Struktura ludzkich leukocytów. Cechy struktury leukocytów

Krew ciągle krąży w układzie naczyń krwionośnych. Wykonuje bardzo ważne funkcje w organizmie: oddechowe, transportowe, ochronne i regulacyjne, zapewniając stałą wewnętrznego środowiska naszego ciała.

Krew jest jedną z tkanek łącznych, która składa się z płynnej substancji międzykomórkowej o złożonej kompozycji. Obejmuje osocze i komórki zawieszone w niej lub tak zwane jednolite elementy krwi: leukocyty, erytrocyty i płytki krwi. Wiadomo, że 1 mm3 krwi zawiera leukocyty od 5 do 8 tysięcy, erytrocytów – od 4,5 do 5 milionów, a płytek krwi – od 200 do 400 tysięcy.

Ilość krwi w ciele zdrowej osoby wynosi około 4,5 do 5 litrów. 55-60% objętości zajmuje plazma, a 40 40-45% całkowitej objętości pozostaje na ukształtowanych elementach. Plazma jest przeświecającą żółtą cieczą, która zawiera wodę (90%), substancje organiczne i mineralne, witaminy, aminokwasy, hormony, produkty metaboliczne.

Struktura leukocytów

Leukocyty są to komórki krwi, które mają bezbarwną cytoplazmę. Można je znaleźć w osoczu krwi iw limfie. Ogólnie rzecz biorąc, są białymi krwinkami, mają jądra, ale nie mają trwałego kształtu. Jest to szczególna struktura leukocytów. Komórki te tworzą się w śledzionie, węzłach chłonnych, czerwonym szpiku kostnym. Właściwości struktury leukocytów określają czas ich życia, wynosi od 2 do 4 dni. Potem zostają zniszczeni w śledzionie.

Leukocyty: struktura i funkcja

Jeśli weźmiemy pod uwagę funkcjonalne i morfologiczne oznaki leukocytów, możemy powiedzieć, że są zwykłymi komórkami, które zawierają jądro i protoplazmę. Ich główną funkcją jest ochrona ciała przed szkodliwymi czynnikami. Struktura leukocytów pozwala im na zniszczenie obcych organizmów, które weszły do organizmu, biorą też czynny udział w różnych patologicznych, często bardzo bolesnych procesach i różnych reakcjach (na przykład w reakcji na stan zapalny). Struktura ludzkich leukocytów jest zróżnicowana. Niektóre z nich mają protoplazmę ziarnistej struktury (granulocyty), inne nie mają granulowania (agranulocyty). Bardziej szczegółowo rozważ te rodzaje leukocytów.

Różnorodność leukocytów

Jak wspomniano powyżej, białe krwinki są różne i podzielone są na wygląd, strukturę i funkcje. Jest to szczególna struktura ludzkich leukocytów.

Tak więc granulocyty to:

• Basofile;
• Neutrofile;
• Eozynofile.

Agranulocyty są reprezentowane przez następujące typy komórek:

• Limfocyty;
• Monocyty.

Basofile

Jest to najmniejszy rodzaj komórek we krwi, a maksymalnie 1% całkowitej liczby leukocytów. Struktura leukocytów (a dokładniej bazofili) jest prosta. Są one zaokrąglone, mają odcięte lub umocnione jądro. Cytoplazma zawiera różne kształty i granulki o ciemnopomarańczowym kolorze, w wyglądzie przypominają czarny kawior. Te granulki nazywamy granulatem bazofilnym. Zawierają one regulatorowe cząsteczki, enzymy, białka.

Bazyfile pochodzą ze szpiku kostnego, pochodzą z bakteriofarmaceutycznej komórki szpiczaka. Po pełnym dojrzewaniu wchodzą do krwi, czas ich istnienia wynosi nie więcej niż dwa dni. Po tym jak komórki trafiają do tkanek ciała, ale co się później dzieje z nimi nadal nie jest znane.

Oprócz udziału w reakcjach zapalnych, bazofile mogą zmniejszyć krzepnięcie krwi i podjąć aktywną część podczas wstrząsu anafilaktycznego.

Neutrofile

Neutrofile we krwi są do 70% całkowitej liczby leukocytów. Ich cytoplazma zawiera purpurowo-brązowe granulki, które wyglądają jak drobne ziarna, które mogą być zabarwione neutralnymi barwnikami reakcyjnymi.

Neutrofile to leukocyty, których struktura komórek jest nietypowa. Są okrągłe w kształcie, ale jądro jest podobne do kijka ("młoda" komórka) lub ma 3-5 segmentów, które są połączone ze sobą cienkimi niciami (bardziej "dojrzała" klatka).

Wszystkie neutrofile powstają w szpiku kostnym z neutrofilowego szpiku kostnego. Starsza komórka żyje tylko 2 tygodnie, potem zapada w śledzionie lub wątrobie.

Neutrofil w cytoplazmie zawiera do 250 rodzajów granulek. Wszystkie one zawierają substancje bakteriobójcze, enzymy, cząsteczki regulatorowe, które pomagają neutrofilowi w wykonywaniu swoich funkcji. Chronią organizm przed fagocytozą (proces, w którym neutrofil przychodzi do bakterii lub wirusa, przechwytuje ją, przenosi ją wewnątrz siebie i, przy pomocy enzymów granulek, niszczy patogenu). Więc jedna komórka neutrofilu może neutralizować do 7 mikrobów. Jest również zaangażowana w proces zapalny.

