Niedokrwienie naczyń mózgowych: jak zapobiegać patologii

Niedokrwienie naczyń mózgowych jest odpowiedzią organizmu na lokalną utratę tlenu, spowodowaną brakiem podaży krwi do tkanki mózgowej. Zakłócenie przepływu krwi, zwykle występuje w wyniku zwężenia śluzu lub całkowitego zablokowania (zakrzepicy) tętnic mózgowych.

W dziedzinie neurologii dziecięcej poważnym problemem jest niedokrwienie mózgu u noworodków. Fakt ten wynika z faktu, że do tej pory lekarze nie mają wystarczająco skutecznych metod leczenia uzależnienia od leków.
Choroba ta jest spowodowana różnymi czynnikami zewnętrznymi i wewnętrznymi. Niezależnie od przyczyn wystąpienia niedokrwienia, wcześniejszej diagnozy i niewłaściwego leczenia, wyniki są godne pożałowania.

Niedokrwienie naczyń mózgowych: przyczyny

Choroba ta pojawia się głównie w wyniku miażdżycy naczyń mózgowych , czyli wzrostu osadów tłuszczowych na ścianach wewnętrznych. Ze względu na warstwy tłuszczowe, światło naczyń stopniowo maleje i następuje częściowe lub całkowite zakłócenie przepływu krwi. Nie mniej rzadkimi przypadkami powstania niedokrwienia jest krzepnięcie skrzepu krwi całego przewodu tętnicy mózgu.

Niedokrwienie naczyń mózgowych może powodować niewydolność serca, częstoskurcz, bradykardię (nieregularny rytm serca), zwiększoną lepkość krwi spowodowaną erytrocytozą, niedokrwistością, zatruciem tlenkiem węgla i innymi patologiami.
Głównym powodem rozpoznania niedokrwienia mózgu u noworodków jest hipoksja, wyrażona niewystarczającą ilością tlenu do mózgu dzieci, która występuje w czasie ciąży i podczas porodu.

Niedokrwienie naczyń mózgowych: objawy i leczenie

Najwcześniejszymi objawami choroby są szybkie zmęczenie w pracy umysłowej i aktywnej aktywności mózgu. W przyszłości ten czynnik jest uzupełniony znaczną utratą pamięci i zapomnieniem. Objawami klinicznymi niedokrwienia mózgu są: ciężka zawroty głowy, nagłe skoki ciśnienia krwi, różne lokalizacje bólów głowy, omdlenia, wymioty, nudności, zaburzenia widzenia i mowy, zaburzenia czułości i ogólne osłabienie.

Obecnie, wraz z diagnozą niedokrwienia mózgu, nie opracowano skutecznych metod leczenia za pomocą leków. Od połowy ubiegłego stulecia praktyka medyczna stosowała metody operacyjne mające na celu naprawienie uszkodzeń naczyń miażdżycowych, które dostarczają tkanki mózgu. Istotą interwencji chirurgicznej jest usunięcie blaszki miażdżycowej lub skrzepliny z zatkanej tętnicy mózgowej, a także przywrócenie optymalnej podaży mózgu krwi, tlenu i składników odżywczych. Takie operacje są najczęściej wykonywane w znieczuleniu miejscowym.

Kiedy zabieg chirurgiczny jest niemożliwy, trzeba polegać na leczeniu. W tym celu mianować środki grupy statyn, fibratów, żywic anionowymiennych, heparyn drobnocząsteczkowych, kwasu nikotynowego, preparatów na bazie oleju z ryb. Przeprowadza się pozaustrojowe oczyszczanie krwi.
Podczas choroby trzeba zmienić sposób życia i zachowanie jedzenia. Zalecana jest ścisła dieta o ograniczonej zawartości tłuszczów zwierzęcych, wymagana dawka fizyczna, co najmniej 8 godzin snu, zaleca się ostrzeżenie o nadmiernej emocjonalności.

Zapobieganie naczyniowemu niedokrwieniu naczyń powinno się rozpocząć od najmłodszych lat. Lekarze zalecają, w miarę możliwości, ochronę przed głównymi czynnikami ryzyka: otyłością, hipodynamią, nadużywaniem alkoholu, paleniem tytoniu i skutkami stresu.