Otoczka mielinowa włókien nerwowych: Odzyskiwanie funkcji

Układ nerwowy człowieka i kręgowców mieć jeden plan budowy i przedstawione centrum – mózgu i rdzenia kręgowego, oraz części obwodowe – wysuwany z centralnych jednostek nerwów, które reprezentują procesy komórek nerwowych – neuronów.

Ich zestaw form tkanki nerwowej, główne funkcje, które jest pobudliwość i przewodnictwo. Właściwości te nie są opisane przede wszystkim właściwości strukturalne błon neuronów i ich wypustek, składające się z substancji o nazwie mieliny. W tym artykule przyjrzymy się strukturze i funkcji tego związku, a także dowiedzieć się możliwe sposoby, aby go przywrócić.

Dlaczego neurocytes i procesy objęte mieliny

To ma koincydencji aksonów i dendrytów posiada warstwę ochronną składającą się z kompleksu lipidowo-białkowe. Fakt, że instytucja biofizyczny, która opiera się na słabych impulsów elektrycznych. Gdy prąd elektryczny przechodzi przez przewód, musi ona być wykonana z materiału izolującego w celu zmniejszenia rozproszenia impulsów elektrycznych i zapobieganie obniżeniu natężenia prądu. Te same funkcje włókien nerwowych prowadzi osłonkę mielinową. Ponadto, jest to wsparcie, a także dostarcza żywność włókien.

Skład chemiczny mieliny

Jak większość błon komórkowych, to natura lipoproteiny. Ponadto, zawartość tłuszczu jest bardzo wysoka – do 75% i białko – 25%. Mieliny w niewielkich ilościach zawiera także glikolipidów i glikoprotein. Jego skład chemiczny różni się od rdzenia kręgowego i nerwów czaszkowych.

Początkowo jest wysoka zawartość fosfolipidów – aż do 45%, a reszta pochodzi z cholesterolu i cerebrozydów. Demielinizację (to wymiana mieliny innych substancji w procesach nerwowych) prowadzi do takich poważnych chorób autoimmunologicznych, takich jak stwardnienie rozsiane.

Z chemicznego punktu widzenia, sposób ten będzie wyglądać następująco: osłonki mielinowej włókien nerwowych zmienia swoją strukturę, która objawia się przede wszystkim zmniejszenie procentu zawartości lipidów w stosunku do białek. Dalsze zmniejszenie ilości cholesterolu oraz zwiększenie zawartości wody. A to prowadzi wszystkich do stopniowego zastępowania mieliny zawierającej oligodendrocyty lub komórki Schwanna na makrofagach, astrocytów i międzykomórkowej płynu.

Efektem tych zmian biochemicznych będzie ostry spadek zdolności do prowadzenia agitacji aksonów aż do całkowitego zablokowania przejścia impulsów nerwowych.

Funkcje komórki neuroglial

Jak już wspomniano, osłona mielinową aksonów i dendrytów utworzone za pomocą specjalnych struktur, które charakteryzują się niskim stopniem przepuszczalności dla jonów sodu i wapnia, oraz mająca potencjał tylko spoczynkową (nie przewodzi impulsów nerwowych i obsługiwać funkcję elektrycznego).

Struktury te są nazywane komórek glejowych. Należą do nich:

• oligodendrocyty;
• astrocyty włóknistych;
• Komórki wyściółki;
• astrocyty osoczu.

Każdy z nich jest utworzony z zewnętrznej warstwy zarodka – ektodermy i nazwy zwyczajowe – macroglia. Glia współczulne, nerwy przywspółczulne somatycznych i komórek Schwanna (reprezentowane neyrolemmotsitami).

Struktura i funkcja oligodendrocytów

Są one częścią ośrodkowego układu nerwowego i są komórki macroglia. Od mieliny – strukturę białka lipidów, zwiększa szybkość wzbudzenia. Same komórki tworzą warstwę elektrycznie izolacyjną zakończeń nerwowych w mózgu i rdzeniu kręgowym, utworzona jest już w trakcie rozwoju płodowego. Sposoby ich obvorachivayut na zewnętrznej fałdy błony komórkowej neuronów i aksonów i dendrytów. Okazuje się, że mieliny – podstawowy materiał elektroizolacyjny, wyznaczających procesów nerwów mieszanych nerwów.

