szczepionka Anthrax: funkcje aplikacji, instrukcja

W historii choroby znanej jako „świętego ognia”, „Fire” Perskiej i innych podobnych stowarzyszeń. Jego nowoczesna nazwa wąglika było spowodowane obszarze ich występowania. Obecnie przypadki zakażenia ludzi są kazuistyczne. Choroba występuje tylko u bydła. Czynnikiem sprawczym jest opisana pod koniec XIX wieku przez Roberta Kocha.

wzbudnica

Bakteria Bacillus anthracis przyczynę wąglika. Jest to duży kij, Gram barwione fioletowy. Obejmuje antygen somatyczną odróżnia i toksyny, które powoduje pęcznienie, współdziała z błonami komórek w organizmie i powoduje śmierć. Co więcej, kapsuła wykazuje antifagotsitarnye właściwości.

Organizmem gospodarza jest bakteria utworzenia zarodników, które są odporne na wysokie temperatury suszenia i dezynfekcji. W tej postaci wąglika mogą być przechowywane przez wiele lat, a także używane jako broń bakteryjnych. Wegetatywnych form drobnoustrojów zostały zabite przez wystawienie na działanie gorącej wody, w ciągu czterdziestu minut w piecu z gorącym powietrzem – po 2-3 godzinach.

epidemiologia

Nośnikiem zakażenia są roślinożerne. Z reguły jest to krowa, koń, wielbłąd lub świnia. Zakaźnych człowieka utrzymywana przez choroby bydła, ponieważ przypisuje się patogenu do środowiska. A martwe zwierzęta pozostają zakaźne tygodni. Ponadto transmisja patogenem jest realizowany przez owady ssące krew. Szczególnie niebezpieczne produkty uzyskane od chorych zwierząt (skóry, włosów). Mogą zachować zakaźność przez wiele lat, nawet po obróbce chemicznej i cieplnej.

Geograficznie, wąglik występuje w gorących klimatach wilgotnych, w miejscach, gdzie zajmujących się hodowlą bydła. Choroba zazwyczaj rejestrowane w okresie letnio-jesiennym. Główną przyczyną zakażenia ludzkim – pomijając normy sanitarno-epidemiologiczne, a także brak przetwarzania materiałów przed obróbką.

Patogeneza i objawy

Bakterie przedostają się do organizmu człowieka lub zwierzęcia poprzez skórę, błony śluzowe lub przewodu pokarmowego. W „bramy infekcją” opracowany surowiczy-krwotoczne zapalenie, co objawia się obrzękiem, krwawienie i suche martwicy. To miejsce wygląda jak żar – czarny obszar graniczy wał zapalny w środku którego znajduje się otwarta rana. Makrofagi patogen rozprzestrzeniać się za pośrednictwem układu limfatycznego, w tym w regionalnych węzłach chłonnych. Po wprowadzeniu bakterii w krwi posocznicy wtórnego uogólnienia do infekcji w całym organizmie: w węzłach chłonnych, przewodu pokarmowego, płuc. Narządy docelowe pojawić się wiele krwotoków i krwawień.

Zakażenie okres inkubacji może trwać od kilku godzin do dwóch tygodni, w zależności od kształtu. Najczęściej znaleźć objawy skórne choroby. Na stronie wejścia patogenu pojawiają się czerwone grudki, świąd i pieczenie. Po jednym dniu tato rozwija pęcherzyk wypełniony płynu surowiczego. Po krótkim czasie treść staje się fioletowy lub ciemny purpurowy odcień. Z powodu silnych pęcherzyków człowiek swędzenie uszkodzić kopułę i nie ma wrzód z ciemnym dnie i jasny zarys. Na krawędzi tworzą projekcje bakterii ( „objawów karku”), które przechodzą w tej samej fazie.

Kilka tygodni dno owrzodzenia zamyka czarny strup, a przez cały okres choroby jest lokalna reakcja znieczulający. Jest to jeden z objawów diagnostycznych wąglika. Od ogólnych objawów samodzielnie długotrwała gorączka, ból głowy, którym towarzyszy osłabienie i bóle mięśni. Po dwóch lub trzech tygodni, lokalne manifestacje do niczego, a wraz z nimi i obscheintoksikatsionny objawu.

diagnostyka

Najczęstszym skórną postać choroby różni się od innych bakterii wrze i carbuncles. Główną cechą wyróżniającą jest pojawienie się „naszyjniki”, która jest charakterystyczna tylko dla wąglika. uogólniona postać charakteryzuje się szybkim początkiem, ciężkie zatrucia, obrzęk płuc i oligo-bezmoczem. Czasami obecność źródła choroby lekarz musi odróżnić od wąglika i Tularemia zarazy.

Testów laboratoryjnych do diagnostyki choroby mogą być stosowane bacterioscopy krwi lub moczu, jak również wyładunku materiału od rany na pożywkach. Dodatkowo, wykorzystanie zwierząt laboratoryjnych dla bardziej szczegółowych diagnoz. Testy serologiczne pomóc określić fazę choroby i gotowość układu odpornościowego. Inną metodą jest przeprowadzenie testów alergicznych z antraksinom.