Eozynofile

Struktura leukocytów jest podobna do siebie. Eozynofilia ma również zaokrąglony kształt i segmentowy lub pręt w kształcie jądra. W cytoplazmie komórki znajdują się duże granulki o tym samym kształcie i wielkości, jasno pomarańczowe, przypominające czerwony kawior. Zawierają białka, fosfolipidy i enzymy.

Eozynofilia powstaje w szpiku kostnym z bliznowca eozynofilowego. Istnieje od 8 do 15 dni, a następnie pozostawia w tkankach mających kontakt z otoczeniem zewnętrznym.

Eozynofil jest również zdolny do zapalenia stawów, ale tylko w innych miejscach (jelita, układ moczowo-płciowy, błonę śluzową układu oddechowego). Nadal ma to związek z pojawieniem się i rozwojem reakcji alergicznych.

Limfocyty

Limfocyty mają zaokrąglony kształt i różne rozmiary, a także duże okrągłe jądro. Występują one w szpiku kostnym z limfoblastu. Limfocyt został poddany specjalnemu procesowi dojrzewania, ponieważ jest komórką immunokompetentną. Jest w stanie dostarczyć różnych odpowiedzi immunologicznych, stwarza odporność na organizm.

Limfocyty, które są ostatecznie dojrzałe w tymianku to limfocyty T, w węzłach śledziony lub węzłów chłonnych limfocyty B. Pierwsze komórki są mniejsze. Pomiędzy różnymi typami limfocytów występuje odpowiednio 80%: 20%. Wszystkie komórki żyją około 90 dni.

Główną funkcją jest ochrona, którą osiąga się dzięki aktywnemu uczestnictwu w reakcjach immunologicznych. Limfocyty T są zaangażowane w fagocytozę i reakcje immunologiczne, które nazywają się niespecyficzną opornością (w odniesieniu do wszystkich wirusów powodujących choroby, komórki te działają w ten sam sposób). Ale limfocyty B są zdolne do wytwarzania przeciwciał (konkretnych cząsteczek) w procesie zabijania bakterii. Dla każdego rodzaju bakterii wytwarzają specjalne substancje, które mogą zniszczyć tylko te szkodliwe czynniki. Limfocyty B zapewniają swoistą oporność, skierowaną głównie przeciwko bakteriom, a nie wirusom.

Monocyt

W komórce monocytowej nie ma granularności. Jest to dość duża trójkątna komórka, która ma duże jądro, które może mieć kształt ziaren, okrągły, prętowy, lobowany i podzielony na segmenty.

Monocyt powstaje z monoblastów w szpiku kostnym. We krwi, jego długość życia wynosi od 48 do 96 godzin. Następnie część monocytów zostaje zniszczona, a druga część trafia do tkanek, gdzie "dojrzewa", pojawiają się makrofagi. Monocyty są największymi komórkami krwi, mają rundy lub owalny rdzeń, niebieską cytoplazmę z dużą liczbą pustych przestrzeni (szczepionki), które nadają mu spieniony wygląd.

Makrofagi w tkankach organizmu mogą żyć przez kilka miesięcy, gdzie stają się komórkami wędrującymi lub zamieszkującymi (pozostają w tym samym miejscu).

Monocyt jest zdolny do wytwarzania różnych cząsteczek regulatorowych i enzymów, które są zdolne do wywoływania reakcji zapalnej lub, przeciwnie, do jej hamowania. Pomagają również przyspieszyć proces gojenia ran. Promują one wzrost tkanki kostnej i przywracanie włókien nerwowych. Makrofag w tkankach spełnia funkcję ochronną. Powstrzymuje mnożenie wirusów.

Erytrocyty

We krwi istnieją czerwone krwinki i leukocyty. Ich struktura i funkcje różnią się od siebie. Erytrocyt jest komórką, która ma kształt dysku dwukomorowego. Nie zawiera jądra, a większość cytoplazmy zajmuje białko zwane hemoglobiną. Składa się z atomu żelaza i części białkowej, ma złożoną strukturę. Hemoglobina niesie tlen w organizmie.

Erytrocyty pojawiają się w szpiku kostnym z komórek erytroblastycznych. Większość erytrocytów jest niewidomych, a inne mogą się różnić. Mogą to być na przykład kuliste, owalne, nadkusannye, kubkowe, itp. Wiadomo, że kształt tych komórek może być naruszony z powodu różnych chorób. Każda czerwona krwinka znajduje się we krwi od 90 do 120 dni, a następnie umiera. Hemoliza jest zjawiskiem zniszczenia krwinek czerwonych, które występuje głównie w śledzionie, a także w wątrobie i naczyniach.

Płytki krwi

Struktura leukocytów i płytek krwi jest również inna. Płytki krwi nie mają jądra, są to małe komórki o owalnym lub okrągłym kształcie. Jeśli komórki te są aktywne, tworzą się przerosty, przypominają gwiazdę. Płytki krwi pojawiają się w szpiku kostnym z megakaryoblastu. "Pracują" tylko od 8 do 11 dni, potem umierają w wątrobie, śledzionie lub płucach.

Funkcje płytek krwi są bardzo ważne. Są w stanie utrzymać integralność ścianki naczyniowej, przywrócić ją z uszkodzeniem. Płytki krwi tworzą zakrzep i zatrzymują krwawienie.