Najstarsze języki naszego świata

Do tej pory jest wiele języków, zarówno starożytnych, jak i stosunkowo młodych; Zarówno sztuczne, jak i naturalne; Żyjący i martwy. Oczywiście każdy z nich ma prawo istnieć, ponieważ kiedyś są one używane przez co najmniej niektórzy ludzie, oznacza to, że są potrzebne. W końcu wielu wierzy (i nie jest nierozsądne), że jest wymowna mowa i posiadanie własnego języka, które czyni osobę osobą.

Ale chyba wszyscy przynajmniej raz pomyśleliśmy o pochodzeniu starożytnych języków, jak przetrwali do dzisiejszego dnia, a który z nich jest najstarszy. Niestety, obecnie nie ma odpowiedzi na to pytanie.

Oczywiście, mówiąc językiem jako takim, najstarszym jest język migowy. A co z wariantem ustnym?

W tej sprawie jest bardzo interesująca opowieść o faraonie, który, podobnie jak czytelnik, interesował się kwestią projęzycznego języka. Dla celów eksperymentu ten dociekliwy władca nakazał zablokować w chacie dwóch niemowląt, którzy nigdy nie słyszeli ludzkiej mowy w swoim życiu. To zostało zrobione później, aby dzieci "pamiętały" starożytne języki rzekomo wyłożone w swoich genach. Aby zapobiec niemowlątom głodu, były one regularnie wprowadzane do kozie mleka, na którego mleku dorastały.

Pewnego dnia dorosłe dzieci wypowiadały pierwsze słowo i brzmiało to tak: "bicot". Faraon powiedział swoim poddanym, aby znalazł ludzi, których słowo ma to słowo. Dziwne, że zostało znalezione – w języku phryjskim "bicot" oznacza "chleb".

Oczywiście, to doświadczenie wyjaśniło coś tylko dla faraona, ponieważ współczesny czytelnik może łatwo zauważyć, że jest więcej starożytnych języków niż Phrygian.

Dzisiaj kilka języków jest uznawane za najstarsze.

Tak więc sumeryjski po raz pierwszy został świadkiem pisemnym w 3200 pne.

Pierwsze wzmianki o języku akademickim mówione przez mieszkańców starożytnej Mezopotamii sięgają roku 2800 pne.

Główny język egipski jest także bardzo starożytny. Pierwsze pisemne dowody jego istnienia sięgają roku 3400 pne.

Semytyjczycy mieli swój własny język – raz bardzo popularny, ale teraz martwy. Nazywano go Elab, a najmniejszy, od 2400 pne.

W starożytnej Krety język monoński był szeroko stosowany, którego rozkwit nastąpił w II wieku pne.

Imperium Hetyckie stworzyło swój własny język, zwany Hittite, podczas swojego dobrobytu. Jej początki sięgają roku 1650 pne.

Jednym z najstarszych – nie tylko w odniesieniu do wypowiedzi ustnej, ale również pisania, jest język grecki, którego pierwsza wzmianka o 1400 pne.

Chińczycy pochodzą z XI w. Pne. Dziś wiele osób mówi o tym.

Tak więc, możemy stwierdzić, że wiele starożytnych języków świata istnieje po dziś dzień, co oznacza, że ich historia jest stale uzupełniana i są one ulepszane.

Warto jednak wspomnieć o kolejnym godnym uwagi języku. Jest to język starożytnych Indii, sanskrytu.

Pochodzenie klasycznego sanskrytu należy do specjalistów w IV wieku ne, jednakże osiem stuleci, zanim powstało epopejskie sanskryckie, a pokolony język wedyjski powstał w dwudziestym wieku pne.

Pomimo tego, że był to starszy wiek, przetrwał do dzisiaj w pełni, za co trzeba podziękować starożytnym mędrcom, którzy stali w obronie tekstu świętych Ved i całego języka wedyjskiego. Dzięki metodzie, którą wymyślili, uczniowie mogli zapamiętać całą świętą księgę, a następnie przekazać swoją wiedzę nowym pokoleniom.

W sanskrycie mówimy do dziś, są też ludzie, którzy komunikują się z tym w życiu codziennym.

Oczywiście, w starożytnych Indiach oprócz sanskrytu, były inne starożytne języki, ale żaden z nich nie napisał tak wielu wspaniałych dzieł, jak w języku Ved.