Dwa razy Bohatera ZSRR Oleg Makarow Grigorevich: biografia, osiągnięcia i ciekawostki

Utalentowana osoba, uczony, znany projektant, kosmonauta Oleg Grigorevich Makarov jest honorowym obywatelem miasta trzech stanach: Jakucka (Federacja Rosyjska), Dzhezkazgan (Kazachstan) i Równem (Ukraina). Na początku swojej pracy zbiegła się z roku, który uważany jest za początek ery kosmicznej. To było w 1957 roku, Związek Radziecki rozpoczął pierwszy w świecie sztucznego satelitę. I w początkach tego ważnego wydarzenia był wtedy młody i nieznany Makarov Oleg Grigorevich.

biografia

Nagrody tego człowieka są liczne. Był dwukrotnie Bohater Związku Radzieckiego: w 1973 i 1978 roku. Oleg Grigorevich Makarov urodził się szóstego stycznia 1933 roku w regionie Twerze w Udomlya małej miejscowości o tej samej dzielnicy. Jego ojciec był serwisant, a zatem na służbie są często przenoszone z miejsca na miejsce. Kiedy miał około siedmiu lat, jego rodzina przeniosła się do Mołdawii, gdzie był na początku II wojny światowej. Matka z małym Olega ewakuowano pierwszy w Saratowie, a następnie w Fergana, Uzbekistan. Od 1943 do 1945 roku mieszkali w regionie Twerze w miejscowości Kiesowa Gora. Po wojnie jego ojciec przeniósł się do Weimaru w Niemczech. Nie Makarov Oleg Grigorevich mieszkał ze swoją rodziną od 1945 do 1949-ty. Weimar rodzina przeniosła się do ukraińskiego miasta Równe. Tutaj w 1951 roku, a zakończył dziesiąty chłopiec szkole podstawowej.

młodzież

lata szkolne Oleg Makarow odbyła się w trudnej wojny i lat powojennych. Częste podróże do bezludnych miejscach, gdzie młody człowiek musiał stale przyzwyczaić się do nowych warunków i programów szkoleniowych, które odcisnęły swoje piętno na jego charakter. Ale w 1951 roku, kiedy życie i sytuacja finansowa rodziny Makarov bardziej lub mniej wróciło do normy, rodzice zaproponował jej syna do pozostania w Równem i nie iść na studia.

Study in Baumanke

Ale już ugruntowała charakter młody człowiek powiedział w swojej decyzji. Oleg Makarow Grigorevich wybrał trudniejszą drogę. Postanowił udać się do Moskwy, aby wprowadzić wyższy tehuchilische nich. Bauman. Ten wysoki chłopiec szkoły dowiedział się od oficerów, którzy służyli z ojcem.

W stolicy, Oleg spotkał swoją kuzynkę. Eugene w czasie studiowałem w ostatnim roku MEI. Chłopak pomógł bratu wokół w nieznanym mieście w porządku.

Początek kariery zawodowej

Młody człowiek wstąpił na uniwersytet i jest dobrze zbadane. Jego dyplom praktykować to miało miejsce w OKB-1, który następnie był ściśle związany jego biografię. Oleg Makarow po ukończeniu liceum w kierunku został właśnie zatrudniony w tej organizacji jako inżynier.

Prawie wszystkie jego charakteru pracy miała miejsce w organizacji. Słynny biuro projekt kierowany przez siebie, Siergiej Pawłowicz Korolow. Od razu spodobał się Makarow.

Oleg G. pracował nad rozwojem systemów rakietowych i przestrzeń sprzęt inżynierskich, brał czynny udział w testach naziemnych i lotniczych. Jest współautorem raportu w sprawie utworzenia satelity Ziemi z kosmonauta na pokładzie. Makarov wzięła bezpośredni udział w procesie opracowania projektu koncepcyjnego załogowego „Wostok”, ponadto kierował prace nad poprawą statku. Obecnie istnieje kilka osób, jeszcze zanim pierwszy lot w przestrzeń udało się zrobić tak wiele dla przestrzeni, jak Oleg G ..

Praca w oderwaniu inżynierskiej

Pierwszy zestaw kosmonautów rozpoczęło się w 1960 roku. W pierwszej grupie były tylko piloci wojskowi. Umieść urządzenie w regionie moskiewskim, w miejscu gdzie obecnie funkcjonuje kosmonauta Training Center. To właśnie tam małe miasto było zbudowane, znany na całym świecie jako gwiazda. Później trzeba było lecieć i wysoko wykwalifikowanych inżynierów. W wyniku tego powstał innej grupy. Składał się z inżynierów, astronautów i kosmonautów-naukowców. Z błogosławieństwem Królowej w kadrze po bardzo rygorystyczne badania lekarskie został nagrany w 1966 roku i Makarov Oleg Grigorevich – astronauta, który musiał przejść przez bardzo trudnym i dość długi okres przygotowawczy przed śnie latania w nieskończonym wszechświecie została wypełniona.

