Gdzie jest centrum naczynioruchowe? Jego znaczenie

System naczyniowy organizmu jest bardzo ważny. Z powodu tętnic i żył dostarczana jest krew i tlen. Bez tej funkcji ludzie nie mogli żyć. Odpowiedzialny za tę funkcję ośrodka naczynioruchowego ciała. Podobnie jak wszystkie mechanizmy regulacyjne, znajduje się w mózgu. Jego uszkodzenie jest bardzo niebezpieczne i często niezgodne z życiem. Wszakże dzięki centrum naczynioruchowego krew jest rozprowadzana do narządów. Również częściowo reguluje aktywność serca. Pomimo autonomii mięśnia sercowego, kontrola nad układem nerwowym jest nadal konieczna.

Pojęcie centrum naczynioruchowego

Pojęcie "ośrodka naczynioruchowego" jest wyjaśnione: jest to forma anatomiczna umiejscowiona w mózgu. Niemniej jednak ten termin powinien być rozpatrywany szerzej. Przede wszystkim nie jest to jedno narządzie, ale zespół formacji składających się z tkanki nerwowej. Każda z części odpowiada za pewne funkcje. Niemniej jednak wszyscy pracują razem, aby zapewnić działanie układu sercowo-naczyniowego. Te sekcje ośrodka naczynioruchowego są połączone nie tylko funkcjonalnie, ale także anatomicznie. Oznacza to, że przez włókna nerwowe. Po raz pierwszy regulacja układu naczyniowego stała się znana pod koniec 19 wieku. Podczas przeprowadzania eksperymentów na zwierzętach naukowiec Ovsyannikov odkrył, że podczas cięcia tkanki nerwowej znajdującej się pod wzgórzem czworokątnego występują zmiany ciśnienia krwi. Fizjolog podał następującą konkluzję: naruszenie tej struktury mózgu powoduje rozszerzenie naczyń i zwężenie innych. Następnie zaczęto aktywnie badać funkcję regulacyjną.

Lokalizacja centrum naczynioruchowego

Uważa się, że ośrodek wazomotoryczny znajduje się w obrębie medulla oblongata. Ale jeśli wziąć pod uwagę wszystkie struktury, które mają wpływ na regulacyjną funkcję dostarczania krwi, ten wyrok nie jest właściwy. Ponieważ włókna nerwowe ośrodka naczynioruchowego pochodzą z rdzenia kręgowego, a jego ostatnim ogniwem jest warstwa korowa. Pierwszy to aksony – procesy komórek. Same neurony znajdują się w trzech górnych odcinkach lędźwiowych i wszystkich odcinkach piersiowych rdzenia kręgowego. Ich dokładną lokalizacją są boczne rogi. Ze względu na ich położenie, są nazywane kręgosłupa zwężające naczynia krwionośne. Jednak ta nazwa jest nieprawidłowa, ponieważ włókna nie mogą wpływać na inne łącza. Wazomotoryczne centrum medulla oblongata znajduje się w 4 komórkach. Jest to akumulacja komórek nerwowych. Dokładniejszą lokalizacją ośrodka naczynioruchowego jest dolna i środkowa część błony zębatej. Część neuronów znajduje się w strukturze siatkowej.

Następującymi departamentami, związanymi z powiązaniami regulacyjnymi centrum, są podwzgórza i mózg środkowy. Są włókna nerwowe odpowiedzialne za zmiany w aktywności naczyniowej. Ostatnim ogniwem jest kora mózgu. Dywizje pre-motorowe i orbitalne są bardziej zaangażowane.

Centrum Sosudodvigatelny: fizjologia narządu

Jeśli wyobrażasz sobie wszystkie linki układu wazomotorycznego od dołu, powinieneś zacząć od neuronów znajdujących się w rdzeniu kręgowym. Z nich odchodzą współczulne aksony preganglionarne (włókna). Te ogniwa nie są w stanie samodzielnie regulować ich tonu, ale przekazują impulsy z innych komórek nerwowych do naczyń. Naukowiec Ovsyannikov po raz pierwszy dowiedział się o ich znaczeniu, robiąc świetne odkrycie w dziedzinie fizjologii. Odkrył, że podziałowi mózgu i rdzeniu kręgowym towarzyszy spadek ciśnienia krwi. Niemniej jednak, po pewnym czasie ciśnienie krwi wzrasta ponownie (poniżej początkowego poziomu) i niezależnie utrzymuje włókna preganglionowe. W medulla oblongata jest ośrodek nerwowy – wazomotoryczny. On jest odpowiedzialny za regulowanie rdzenia kręgowego. Jego fizjologia jest następująca: neurony w tym centrum podzielone są na 2 typy. Pierwsze są odpowiedzialne za funkcję ciśnienia (zwężenie naczyń). Druga grupa prowadzi do złagodzenia śródbłonka. Uważa się, że neurony odpowiedzialne za zwężenie naczyń przeważają w ilości. Komórki w środkowym mózgu mogą powodować wzrost ciśnienia krwi. Neurony regionu podwzgórzowego, wręcz przeciwnie, działają jak depresatory, to znaczy prowadzić do złagodzenia naczyń krwionośnych. Większość włókien nerwowych przechodzi przez środek, zlokalizowany w medulla oblongata. Ponadto część aksonów łączy rdzeń kręgowy i podwzgórze bezpośrednio. Przedni obszar kory mózgowej wpływa zarówno na poprawę, jak i na zahamowanie aktywności neuronów zlokalizowanych w podstawach.