Komórki Schwanna i ich funkcje

Otoczka mielinowa układu nerwów obwodowych utworzone neyrolemmotsitami (komórki Schwanna). Ich charakterystyczną cechą polega na tym, że mogą one stanowić tylko jedną powłokę ochronną aksonu, i nie mogą stanowić pędy, jak tkwi w oligodendrocytach.

Pomiędzy komórkami Schwanna w obszarze 1-2 mm umieszcza się fragmenty pozbawione mieliny tzw przewężenie ranviera. Według niego nagle pojawia się przewodzenie impulsów elektrycznych wewnątrz aksonu.

Lemmotsity stanie naprawić włókien nerwowych, jak również wykonywać funkcję troficznego. W wyniku aberracji genetycznych lemmotsitov powłoki komórek mitotycznych zaczynają niekontrolowanego podziału i wzrostu, zgodnie z którym guz rozwinął się w różnych częściach układu nerwowego – nerwiak (nerwiak).

Rola mikrogleju w niszczeniu struktury mielinowej

Mikroglej stanowią makrofagi zdolne do fagocytozy i zdolne do rozpoznawania różnych chorobotwórczych cząstki – antygeny. Dzięki receptorów błonowych, te komórki glejowe produkcji enzymów – proteaz i cytokiny, takie jak interleukiny 1. Jest mediator stanu zapalnego i odporności.

Osłonki mielinowej, którego zadaniem jest izolowanie osiowy cylindra i poprawa impulsu nerwowego może być uszkodzona interleukiny. W rezultacie nerw „obnażył” i prędkość wzbudzenia jest znacznie zmniejszona.

Ponadto, cytokiny, receptory aktywujące powodować nadmierne transport jonów wapnia w ciele neuronu. Proteazy i fosfolipazy zaczynają rozszczepiać organelli i procesów komórek nerwowych, co prowadzi do apoptozy – śmierci danej struktury.

Że zapada się, przerywając w cząstki, które pochłonie makrofagi. Zjawisko to nazywane jest ekscytotoksyczność. To powoduje degenerację neuronów i ich zakończeń, co prowadzi do chorób, takich jak choroba Alzheimera i choroba Parkinsona.

Mielinowej włókien nerwowych

Jeśli neuronalnych procesów – aksonów i dendrytów, pokrycie otoczka mielinowa, są one nazywane mielinową Innervate i mięśni szkieletowych, wprowadzając podział somatycznych obwodowego układu nerwowego. Włókna niezmielinizowanych utworzenia autonomicznego układu nerwowego i unerwione narządy.

Procesy mielinowych mają większą średnicę niż dla mięsiste i powstają w następujący sposób: aksony odchylać błonę komórkową komórek glejowych i formy liniowej mezaksony. Następnie są one rozszerzone i komórki Schwanna wielokrotnie owijać wokół aksonu, tworząc koncentryczne warstwy. Cytoplazma i jądro lemmotsita przeniesione do warstwy zewnętrznej, która jest wywoływana otoczka mielinowa lub Schwanna osłonką.

Wewnętrzna warstwa składa się z mezoksona laminat lemmotsita zwanego otoczka mielinowa. jego grubości, w różnych odcinkach na nerw nie jest taka sama.

Jak przywrócić osłonkę mielinową

Biorąc pod uwagę rolę mikrogleju demielinacji nerwu, okazało się, że pod wpływem makrofagów i neuroprzekaźniki (na przykład interleukiny) jest zniszczenie mieliny, co z kolei prowadzi do degradacji neuronów napędowych oraz zaburzeń impulsów nerwowych wzdłuż aksonu.

Patologia ta wywołuje skutki neurodegeneracyjnych: pogorszenie procesów poznawczych, zwłaszcza pamięci i myślenia, wygląd brak koordynacji ruchów ciała i umiejętności motorycznych.

W rezultacie, możliwe pełne niepełnosprawności pacjenta, co jest wynikiem choroby autoimmunologicznej. Więc pytanie, jak przywrócić mieliny, jest obecnie szczególnie dotkliwy. Metody te obejmują przede wszystkim zrównoważoną dietę białkowo-lipidowych, regularny tryb życia, brak złych nawyków. W ciężkich przypadkach, leki stosowane w chorobach zmniejszenie liczby dojrzałych komórek glejowych – oligodendrocyty.