Sołżenicyn „Jeden dzień Iwana Denisovicha”. Analiza, podsumowanie głównych bohaterów

Opowieść Sołżenicyna „Jeden dzień Iwana Denisovicha” został utworzony w 1959 roku. Autor pisał ją między pracą na powieści „The First Circle”. W ciągu zaledwie 40 dni Sołżenicyna „Jeden dzień Ivana Denisovicha”. Z analizy tej pracy – tematem tego artykułu.

prace tematyczne

Czytniki historia zna życia na terenie obozu rosyjskiego chłopa. Jednakże produkt podlega nie ogranicza się do życia obozowego. W uzupełnieniu do przetrwania szczegółów w strefie „Jeden dzień …” zawiera szczegółowe informacje o życiu na wsi, opisanej przez pryzmat świadomości bohatera. W historii Turyn, majster, – dowód na konsekwencje, które doprowadziły do kolektywizacji w kraju. W różnych debat, które są ze sobą połączone intelektualiści camp omówiono różne zjawiska sztuki Radzieckiego (teatralnej premiery Yu Zawadzkiego, filmu „Iwan Groźny” Eisenstein). W związku z losem swoich towarzyszy w obozie Shukhov wspomniano wiele szczegółów z historii okresu sowieckiego.

Tematem losem Rosji jest głównym tematem twórczości pisarza jak Sołżenicyna. „Jeden dzień Ivana Denisovicha” analiza którym jesteśmy zainteresowani, a nie wyjątkiem. Istnieją lokalne, prywatne wątki organicznie wpisane w tym ogólnym problemem. W tym względzie motyw losu sztuki w kraju o totalitarnym reżimem. Tak więc, z obozu artystów napisać Darmową dla szefów. Sztuka w czasach radzieckich, według Sołżenicyna, był częścią całego aparatu ucisku. Shukhov epizod myślenia o produkcji kolorowymi „dywan” w rękodzielników obsługiwany degradacji motyw sztuki.

Akcja opowieści

Aktualność opowieści jest historia, która została stworzona przez Sołżenicyna ( „Jeden dzień w Ivana Denisovicha”). Analiza pokazuje, że chociaż wydarzenia fabuła trwały tylko jeden dzień, predlagernuyu biografia bohatera wyobrazić sobie pozwolić swoje wspomnienia. Ivan Shukhov urodził się w 1911 roku. Spędził na wsi Temgenevo swoich przedwojennych lat. W jego rodzinie – dwie córki (jedyny syn zmarł w młodym wieku). Shukhov jest w stanie wojny z pierwszych dni. Był ranny i wzięty do niewoli, gdzie udało mu się uciec. W 1943 roku został skazany Szuchow „zdrady” na podstawie fałszywych oskarżeń. Pełnił w tym czasie na scenie Działanie 8 lat. Działanie produktu odbywa się w Kazachstanie, obozu skazańców. Jeden dzień w styczniu 1951 roku, Sołżenicyn opisane ( „Pewnego dnia Ivana Denisovicha”).

Analiza systemu znaków produkt

Chociaż większość postaci przedstawionych przez autora lakoniczne pomocą Sołżenicyn został stworzony na obraz ich ekspresji plastycznej. Widzimy osoby raznotsvete, bogactwo typów ludzkich w pracy „Jeden dzień Iwana Denisovicha”. Heroes tale przedstawiono lakonicznie, ale przez długi czas pozostaje w pamięci czytnika. Writer czasami wystarczy tylko do jednego z dwóch fragmentów ekspresyjne rysunków. Sołżenicyn (zdjęcie autora jest pokazany poniżej) jest wrażliwy na krajowych, zawodowych i społecznych specyfiki klasy ludzkich postaci, które stworzył.

Zależność między znakami podlegają ścisłej hierarchii w obozie pracy „Jeden dzień Iwana Denisovicha”. Podsumowanie całego więziennego życia bohatera, reprezentowanego w ciągu jednego dnia, prowadzi do wniosku, że od władz obozowych i więźniów – pokonania luki. Zwłaszcza nieobecne w tej powieści nazwisk, nazw i czasami wiele strażników i nadzorców. Indywidualność tych znaków pojawia się tylko w formach przemocy, jak również w stopniu dzikości. Wręcz przeciwnie, mimo systemu numeracji homogenizacji, wielu więźniów w umyśle bohatera występuje z nazwami, a czasem z przydomkiem. Sugeruje to, że oni zachowali odrębność. Chociaż ten certyfikat nie ma zastosowania do tzw informator, nitwits i knoty opisane w pracy „Jeden dzień Iwana Denisovicha”. Znaki te również nie mają nazwy. W ogóle, Sołżenicyn mówi o tym, jak system bezskutecznie próbuje zamieniać ludzi w częściach totalitarnej maszyny. Szczególnie ważne w tym zakresie, z wyjątkiem głównego bohatera, obrazy Turyn (brygadzista), Paul (jego zastępca), Buinovska (kavtorang), a łotewski Chrzciciela Alosza Kilgasa.

protagonista

W pracy „Jeden dzień w Ivana Denisovicha” wizerunek głównego bohatera jest bardzo niezwykłe. Sołżenicyn uczynił go zwykłym człowiekiem, rosyjski chłop. Choć oczywiście „wyjątkowe” okoliczności życia obozowego, pisarz w swoim charakterze celowo podkreśla zewnętrzną krzykliwe, „normalne” zachowanie. W opinii Sołżenicyna, los kraju zależy od moralności i wrodzoną naturalną odporność zwykłego człowieka. Shukhov ważne – niezniszczalny godność wewnętrzny. Iwana Denisowicza, nawet czekając na ich bardziej wykształconej solagernikam, odwieczne zwyczaje chłopskie nie zmienia się i nie spaść.

