu wojskowy religiami jest najdłuższy zachowany w krajach bałtyckich.

Starożytny Edessy jako pretekst do wojny

Uczestnicy Trzeciej Krucjaty (1147-1149) były faktycznie zaangażowanych w drugiej krucjaty. To wydarzenie rozpoczyna się również z przybyciem w Konstantynopolu, niemieckiego króla Konrada i jego oddziałów w 1147 r. Warunkiem drugiej fali działań wojennych w Ziemi Świętej był fakt, że cywilizacja muzułmańska stała się bardziej aktywna i zaczęli wracać do niej wcześniej zrobione z ziemi. W szczególności, został schwytany Edessy, Jerozolima umarł Korol Fulk, którzy również mieli posiadłości we Francji, a jego córka nie mogła zapewnić odpowiednią ochronę interesów ze względu na bunt wasali.

Bernard pobłogosławił Niemcy i Francuzi w marszu

Uczestnicy Trzeciej Krucjaty (właściwie drugi w połowie 12 wieku) przygotowano więcej niż jeden rok. Założono, że dla niego aktywnie wykonywać papieża Eugeniusza trzeciej, która jednak w tym czasie był osłabiony jako instytucji demokratycznych tendencji we Włoszech (pod kierunkiem Arnolda z Brescii). Francuski władca Louis siódmy rycerz ducha też przeszedł pewne wahania, a na jego kampania nie błogosław papieża w imię Bernarda, który wygłosił kazanie o potrzebie uwolnienia Grobu Świętego w 1146, inspirując ludzi środkowej i południowej Francji. 3 członków krucjata (historycy uważają mu drugi) pochodziła z Francji w sumie około 70 tysięcy osób, które przystąpiły po drodze jak najwięcej ludzi z pielgrzymami. Rok później, Bernard nazywa tę samą falę ruchu ludowego wśród ludności niemieckiej, kiedy przybył z wizytą do króla Conrada.

Przekraczanie Bosfor, germański król Conrad czynienia z oporem Seldżuków, nie mogli iść do kraju, a w końcu wrócił do domu (w tym Conrada i Korol Lyudvig siódme). Francuski poszedł wzdłuż wybrzeża Azji Mniejszej, a najbardziej zauważalną z nich popłynął do Syrii w 1148. wojsk lądowych prawie w pełni sił zostały utracone w okresie przejściowym. Edessy, odparty krzyżowców na „niewiernych”, został ponownie zdobyty przez muzułmanów, Nur ad Din schwytany ziemię obok Antiochii, Kurdowie, prowadzeni przez Szirk podbili Egipt, który panował po słynny Saladyn, ujarzmić i muzułmańska Syria, Damaszek i część Mezopotamii.

Pogłębienie stosunków na Wschodzie po śmierci Czwartego Baldwin

W tych latach w Jerozolimie, zasady poważnie chory na trąd Baldwin IV, który był dobrym dyplomatą i dobrze utrzymane neutralność pomiędzy Jerozolimy i Damaszku. Jednak po jego śmierci, jeden Gi De Luzinyan żonaty z siostrą Baldwina, ogłosił się królem Jerozolimy i Saladyn zaczął prowokować działania militarne, w którym ten ostatni jest bardziej niż sukces, wygrywając krzyżowców prawie wszystkie grunty.

Sukcesy militarne Saladyna doprowadziły do tego, że w Europie nie były potencjalnymi uczestnikami Trzeciej Krucjaty, który chciał zemścić się na nim. Nowa operacja wojskowa na wschodzie z błogosławieństwem papieża doprowadziło Fryderyk Barbarossa, Korol Filipp Augusta II (francuski) i Ryszarda Lwie Serce – król Anglii w tym czasie. Warto zauważyć, że Filip i Richard wyraźnie lubił siebie. Było to spowodowane faktem, że Filip był mistrzem intrygi (w tym brat Richarda Johna bezrolnych, który prowadził Anglię w przypadku braku podstawowej władcy), który nie wyróżnia jego przeciwnik angielskiego. Ten ostatni jednak bardzo cierpiała, nie pływający siły militarnej państwa.

