Z filozofii praktycznej realizacji: etyka – to …

Pierwsze nauki o etyce, istnieje ponad tysiąc lat, bo praktyka zaczęła poważniej przez starożytnych Greków. Przedstawiciele sufickich trendy w filozofii już w 5 wieku pne przedstawiła podstawowe założenia etyczne, uznając, że prawa ich fundamentalnie różni się od naturalnego. Wielki wkład w rozwój filozofii etycznej mają Sokrates, Platon, Arystoteles.

Historii kwestii pochodzenia etyki jako nauki

Według standardowej interpretacji, z filozoficznego punktu widzenia etyki – to samo, co moralności i etyki. Jest to zbiór moralnych i etycznych norm, które określają zachowanie ludzi w określonej grupie społecznej, klasy państwowej, systemu społecznego i historycznego, społeczeństwa jako całości. Początki ich napotkasz czasów starożytnych, systemu plemiennego, gdzie aby przeżyć, ludzie musieli trzymać się razem, aby współistnieć obok siebie, by walczyć z wrogami, bronić, budować schronienia, znalezienie pożywienia. Ponieważ początkowo etyki – „wspólnego mienia”, „zasad współżycia”, jeśli przetłumaczonych dosłownie. potrzebne są takie przepisy, aby regulować stosunki w rodzinie, plemieniu – tak jej przedstawiciele zebrali się razem i postanowili niezbędne zadania. Stąd kolektywizm, przezwyciężania agresji i egoizmu, zostali uznani za głównych parametrów i kryteriów standardów etycznych. Następnie, przy wznoszeniu społeczeństwa ludzkiego na wyższy etap rozwoju, doktryna ta została wzbogacona o tych kategorii i pojęć, jak sumienie, przyjaźni, sensie życia i egzystencji itp Nowoczesne filozofie twierdzą, że etyka. – Jest to jeden z dialektycznej metody poznania rzeczywistości, odzwierciedleniem wielu złożone powiązania i relacje pomiędzy „Homo sapiens”, natury, cywilizacji. Jak w czasach starożytnych, podstawowe pytanie to – że nie ma dobra i zła, i jak odnoszą się one do życia i celów danej osoby żyjącej w pewnym stanie z pewnymi prawami. W tym świetle przeplatają moralności i etyki. Związek ten pozwala na określenie charakteru wartości moralnych, aby wyjaśnić, w jaki sposób pojawił się i rozwinął, i przewidzieć, jakie formy może zająć w przyszłości.

Etyka i pedagogika

Jedna sekcja etyki zawodowej – etyka nauczania. Okazało się, jako jedna z dziedzin nauk podstawowych w ogóle w związku z najbardziej pedagogiki jako formę konkretnych działań. Nauczyciel nie tylko dzielić się wiedzą z danej dziedziny naukowej. On jest zarówno pedagog. Każda lekcja to – to także nauczanie prawd moralnych, które wyjaśniają różne życie i codzienne sytuacje, to jest jego własny przykład zachowań i umiejętność budowania relacji z uczniów do rozwiązywania różnego rodzaju konfliktów. Podstawowe zasady etyczne związane z taktem pedagogicznym. Jest ona definiowana jako uczucie harmonijnej relacji między działaniami i zachowań nauczyciela w stosunku do uczniów, rodziców, kolegów. Jedną z najbardziej uderzających przejawów taktem pedagogicznym – kultura wewnętrzna nauczyciela, który nazywany jest również kultura moralna.

Zatem etyka – jest istotnym elementem naszego życia społecznego i duchowego.