Jest to bardzo ważne w charakterystyce bohatera swej zręczności pracy: Shukhov był w stanie uzyskać jego komfortowe pacy; łyżki do formy później ukrywa kawałki drutu aluminiowego; On obrabiane składany nóż i fachowo gromadzą go. Ponadto, pozornie nieistotne szczegóły istnienia tej postaci, jego postawa, rodzaj etykiety chłopskiej, nawyki osobiste – wszystko to w kontekście tej historii jest ustawione na wartości, które pozwalają przetrwać w trudnych warunkach w osobie ludzkiej. Szuchow na przykład zawsze budzi się w ciągu 1,5 godziny przed rozwodem. On sam należy do tych chwil porannych. Ważne jest, aby bohater tym razem, rzeczywista wolność również dlatego, że można zarobić.

techniki kompozytorskie „Cinematic”

Jeden dzień w tym produkcie zawiera ludzki destylacji przeznaczenie skrzepu swojego życia. Trudno nie zauważyć, wysoki stopień szczegółowości: każdy fakt w historii jest podzielony na mniejsze części, z których większość jest dostarczanych bliska. Autor wykorzystuje „kinowe” techniki kompozytorskie. On starannie, bardzo uważnie monitoruje drogę przed opuszczeniem baraki jego postać nosi albo zjada szkielet małych ryb, ale do zupy. Pojedynczy „rama” jest przyznawana w historii nawet takie pozornie nieistotny szczegół z gastronomiczny jak rybich oczu, pływające w zupie. W tym widać czytając dzieło „Jeden dzień w Ivana Denisovicha”. Zawartość rozdziałów tej historii uważna lektura pozwala znaleźć wiele takich przykładów.

Pojęcie „czasu”

Ważne jest, że tekst współpracuje ze sobą bliżej siebie, czasami stając niemal synonimem takich pojęć, jak „dzień” i „życia”. Taka zbieżność jest prowadzone przez autora poprzez pojęcie „czasu” w uniwersalnej narracji. Termin – to kara wymierzona więźnia i jednocześnie wewnętrzne zasady życia w więzieniu. Ponadto, co najważniejsze, jest to synonim ludzkiego losu i przypomnieniem tych ostatnich najważniejszy okres w jego życiu. Tymczasowe określenie w ten sposób zyskać w produkcie głębokich moralnych i psychologicznych podtekstów.

scena

Scena jest również bardzo istotne. Wrogie więźniów obozu przestrzeni, szczególnie niebezpieczne są odsłonięte obszary strefy. Więźniowie w pośpiechu, aby przejechać jak najszybciej pomiędzy pomieszczeniami. Boją się złapać w tym miejscu, pod ochroną pośpiechu trzepaczką baraki. W przeciwieństwie do tych, którzy kochają odległość i przestrzeń bohaterów literatury rosyjskiej, Shukhov i inni więźniowie marzą zatłoczonym schronisku. Dla nich, hut jest w domu.

Co miałem jeden dzień Ivana Denisovicha?

Charakterystyka prowadzone Shukhov jeden dzień jest podawana bezpośrednio przez autora w pracy. Sołżenicyn pokazał, że ten dzień w życiu głównego bohatera był sukcesem. Myśląc o tym, autor zauważa, że bohater nie umieścić w izolatce, nie kopnął na Sotsmistechko brygady, on zakosil owsiankę na obiad, majster zamknięte dobrze protsentovku. Shukhov postawić ściany zabawy, nie wzrośnie do Shmona z piłą, wieczór zarobić Cezara i kupiliśmy trochę tytoniu. Główny bohater spadł też źle. Przekazywana niestopowych dni, „prawie szczęśliwy”. Jest to praca w „Jeden dzień Iwana Denisovicha”, omówienie głównych wydarzeń. Końcowe słowa dźwięku autora jako epickiego spokoju. Mówi, że w dzisiejszych czasach to było w czasie Shukhov 3653 – 3 dodatkowe dni do składania ofert, bo z lat przestępnych.

Sołżenicyn wzbrania się od otwartego okazywania emocji i wielkich słów: ładna, i że czytelnik żadnym znaczeniu tego odpowiednie. I jest ona gwarantowana harmonijnego tworzenia opowieści o ludzkiej sile i moc życia.

wniosek

Tak więc, w swoim dziele „Jeden dzień Ivana Denisovicha” kwestie zostały podniesione bardzo aktualny w danym momencie. Sołżenicyn odtwarza główne cechy epoki, gdy niesamowity trud i męka była skazana ludzi. Historia tego zjawiska nie rozpoczyna się w 1937 roku, był pierwszym naruszeń Partii i życia państwowego, ale znacznie wcześniej, od początku istnienia w Rosji totalitarnego reżimu. W ten sposób produktu przedstawiony skrzep losy wielu radzieckich ludzi, którzy musieli zapłacić za lata udręki, poniżenia, obozów dla dedykowanych i uczciwą służbę. Autor powieści „Jeden dzień w Ivana Denisovicha” podniesione tych problemów do czytelnika do myślenia o naturze zjawisk zaobserwowanych w społeczeństwie, i uczynił dla siebie jakieś wnioski. Pisarz nie moralizować, nie wzywając do czegoś, tylko opisuje rzeczywistość. Grafika z niej tylko wygrywa.