Prywatyzacja w Rosji, jej fundamenty

Wydarzenia, które miały miejsce w Rosji na początku lat 90. doprowadziły do zmian mających wpływ na zmiany w prawie własności. Kraj rozpoczął prywatyzację własności państwowej i komunalnej.

Prywatyzacja oznacza przeniesienie majątku własnego państwa na ręce prywatne, za opłatą lub bezpłatnie. Prywatyzacja w Rosji była w pełni. Podstawową podstawą prawodawczą była ustawa o prywatyzacji. Powstały specjalne komisje, które zajmowały się przygotowywaniem niezbędnych dokumentów i wyceny nieruchomości, a także organizowały przetargi. Fundusze nieruchomości sprzedały organizacje i ich akcje.

Denalizacja i prywatyzacja w Rosji opierały się na zasadach równości każdego nabywcy i absolutnej przejrzystości tego procesu. Wszystko to było wymuszonym środkiem w przejściu do gospodarki rynkowej. W tym czasie spółki akcyjne były szeroko rozpowszechnione w kraju. Dzięki tej formie przekształcania przedsiębiorstwa jej pracownicy otrzymali pierwszeństwo prywatyzacji własności. Akcje były rozdzielane między nimi na zasadzie wolnej.

W 1992 r. W Rosji rozpowszechniano prywatyzację bonów. Każdy obywatel kraju otrzymał bezpłatny kupon, który dał prawo do nabycia części majątku każdego przedsiębiorstwa. Ten środek pozwolił zachować zasadę równości między różnymi warstwami społecznymi społeczeństwa. Każdy obywatel ma możliwość zakupu części nieruchomości na równych prawach. Drugą wolną dystrybucją kuponów było przyspieszenie procesu prywatyzacji własności państwowej i komunalnej. Ten model prywatyzacji stosowany był nie tylko w Rosji, ale także w Rumunii, Polsce i Czechosłowacji.

Uprzywilejowana prywatyzacja w Rosji przewidywała zniżki dla niektórych kategorii obywateli. Był też zwrot własności właścicieli i ich spadkobierców, którzy w poprzednich latach zostali nielegalnie pozbawieni. Proces ten nazywano prywatyzacją.

Czasami początkowo była formalna prywatyzacja, która przewidywała przeniesienie własności do prywatnych dłoni. Jednocześnie nie wystąpiły istotne zmiany w strukturze przedsiębiorstwa lub jego środków trwałych. Było to przygotowanie do prywatyzacji materialnej.

Prawdziwa prywatyzacja w Rosji odbywała się poprzez sprzedaż nieruchomości państwowych w prywatnych rękach. Proces ten został przeprowadzony w drodze aukcji i przetargów. Przetarg odbywał się w formie otwartej lub z ograniczoną liczbą inwestorów. Ta metoda pozwoliła przyciągnąć wielu potencjalnych inwestorów. Ich wybór dokonano nie tylko pod względem wskaźników cen. Priorytetem jest szereg innych czynników. Na przykład znaczący napływ kapitału był decydujący.

Przy sprzedaży przedmiotu stanu i majątku komunalnego w drodze aukcji najważniejszym kryterium była proponowana wartość. Inne czynniki nie miały znaczenia. Przedsiębiorstwo zostało sprzedane po jego rzeczywistej cenie rynkowej, co było bardzo ważne na tym etapie. Ponadto ta forma sprzedaży zmniejszyła liczbę przypadków korupcji. W tym czasie inne metody prywatyzacji spowodowałyby masową korupcję związaną ze sprzedażą.
Doszło do bezpośrednich sprzedaży konkretnych inwestorów. Dokonano tego, biorąc pod uwagę znaczenie tego inwestora. Przy tej metodzie konieczne było prawidłowe ustalenie rzeczywistej wartości nieruchomości.

Prywatyzacja w Rosji trwała w szybkim tempie. Jej organizacja miała plusy i minusy. Dopiero teraz można naprawdę określić jego skalę i ujawnić wszystkie nieścisłości.