Szczepionka przeciwko wąglika

Do zapobiegania wąglika opracowany żywej szczepionki na sucho, odpowiednią do zastosowania skórnego lub podskórnego. Jego uwalnianie w 1 ml ampułkach (w przeliczeniu na 200 dawek podawania podskórnego) razem z 1,5 ml rozpuszczalnika (glicerol).

Szczepionka przeciwko wąglika dla człowieka jest mieszaniną żywych zarodników patogenu i oczyszczone antygeny przyłączone do wodorotlenku glinu. Lekarz dodaje fiolki izotoniczny roztwór soli, przekształca się proszek do jednorodnej mieszaniny. Okres trwałości suchego szczepionki wynosi 3 lata, i ciecz – 2.

Dla dorosłych i dzieci w każdym szczepionka wąglik może być stosowany od 1 roku. Rozporządzenia załączone do niej, utrzymuje, że człowiek rozwija intensywną odporności.

Przeciwwskazania szczepieniem

Do wprowadzenia szczepionki istnieją pewne ogólne zasady:

• pacjent musi być zdrowy;
• Temperatura ciała na normalnym poziomie;
• SARS po ostatnim ponad miesiąc;
• Reakcje alergiczne wcześniejszego podawania szczepionek zaobserwowano.

Instrukcje dotyczące stosowania szczepionki przeciwko wąglika podkreśla kilka przeciwwskazań. Tak więc osoba nie musi mieć historię chorób układowych tkanki łącznej, nawracających schorzeń dermatologicznych, a także problemów układu hormonalnego. Ponadto należy stosować się do przedziałów czasowych. Pomiędzy ostatnim szczepieniu i uodporniania przeciwko wąglika należy zachować odstęp co najmniej trzydzieści dni.

Bacterinia

Zastosowanie szczepionki przeciwko wąglika powoduje reakcje ogólne i miejscowe. Przezskórne podawanie przez skórę dziennie w miejscu wstrzyknięcia pojawia przekrwienie i nieznaczny obrzęk tkanek. Później tworzą skorupę, która ostatecznie znika. Podskórne podawanie szczepionki towarzyszy infiltracji do 0,5 cm.

Złe samopoczucie jest bardzo rzadki i przejawia się w bólach głowy, wzrost temperatury ciała do stan podgorączkowy i powiększeniem węzłów chłonnych. Czasami nudności i wymioty. Osoby o podwyższonej odpowiedzi immunologicznych szczepionki wąglika, może powodować reakcje alergiczne, do wstrząsu anafilaktycznego.

Dawkowanie i sposób podawania

Pierwszą immunizację prowadzi się szczepionkę płynnej i stałej, a następnie stosować tylko suchy wariant. Planowanie w pierwszym ćwierć podatnego uwarunkowane otrzymuje dawkę leku w objętości 0,5 ml podskórnie.

Istnieją dwa sposoby na suchą wstrzykuje szczepionkę wąglika u ludzi. Instrukcja mówi, że dzieci od 14 roku życia muszą posiadać szczepienia pierwotnego podskórnie dwóch dawkach w odstępie miesiąca. Dorosłych na zewnętrznej trzeciej średniej ramienia zastosowano 2 krople rozcieńczonej szczepionki i zadrapania skóry i pociera przez pół płynu minut.

W przypadku kontaktu z niezaszczepionych chorego zwierzęcia pełnił zapobiegania sytuacjom kryzysowym w formie kuracji antybiotykowej:

• dla dorosłych to „cyprofloksacyna” lub „doksycyklinę”;
• dla dzieci – „amoksycylina”.

Szczepionka dla zwierząt wąglik

Szczepionka Wąglik jest zwierzętach wykazały, że wytwarzanie przeciwciał wobec patogenu, po 10 dniach od chwili podania i zapewnia silną odporność na rok. Jest przeznaczony do rutynowych szczepień obowiązkowe we wszystkich zwierząt gospodarskich.

Po raz pierwszy szczepionki podano w wieku jednego miesiąca, a następnie ponownie po sześciu miesiącach. Dorośli powinni być szczepione co roku. Jeżeli liczba bydła zostało znalezione zwierzę, w których widoczne są oznaki wąglika, całe stada zaszczepionego ponownie.

Przeciwwskazania do szczepienia zwierząt:

• gorączka;
• Niedawny ciąża lub kastracji;
• chirurgia;
• źrebięta do 9 miesięcy.

Szczepionka wąglik nie został wprowadzony w gorącej lub zimnej pogody, jak również w połączeniu z innymi lekami. Leczenia antybiotykami, środków przeciwpasożytniczych i insektoakaritsidnymi leków musi czekać co najmniej 10 dni po szczepieniu. Zaszczepione mleko krowy mogą pić następnego dnia po szczepieniu, ale ubój bydła mięsa musi zostać przesunięty na dwa tygodnie.