Podsumowanie "Jelsomino w krainie kłamców", główne znaki, referencje. Opowieść o Gianni Rodari

Podsumowanie "Jelsomino w krainie kłamców" pomoże uczniom zapoznać się z pracą wspaniałego pisarza włoskiego dzieci Gianni Rodari. Ta praca wykazała najbardziej charakterystyczne cechy jego stylu i pisania: ostry humor humoru, gra ze słowami, fantazja mieszana z rzeczywistością, postacie komediowe. Ta opowieść została napisana w 1959 roku i natychmiast otrzymała powszechne uznanie i sławę. Film został sfilmowany i został włożony do kilku sztuk.

Bohater dzieciństwa

Podsumowanie "Jelsomino w krainie kłamców" powinno zaczynać się od opisu młodzieńca, który ujawnia jego osobowość i niezwykłe zdolności. Z pierwszych rozdziałów dowiadujemy się, że posiada niezwykły talent: miał piękny głos, który natychmiast przyniósł mu niecną chwałę. Nauczyciel szkoły natychmiast przewidział, że ten dar przyniesie mu szczęście lub wielkie nieszczęścia. Biedne dziecko zostało poinformowane o milczeniu, ponieważ niektórzy uważali go za złego czarnoksiężnika. Jednak byli też tacy, którzy uważali go za dobry magik. Ten sam młodzieniec marzy o tym, jak śpiewać i po śmierci swoich krewnych szuka szczęścia na obcych ziemiach.

Opis stanu zwodziciela

Podsumowanie "Jelsomino w krainie kłamców" nadal jest małą cechą tego niezwykłego miejsca, gdzie przez przypadek dostał się główny bohater. To było królestwo, gdzie wszyscy stale okłamywali się nawzajem. W niej całe życie minęło jak odwrotnie. Na przykład w sklepie z artykułami piśmienniczymi sprzedawali jedzenie, a w sklepie spożywczym można było kupić materiały piśmienne. Ludzie żyli w zniekształconym czasie, licząc ranek wieczorem i odwrotnie. W tym stanie zostały oszukiwane niemal wszystkie bez wyjątku, nawet zwierzęta. Na przykład kotki musiały szczekać, a psy – mejo. To samo zamieszanie obserwuje się w życiu ludzi: wśród uczniów, twórców itd. Krótko mówiąc, sytuacja w Królestwie jest bardzo podobna do sytuacji opisanej trzy dekady wcześniej przez K. Chukovsky w słynnym poemacie "Zamieszanie".

Historia kotów

Podsumowanie "Jelsomino w krainie kłamców" musi koniecznie obejmować znajomość bohatera z pomaranczowym kotem Tsoppino, który zaczął żyć od dźwięku jego głosu. Jest to bardzo ważna chwila w bajce, ponieważ jest to kot, który tłumaczy zaskoczonego chłopaka wszystkim, co się dzieje. Od tego bohater dowiaduje się, że wiele lat temu władza w kraju została pojmana przez pirata Giacomone wraz z jego gangiem. Starając się ukryć prawdę o sobie, zmusił ludzi do ciągłego opowiadania kłamstwom, za pomocą których został skompilowany specjalny słownik kłamstw, zgodnie z którymi ludzie musieli nauczyć myśleć i mówić źle. Ci, którzy odważyli się mówić prawdę, zostali wtrąceni do więzienia.

Przygoda Cappino

Jednym z najbardziej znanych pisarzy dla dzieci jest Gianni Rodari. "Jelsomino w krainie kłamców" to bajka, która wraz z "Cipollino" stała się najbardziej ukochaną, nie tylko wśród dzieci, ale także wśród dorosłych odbiorców: tak fachowo autor wyśmiewał się z wad jego współczesnego społeczeństwa. Opowieść kontynuuje się znajomością chłopca z jego ciotką Pannak, która karmi koty. Jest to bardzo miła i miła staruszka o wysokości dwóch metrów, która nienawidzi kłamstw. W zamieszaniu Tsoppino traci swojego nowego przyjaciela i przypadkowo kończy się w pałacu królewskim. Tutaj dowiadujemy się, że król, który był tak dumny z tematów swoich luksusowych włosów, rzeczywiście nosi perukę. Potem kociak pisze na ścianie o tym oszustwie.

Nowe postacie

Ciekawe jest to, że w Związku Radzieckim był bardzo popularny Gianni Rodari. "Jelsomino w krainie kłamców" jest dziełem popularnym wśród czytelników radzieckich, aw 1977 roku powstał film muzyczny. W środku narracji poznaliśmy nowych bohaterów tej cudownej baśni: Romoletta, siostrzenica ciotki Corn, rodzaju i sympatycznej dziewczyny, która namalowała kota, Bananito jest artystą, który malował obrazy na żywo, a także zły pan domu, który, gdy dowiedział się, że Tsoppino Nauczyła kocięta ciotki domowej koty, napisała do władz raporty, po czym biedna staruszka z bratem podzieliła się w szaleństwo.

Przygody z Gelsomino

Opowieść o Gianni Rodari kontynuuje opis niezwykłych incydentów, które miały miejsce w bohaterze tego dziwnego królestwa. Chłopiec wchodzi do opery, ale już podczas pierwszego występu jego potężny głos zerwał perukę od króla i niszczył sam budynek teatralny, o co mu chodzi. Uciekając przed prześladowaniami, młody człowiek zbliża się do mistrza Bananito i radzi mu zaczerpnąć tylko prawdy. Artysta podąża za radą, po której zaczęły się wszystkie jego obrazy. Ponadto, pomalował czwartą nogę kotowi Tsoppina. Tymczasem Gelsomino poznaje nowy, niesamowity charakter – stary Benvenuto, który był chory na dziwną chorobę: starzeje się tylko wtedy, gdy siedział, więc usiadł tylko po to żeby pomóc komuś.

Upadek fałszywego systemu

Bajkowa opowieść o Gianni Rodari kończy się szczęśliwym zakończeniem dzięki unikalnemu głosowi Gelsomino. Z jego śpiewu ściany murów upadają, a wszyscy więźniowie uciekają, po których ludzie decydują się żyć prawdą. Z głosu chłopca mieszczą się również mury królewskiego pałacu, a sam Samakon ucieka. Po tym, Bananito odbudowuje pałac, ciotka staje się dyrektorem instytutu, jej siostrzenica została nauczycielem w szkole, a chłopak poważnie angażował się w muzykę. Więc bajka "Jelsomino w krainie kłamców", której główne bohaterki okazały się tak kolorowe i niezapomniane, stały się jednym z najlepszych dzieł pisarza.

Oceny i opinie

Opowieść autora była bardzo popularna wśród czytelników. Wszyscy lubili tę pozornie nieskomplikowaną historię o uczciwego i życzliwym chłopcu o niezwykłym głosie. Prawie wszyscy użytkownicy świętują dobry humor, historię rozrywki, a także umiejętności autora w opisie psychologii postaci. Wszyscy lubią potwierdzające życie patos pracy, wiarę bohaterów w zwycięstwo dobra nad złem i ich energię w walce z kłamstwem we własnym kraju. Więc bajka "Jelsomino w krainie kłamców", która była bardzo pozytywna na temat recenzji, jest jedną z najlepszych dzieł słynnego pisarza.