Fryderyk Barbarossa był ostrożny dowódca

Takie były relacje między głową państwa – Uczestnicy Trzeciej Krucjaty. Fryderyk Po pierwsze, jest uważana przez niektórych historyków, był daleki od takich sprzeczek i przygotowuje się do swojej firmy na Wschodzie bardzo uważnie. Istnieją pewne dowody, że był przed kampanią i przeprowadził rozmowy z Bizancjum i sułtana Ikonium, a może sułtan Saladyn ze sobą. W porozumieniu z bizantyjskiego cesarza 3 uczestników krucjaty uzyskane swobodne przejście przez przepisy naziemnych i podaży na z góry określonych cenach. Węgierski Korol Bela, który nie brał udziału w kampanii, miał armię Barbarossa przez jej terytorium optymalny sposób. Ale na drodze do Niemców zaczął atakować gang złodziei. Wśród krzyżowcy zaczęli wchodzić mieszkańcom, którzy byli niezadowoleni z ich władców, co zwiększyło liczbę starć zbrojnych.

Jakie są trudności w obliczu niemieckich uczestników Trzeciej Krucjaty? Friedrich 1 nie zdawał sobie sprawy, że po przekroczeniu Bosfor w marcu 1190 wyczerpały już wojska będą musiały przejść przez Azję Mniejszą, przed zniszczeniami wojennymi Seldżuków, gdzie będą mogli doświadczyć problemów z zwierzęta juczne i przepisów. Król Niemiec zdobył wielkie zwycięstwo w Ikonium, ale w Cylicji, podczas przechodzenia przez rzeki górskiej Salef Friedrich zakrztusił i umarł. To zniszczyło sukcesu przedsiębiorstwa jako część krzyżowców musiał wrócić do Europy drogą morską, a część ma przyjść do Agry (głównej kampanii cel), kierowany przez księcia Szwabii brał udział w walkach z innymi chrześcijanami.

Richard i Filip poszedł drogą morską

Inni starsi członkowie Trzeciej Krucjaty (1189-1192) przybył do oblężenia Agra z jego oddziałów na wiosnę 1190 roku. Wzdłuż drogi, Richard udało się uchwycić Cypr. Ale Agra, głównie ze względu na sprzeczności między Richardem i Filipa, trwał aż do lata 1191, prawie dwa lata. Część francuskich rycerzy następnie popłynął do ojczyzny pod przewodnictwem króla. Ale niektóre, jak Henry Szampanii, Burgundii, Hugo i wsp. Zostały pozostawione do walki w Syrii, gdzie Saladyn zadał klęskę w Arsuf, ale nie udało się powrócić do Jerozolimy. We wrześniu 1192 uczestnicy Trzeciej Krucjaty został podpisany z sułtanem traktatu pokojowego, w ramach którego chrześcijanie mogą tylko odwiedzić święte miasto. Ryszard Lwie Serce następnie wrócił do ojczyzny. Mniej więcej w tym samym okresie nastąpił krzyżacki zakon rycerski, który jest otrzymywany przez przekształcenie niemiecki szpital St. Mary braterstwo zorganizowanej podczas inwazji na Wschodzie.

Wyniki krucjat

Jakie wyniki były Państwa Strony Trzecia Krucjata? Tabela pokazuje, że Europejczycy i ludy Wschodu, raczej niż utracone z tych historycznych wydarzeń. Jednak warto zauważyć, że krucjat jako wynik miał nie tylko śmierć dużej liczby osób, osłabienie średniowiecznych form rządu, ale także przyczynił się do zbliżenia między klasą różnych narodowości i narodów, promował rozwój żeglugi i handlu, rozprzestrzeniania się chrześcijaństwa, przenikania się wartości kulturowych Wschodu i Zachód.