Jak komunikować się z dzieckiem? Gippenreiter Yu, profesor Uniwersytetu Moskiewskiego Psychologii, mówi o tym w swojej książce

Jak komunikować się z dzieckiem, Gippenreiter YB Objawia stron jego książki, która zdobyła popularność wśród rodziców na całym świecie.

Głównie w kontaktach z dzieckiem jest bezwarunkowa akceptacja i bezwarunkowy, nie przesądzoną miłość. To jest bezwarunkowe, czyli „Właśnie tak”, to jest tak, co tam jest tylko fakt, że nie istnieje. Uczą się komunikować z punktu widzenia kochającego rodzica, a nie przyjmującej oburzony i wyrażania roszczeń, aby pomóc znaleźć rozwiązanie, bez naciskania na dziecko, nauczyć się ponoszą odpowiedzialność za konsekwencje takich ofert Gippenreiter Yu.

Według autora, wyrażając niezadowolenie z wszelkich działań dziecka, można dyskutować i krytykować tylko działania i czyny, a także ich konsekwencje, ale w każdym razie, nie dziecko. I pamiętaj, aby skupić się na tym, że jego działanie cię rozczarować, ale to nie ma wpływu swój stosunek do dziecka, ale tylko ci wiele zdenerwowany. Ie nawet obwiniając aktów dzieci, dajemy mu do zrozumienia, że jest nadal ważne i cenne dla nas, mówi Julia Gippenreiter. Komunikować się z dzieckiem zawsze powinien omówić wszystko, co interesuje go mówić na każdy temat, otwarcie i poufnie. Jednak nie zawsze jest na to gotowy, nie tylko dziecko, ale rodzic.

Słuchać, aby usłyszeć

Więc w jaki sposób komunikować się ze swoim dzieckiem? Gippenreiter YB Doradza opanować technikę „aktywnego słuchania”, który pozwala nawiązać kontakt z osobą, i pokazać, że jego problemy są blisko was, że rozumie go i empatii. Szczegółowo opisane jest w książce „Yu Gippenreiter czynienia z dzieckiem. Jak „Według autora, prawo do budowania dialogu i ustawić dziecko na czacie – pierwsze kroki w celu rozwiązania problemu.

Inną techniką, która pozwala zdecydować, jak radzić sobie z dzieckiem, Gippenreiter YB On wywołuje metodę „I – wiadomości”. Używam go, aby wyrazić swoje nastawienie, że ich odczucia na temat bieżącej sytuacji konfliktowej, nie pozwalając ocenę działań rozmówcy. Przykładem „I – wiadomości” jest zdanie: „Jestem bardzo rozczarowany, bo dzisiejsza kłótnia” zamiast „Ty – wiadomości” „zachowywał się okropnie, a ja byłem zdenerwowany” „I – wiadomości”, zdaniem autora, nie ładować, ale tylko wyrazić swój stosunek do incydentu, ważne jest, aby komunikować się z nikim, nie mówiąc już o dziecko, nastolatek. Dzięki tej metodzie komunikacji nie cierpi z samoocenę dziecka, nie dotknęła jego samoocenę i nie ma ochronny negatywna reakcja.

Teoria i praktyka

I jak motywować dziecko do zrobienia czegokolwiek, aby pokonać opór, nie łamiąc go i nie zgniatając władzę rodzicielską, jak znaleźć wspólny język z „trudnym” nastolatka, do przezwyciężenia alienacji i izolacji? Książka zawiera dziesiątki praktycznych porad i opowieści z życia wziętych, które ilustrują rozwiązanie wielu typowych sytuacjach. Po każdym rozdziale są zadania domowe do doskonałego odbioru komunikatu. Robi je opracują praktyki i pobierać je z pamięci pasa w odpowiednim momencie.

Na pytanie: „Jak komunikować się ze swoim dzieckiem„Gippenreiter YB Nie tylko daje poprawną odpowiedź. Sugeruje ona myślenia, pielęgnować, aby wczuć, aby nauczyć się myśleć nieszablonowo, weź Dziecię i oczywiście przede wszystkim pamiętać, że kocha, ludzie rodzimych i nieskończenie wam drodzy.