Moczenie nocne – jak pomóc dziecku?

Stała prania bielizny i wstyd – to właśnie wspomnienia są dla osób, które ucierpiały w dzieciństwie moczenia nocnego (moczenie nocne). Ten bolesny problem dzieci i rodziców jest dość powszechne. W samych Stanach Zjednoczonych, to nieprzyjemna dolegliwość dręczy około pięciu milionów dzieci. Pomimo faktu, że drut jest bardzo poważna praca naukowa , a nawet centra pomocy, moczenie nocne nadal psuć życia rodzin. Co można zrobić? Jak pomóc dzieciom i dorosłym pokonać tę chorobę?

Czym jest ta choroba?

Mimowolny wyciek moczu noc w tym wieku, gdy dziecko jest w stanie dobrze kontrolować proces oddawania moczu (zwykle starsze niż 3 lata), nie ma co piąte dziecko po 5 latach – co 10, a po 14 lat cierpi co 35. dziecko , możemy stwierdzić, że od czasu nocnego nietrzymania moczu przejściach. Dlatego najwłaściwszym sposobem przeprowadzenia rodziców czeka. Jeśli masz cierpliwość, pewnego dnia nagle okaże się, że dziecko nie jest już moczy łóżko!

Co do zasady, chłopcy często cierpią z powodu moczenia nocnego niż dziewczynek. Ponadto stwierdzono, że choroba jest dziedziczna – często zdarza się, że moczenie nocne jest specyficzna, a ktoś inny z dziećmi, lub cierpieli jednego z rodziców.

Prawdopodobną przyczyną choroby

Dość rzadko przyczyną może być choroba organiczna:

• cukrzyca;

• zakażenie lub zaburzenia układu moczowo-płciowego;

• alergia pokarmowa;

• Usterka układu nerwowego.

Zazwyczaj, choroba organiczną rozpoznawano:

• Moczenie występuje u dziecka, a po 6 latach;

• Dziecko mimowolnie mocz nie tylko w nocy, ale w ciągu dnia;

• okres poprawy może być ponownie zastąpione nawrotu.

W takich przypadkach trzeba zbadać swoje dziecko, aby określić przyczynę naruszenia.

W innych przypadkach, lekarze uważają, że moczenie nocne nie jest spowodowana przez zaburzenia psychiczne i występuje w sposób niezamierzony. To nie jest nawet uważana za chorobę nerwów.

Przyczyny braku jednej opinii. Niektórzy uważają, że winę za małej objętości pęcherza, czasem – spóźniony refleks prac rozwojowych kontroli pęcherza, zaburzenia snu, dziedziczności. Czasem wpływa kilka z tych czynników.

Jeśli rodzice zauważyć, że w ciągu sześciu miesięcy dziecko było wszystko w porządku, a potem nagle pojawił się ten stan, to usterka może być zaburzenie emocjonalne lub jakakolwiek choroba. Katalizator może być w ruchu, występ z etapu niepełnych rozwód rodzicielskiego lub innego zdarzenia rodziny.

Jednak, wbrew powszechnemu przekonaniu, takich emocjonalnych powodów jak poczucie winy, niższości, nieśmiałość, utrata poczucia własnej wartości wydają się występować jako następstwo moczenia nocnego, i nie są przyczyną tego zaburzenia.

Jak zachowywać się rodziców?

Moczenie nocne u dzieci – jest procesem, że dziecko nie może kontrolować. W związku z tym, nie ma sensu się złościć na niego, nie mówiąc już grozić albo karania. Najlepsze, co można zrobić – wręcz przeciwnie, starają się zmniejszyć emocjonalne obciążenie dla psychiki dziecka. Przyciągnąć uwagę i zrobić wszystko co możliwe, tak, że jest mniej nieśmiały. Nie mów innym o swoich kłopotach, dodając swoje cierpienia. Wierzymy, że wraz z upływem czasu ten stan zostanie zatrzymane, a zaczniesz znowu normalnie żyć.

Jakie są metody leczenia moczenie nocne?

Istnieje kilka metod leczenia, które są bardzo skuteczne w niektórych przypadkach, choć lekarze radzili mu, aby rozpocząć nie wcześniej niż 6 lat.

Można podjąć pewne środki ostrożności, w tym przed snem:

• Zmniejszenie ilości płynu, zwłaszcza zawierających kofeinę;

System alarmowy • gdy budzik obudził dziecko, więc udał się do toalety;

• w ciągu dnia, aby nauczyć dziecko stopniowo w pęcherzu posiadania coraz większej ilości moczu;

• Akupunktura;

• terapię ziołową;

• lekarstwa (muszą być stosowane z dużą ostrożnością i tylko pod nadzorem lekarza);

• chwalić rodziców, jeżeli dziecko nie zmoczył, łagodzi stres i prowadzi do wyzdrowienia.

Być przyjacielem swojego dziecka w tym trudnym dla niego czasie, a choroba muszą cofać.

Nocna moczu u kobiet jest dość powszechne.

Powodem mogą być następujące czynniki:

• ciąży, gdy płód może wywierać nacisk na pęcherz oczekującej matki;
• intensywnej aktywności fizycznej, na przykład w sportowców;
• menopauza;
• otyłość;
• cukrzyca;
• stany zapalne w układzie moczowo-płciowego;
• poddany operacji chirurgicznej.

Należy zauważyć, że to zaburzenie przeszkadza kobietom najczęściej po 40 latach.