Podział ośrodka wazomotorycznego na oddziały

Biorąc pod uwagę fakt, że kilka części układu nerwowego jest regulowanych, można wyróżnić następujące sekcje ośrodka naczynioruchowego:

1. Rdzeń kręgowy. W bocznych rogach klatki piersiowej i odcinka lędźwiowego są jądra preganglionowe. Z nich aksony – włókna opuszczają.
2. Centrum sercowo-naczyniowe. W tym dziale neurony są odpowiedzialne za złagodzenie śródbłonka i zwężenia naczyń.
3. Środkowy mózg. Komórki obecne w tym przedziale mogą powodować zwężenie ścianki naczyniowej.
4. Obszar hipotaliczny. Neurony odpowiedzialne za relaksację tkanki naczyniowej są połączone zarówno ze środkiem, jak i oddzielnie z komórkami rdzenia kręgowego.
5. Powierzchnia kory. Pomimo tego, że większość neuronów znajduje się w przedniej części, mogą wystąpić inne obszary mózgu.

Pomimo obecności 5 oddziałów, fizjolodzy dzielą regulację naczyń krwionośnych jedynie dwoma ogniwami. Obejmują one włókna rdzenia kręgowego i okolicę żarówki. W jego składzie wszystkie inne komórki nerwowe wpływają na tonę naczyń. Obie klasyfikacje są uważane za poprawne.

Centrum statków-motorowych: funkcje ciała

Jak wiadomo, głównym celem centrum naczynioruchowego jest regulacja tonu. Każdy z jego departamentów pełni swoją funkcję. Niemniej jednak wyłączenie co najmniej jednego ogniwa prowadzi do zakłócenia pracy naczyń krwionośnych całego organizmu. Przydzielić następujące funkcje:

1. Przeprowadzanie impulsów (sygnałów) z korowych i śródbłonkowych podłużnych do obwodów. Odnosi się to do wpływu neuronów na naczynia krwionośne, organy dopływu krwi. Funkcja ta jest wykonywana dzięki rdzeniowym włóknom preganglionowym.
2. Utrzymanie tonu naczyniowego. Podczas normalnej pracy każdego oddziału ciśnienie krwi utrzymuje się na właściwym poziomie.
3. Odprężenie i zwężenie naczyń krwionośnych. Bezpośrednie oddziaływanie wywierane jest przez środek znajdujący się w podeszwie medulla oblongata.
4. Zapewnij odpowiedni przepływ krwi i dystrybucję do każdego narządu.
5. Termoregulacja. Funkcja ta jest realizowana poprzez zmianę prześwitu naczyń. Ich ekspansja obserwuje się w ciepłym otoczeniu, a zwężenie następuje w niskiej temperaturze.

Połączenie środka z sercem

Poza tym, że centrum naczynioruchowe jest odpowiedzialne za zwężenie i poszerzenie tkanki śródbłonka, wpływa ona również na mięśnie sercowe. Wiąże się to z komórkami zlokalizowanymi w bocznej części rdzenia czwartej komory. Wiadomo, że unerwienie serca wynika z włókien współczulnych. Są impulsami z medulla oblongata. W wyniku tego aktywuje się aktywność kardiologiczną. To przejawia się przez częstoskurcz. W osłabieniu serca uczestniczą również neurony ośrodka naczynioruchowego. Znajdują się one w części środkowej. Stamtąd sygnały trafiają do jądra grzbietu nerwu błędnego. Mimo że jedna funkcja mięśnia sercowego jest automatyczna, jego praca jest niemożliwa bez udziału mózgu.

Regulacja centrum naczynioruchowego

Struktury korygujące mogą wpływać na neurony ośrodka naczynioruchowego zlokalizowane w obrębie medulla oblongata. Wszakże są one głównym mechanizmem regulacji wszystkich podstawowych służb. Neurony kory mogą powodować zarówno zmniejszenie, jak i zwiększenie aktywności środka naczynioruchowego. Ponadto istnieje odruch refleksowy. Jest wykonywany z zatok tętnic szyjnych i z łuku aorty. Wynika to z mechanoreceptorów. Z ich powierzchni impulsy wznoszą się wzdłuż nerwu błędnego i nerwów depresyjnych do ośrodka naczynioruchowego. W tym przypadku aktywność części depresora tego działu jest zintensyfikowana. W rezultacie naczynia łagodzą i obniżają ciśnienie krwi. Ponadto, rozszerzenie naczyń jest spowodowane aktywacją jądra nerwu błędnego.

Zmiany w ośrodku wazomotorycznym

Pod wpływem różnych czynników występują zakłócenia regulacyjne. W wyniku tego zmienia się tonus ośrodka naczynioruchowego. W normalnych warunkach jest to osiągnięte dzięki regulacji odruchowej. W patologii jest naruszenie tonu. Przykładem są różne choroby naczyniowe, miażdżyca tętnic, otyłość. Ponadto zmniejszenie lub zwiększenie tonu może być regulowane przez wpływ lekarstw (leki przeciwnadciśnieniowe, leki przeciwdrgawkowe).

Wpływ substancji chemicznych na ośrodek naczyniowy

Bezpośredni wpływ na regularne mechanizmy układu naczyniowego mogą być dostarczane przez substancje chemiczne w organizmie. Przykładem jest dwutlenek węgla, który gromadzi się we krwi z brakiem tlenu (z powodu niedotlenienia). Pod wpływem tej substancji stymuluje się ośrodek naczynioruchowy. W ciężkich przypadkach przedłużony brak tlenu może prowadzić do jego porażenia.