Unikalne Louvre, którego obrazy są dziedzictwo kulturowe ludzkości

Luwr został zbudowany jako zamek-twierdza, ze decyzja Karola V w 1317 roku został przekształcony w rezydencji królów francuskich. Nagromadzone w ciągu wieków w swoich murach wartości dozwolone tymczasowy rząd Republiki Francuskiej w 1793 roku, aby otworzyć drzwi pałacu ludzi, dając podstawę do stworzenia jednego z największych muzeów na świecie.

Louvre obraz, który przyniósł mu światową sławę, zajmuje godne miejsce wśród skarbów malarstwa, takich jak „Prado”, „Hermitage”, „London National Gallery”. Luwr zajmuje trzecie miejsce na świecie pod względem obszaru, który obsługuje około 400 000 eksponatów. Ale muzeum nie tylko charakteryzuje się wartością całkowitą liczbę zdjęć, ale także obecność w kolekcji arcydzieł światowej.

Muzeum „Louvre”, którego obrazy uczyniły go najpopularniejszym muzeum w pierwszej kolejności winni tej „Mona Lisa” Leonarda da Vinci, który jest uważany magikiem, superman, geniusz z powodu potęgi talentów w wielu dziedzinach nauki, kultury i sztuki. On stworzył w sumie 14 obrazów (od 15. autorstwo jest kwestionowane), ale to nie przeszkadza mu stać się geniuszem malarstwa.

Mekką sztuki (pokazane są Leonardo da Vinci tutaj w wysokości czterech bezcennych egzemplarzy – „Mona Lisa”, „Ioann Krestitel”, „Madonna of the Rocks”, „Panny z Dzieciątkiem, św Anny”) „Louvre” znane jest mniej lub bardziej wykształcony człowiek na Ziemi. I jest koneserem, który nie wie, co jest Muzeum „Louvre”, obrazy, które są w nim.

„Mona Lisa”, podsycana bezprecedensowy chwałę, owiane legendą, nie dając spać dziesiątki specjalistów, którzy są spory o to od setek lat, uległa, jak żaden inny materiał na świecie, a próba kradzieży, został stworzony podczas 1514-1515 Mistrza. Jest on uznawany za twórcę wszystkim dalszy rozwój malarstwa.

Kolejne trzy płótna malowane sceny biblijne i należą do późnego okresu pracy przez Leonardo. „Maria z Dzieciątkiem i św Anny”, napisany w latach 1483-1487., Jest prototypem obrazach „Panny w skale”, który powstał dwa. Jednym z nich jest w Luwrze, z drugiej – w londyńskiej National Gallery.

Niezwykły wzrost zainteresowania jest do tego artysty i jego obrazy służył jako opublikowaniu 2003 powieść Dena Brauna „Kod Da Vinci”, z jego późniejszej adaptacji filmowej, która pojawiła się na ekranach światowych w 2006 roku niewiele osób w cywilizowanym świecie, nie czytaj tej książki lub nie oglądałem tego filmu. Zatem obecny bestseller pomógł popularyzacja geniusza wśród swoich współczesnych niewolników kultury popularnej. To nie może nie dostrzec pewnego rodzaju ciągłość pokoleń. Słynne obrazy Louvre Leonarda da Vinci znaleźli drugie życie, choć w rzeczywistości są one nieśmiertelne.

Wielokrotnie twierdził, że dzisiejsza młodzież nazwa „Leonardo” kojarzy tylko z „Teenage Mutant Ninja Turtles”. I można cieszyć tylko w tym, że „Louvre”, którego obrazy zawsze miał miliony fanów, czasem wzrosła liczba osób, które chcą wyglądać w miejscach, w których akcja rozgrywa się powieść, na własne oczy. Jest to bardzo skuteczny sposób na przyciągnięcie różnych grup ludności do sztuki wysokiej.