Jaki jest marsz? gatunek muzyczny, przykłady prac

Marsh jest związana przede wszystkim z zorganizowanego ruchu wojsk. Większość z tych procesów odbywają się przy muzyce. To pomaga zsynchronizować ruch żołnierzy. Dlatego marsz zwany również i odpowiedni gatunek muzyczny.

Pochodzenie gatunku

Odpowiedź na pytanie, co marsz można znaleźć w historii tych czasów, kiedy gatunek właśnie powstaje. Pierwsze początki tego rodzaju muzyki można znaleźć w starożytności. W starożytnej Grecji i ruchach wojsk Imperium Rzymskiego niekoniecznie towarzyszy muzyka. Pomaga to utrzymać morale żołnierzy. Dlatego marsze na rakietach często wesoły i energiczny, ponieważ mają założyć szeregowych i oficerów. Od czasów starożytnych, formuła ta nie ulegnie zmianie.

Jaki jest marsz? Jest to również muzyczna harmonia, która pozwala przenieść żołnierzy zsynchronizowane ze sobą. To tak, takie marsze odżyły w późnym średniowieczu w Europie. Wcześniej podobna funkcja wykonywana marszu piosenkę. W dzisiejszych czasach, główne instrumenty muzyczne, z którymi przeprowadzono marsze, bębny stalowe i flety. Dzięki ich pomocy, to najprostszy sposób, aby uzyskać niezbędne rytm. Jaki jest marsz armii? Ten gatunek jest ściśle stosowane potrzebne do lepszej organizacji kampanii wojskowych. Jednak z biegiem czasu stał się popularny i życie codzienne.

Pojawienie marszu w Rosji

kompozytorów akademickich z XVIII wieku zaczęły obejmować gatunek muzyczny do bardziej skomplikowanych prac, takich jak koncerty, apartamentów i symfonii. Pomogło otworzyć marsz do jeszcze szerszego grona odbiorców. Te kompozytorów, wynalazców były Ludwig van Beethoven, Gustav Mahler i Fryderyk Chopin.

Ze względu na popularność w Europie marszu przeniknął do Rosji. Stało się to w epoce Piotra I. Król próbował zmodernizować armię krajową całkowicie od modelu zachodniego. W związku z tym, że została przyjęta nie tylko formę i porządek, ale także podkład muzyczny. Petersburg elitarnych pułków były od razu na własnym marszu. Z biegiem czasu, ta tradycja rozprzestrzenił się do innych jednostek wojskowych. Wcześniej nikt nie wiedział, w Rosji o korzyści, które przynosi z muzyką wojskową. Marsz stał się rewelacją.

„Pożegnanie słowiańskich”

Na początku XX wieku był jednym z najbardziej znanych rosyjskich marszów – „Pożegnanie słowiańskich” W 1912 roku ta praca została napisana przez trębacza Vasiliem Agapkinym. Inspiracją dla niego była pierwsza bałkańska wojna.

„Marzec Słowianin” uznała prostą melodię, dzięki czemu stało się niemal narodowym symbolem Rosji. Znany jest również za granicą. Produkt jest często stosowane w zachodnich filmach jako atrybut radzieckiego lub rosyjskiej armii.

„Marzec Słowianin” zawdzięcza swoją nazwę jako znak ciężkiego losu, która czeka wszystkich żon i matek, którzy przenieśli swoje mężczyzn na froncie. Co ciekawe, pierwotna wersja utworu muzycznego nie zawiera tekstu. Wszystkie wiersze pojawiły się dopiero później, gdy melodia stała się niezwykle popularna w armii rosyjskiej.

W 1915 roku pierwsze zapisy o rekordzie marszu zostały wydane. To właśnie w tym czasie był w pierwszej wojnie światowej. Wojska, powietrze było konieczne „duhopodemnaya” muzyka, która nie byłaby przerażona, aby przejść do przodu. Tym samym stał się marsz.

Melodia nie zapomniano nawet w czasach sowieckich, choć wielu nie jest bezpodstawnie postrzegane jako symbol epoki królewskiej. Do tej pory nie są ożywione debaty o tym, czy „Pożegnanie słowiańskich” na pamiętnej paradzie z dnia 7 listopada 1941 roku został stracony, gdy wojska zostały wysłane do ochrony podejścia kapitału od wojsk hitlerowskich.

W dzisiejszej Rosji pod marszu w ścieżce wysłanego do firmy pociągi i rekrutów, którzy opuszczają swoje domy, aby przejść w wojsku.

Marsh Mendelssohn

W 1842 roku niemiecki kompozytor Feliks Mendelssohn napisał swoją najsłynniejszą marsz, który ostatecznie stał się międzynarodowym symbolem wesela i ślubu. Początkowo, według autora, którego praca była częścią uwertury koncertowej „Sen nocy letniej”, który stał się podstawą do komedii angielskiego dramaturga Williama Szekspira. Król pruski Fryderyk Wilhelm stał się bezpośrednią inspiracją tego niewielkiego wysiłku, zamawianie pełny pakiet kompozytora.

Ale z czasem, marsz Mendelssohna stał się samowystarczalny i żyli. Jest to doskonały przykład tego gatunku jest wyciągana z korzeniami wojskowych. Od swoich poprzedników działa poprzez Mendelssohn otrzymał rozpoznawalną strukturę i rytm, ale nic militarystyczne w tej muzyce nie było.

"Radetzky March"

Klasyczne marsze wojskowe są również znane na całym świecie. Na przykład, taki los spotkał dzieła Johanna Straussa Sr., napisany w 1848 roku. Jego „Marzec Radtsekogo” było oddanie do feldmarszałka który uratował monarchii austriackiej od węgierskiej rewolucji narodowej. Było to nie tylko muzyka, ale również żywym wyrazem lojalności wobec władzy cesarskiej. W tym czasie słynny kompozytor cierpiał konflikt ideologiczny z synem (również kompozytor), aby wesprzeć powstańców i śpiewali „Marsyliankę” na barykadach.

„Radetzky March” czeka na bezprecedensowy sukces. Wkrótce stał się obowiązkowym atrybutem armii austriackiej. To jest często wykonywane na frontach pierwszej wojny światowej, aby podnieść morale żołnierzy. Jest energiczna i rygorystyczna muzyka. Marsh i dziś można usłyszeć w Wiedniu, który nadal jest uważany za światową stolicą klasycznych gatunkach akademickich.

cechy kompozytowe

Oprócz swoich funkcji aplikacji, każdy marsz wybitnych i rozpoznawalnych cech składu. Zmierzona szybkość i przejrzystego. Kompozytorzy piszący marsze, starają się unikać nadmiernych wolności i improwizacji, ponieważ w tym przypadku wojska trudno jest śledzić rytm. Często struktura całej pracy jest oparta na perkusji, oraz że instrumenty perkusyjne są punktem odniesienia dla słuchaczy.

Aby dokładnie opisać marsz jest również konieczne, aby wymienić tylko kilka z jego gatunku. Działa to napisany specjalnie dla parady, bojownika kroku i budowy kolumny. Oni wszyscy mają ich rozmiar i są napisane według określonych wzorów. Innym częstym Vid Marsha – pogrzeb. Wykonywany jest na pogrzebie i uroczystych pogrzebów. Charakteryzuje żałobnej melodii.