Program księżyc

Od 1967 do 1968 Makarov wraz z A. Leonow przygotowywał się do lotu na Księżyc. Ale nie miała miejsca. Program Lunar została zamknięta dla wielu powodów, z których najważniejszym było awarii rakiet podczas ich rozpoczęcia bezzałogowy. To nie miało być i latać Makarova w DOS-2 – stacji długoterminową.

Pierwszy test przestrzeń

Makarova marzenie, aby być w otwartej przestrzeni nie miał być do 1973 roku. Tylko w roku czterdziestym rocznicę Oleg G. wykonał swój pierwszy lot. Był w przestrzeni przez trzy dni (27-29 września). Załoga składała się z dwóch osób: a Makarov – inżynier lotu statku kosmicznego „Sojuz-12” i Lazareva. Ten lot, wielu nazywa specjalnego. Fakt, że był pierwszym po tragicznym wypadku w 1971 roku, statek z kosmonautów V. Volkov, G. Dobrowolski i V. Patsaeva na pokładzie.

Makarov i Władimir Łazariew musieli sprawdzać wszystkie decyzje projektowe i wprowadzania ulepszeń technicznych, a także skorzystać z najnowszych garnitury. Lot zakończył się pomyślnie. Dla heroizmu i odwagi Oleg Makarow Grigorevich otrzymał tytuł Bohatera Związku Radzieckiego.

wypadek

to załoga następny lot prawie skończyło się tragicznie. Piąty w kwietniu 1975 rakieta z Makarowa i Lazarev poszedł na pokładzie powodzeniem od miejsca startu Bajkonur. Jednak, gdy jest on umieszczony na orbicie nastąpiło awaryjne. Stało się to w czasie, gdy statek był na ziemi na wysokości prawie dwieście kilometrów. Na szczęście, wywołane system ratunkowy w nagłych wypadkach. W rezultacie, astronauci na kapsułki zniżania wysunięta. Sytuacja była katastrofalna. Astronauci mają stanął dwadzieścia razy przeciążenia, które wcześniej nikt nie miał doświadczenia. Uważano, że organizm ludzki nie jest odpowiedni do np. Jednak Oleg Grigorevich Makarov (kosmonauta), jak zresztą i VG Lazarev, było tak dobrze wyszkolony, że może przetrwać. Załoga za odwagę został odznaczony Orderem Lenina.

Po zawarte w historii nie-ludzkich lotów testowych obok Makarowa i Lazarev były wątpliwe. Jednak nie sądzę, Oleg G .. Jego wielkim pragnieniem i silny charakter w połączeniu z dobrym zdrowiu pozwoliło mu dokonać astronauta ma dwa lotów kosmicznych. Jednak drugi członek załogi VG Lazarev był już zaangażowany.

Postępy w przestrzeni kosmicznej

Makarova wziął następny lot w styczniu 1978 roku, kiedy jako inżynier lotu na statku kosmicznego „Sojuz-27” przybył na stację długoterminowej „Salut-6”. Załoga była również V. Janibekov. Na pokładzie stacji byli astronauci Romanenko i Grechko.

Po raz pierwszy w historii eksploracji kosmosu tuż przy kompleksie kosmicznej orbicie okołoziemskiej został zmontowany, o długości około trzydziestu metrów i wagę – Thirty za tonę. Składał się on z dwóch stacji kosmicznej i załogowych statków kosmicznych. Doświadczeni astronauci zakończyła swoje zadanie doskonale i miał niesamowitą pracę badawczą. Był to kolejny krok w celu zwiększenia czasu trwania lotów kosmicznych. W ten sposób rozpoczął się proces tworzenia przestrzeni w wielkich ośrodkach badawczych. Do tego lotu Makarov otrzymał drugi medal „Gold Star”.

Jego ostatni lot kosmiczny Oleg G. popełnił w wieku czterdziestu ośmiu lat. Głównym celem tej wyprawy była naprawa systemu kontroli termicznej stacji orbitalnej długoterminową. Czas było trzynaście dni. Zadanie było bardzo trudne, ale astronauci poradził sobie z nim.

ciekawostki

W 1980 roku Oleg G. obronił na stopień kandydata nauk technicznych. W 1986 roku został wydalony ze względów zdrowotnych z rzędu, powrócił do swojego głównego inżyniera. W swoim rodzinnym mieście RSC „Energia”, pełnił funkcję zastępcy lidera.

Z żoną, Valentina Soldatovoy Oleg Grigorevich spotkali się w 1960 roku, OKB-1. W tym samym roku ożenił się. W 1961 roku para pierwsze dziecko urodziła. Łącznie Makarov dwóch synów. W 1998 Olegu Grigorevichu wykonane w chirurgii serca CDB, ale nie był w stanie w pełni odzyskać. Zmarł dwa razy Bohatera Związku Radzieckiego Oleg Makarow dwudziestego ósmego maja 2003 roku w jego daczy pod Moskwą. Miał siedemdziesiąt jeden lat. Oleg G. pochowany w Moskwie Ostankino cmentarza.

Makarow nie trzymać prywatnego archiwum, ale jego rodzina była w stanie zebrać ogromną ilość materiałów i przekazać je do Muzeum Kosmosu. Większość prac prowadzonych przez jego synów, wspieranych przez kolegów z biura.