Powstanie w getcie warszawskim: Historia, charakterystyka, efekty i ciekawostki

Holocaust – jeden z najgorszych stron w historii XX wieku. Zagłada Żydów w czasie II wojny światowej – niewyczerpanym tematem. Jej wielokrotnie poruszył pisarzy i filmowców. Z filmów i książek wiemy o okrucieństwa nazistów, ich liczne ofiary obozów koncentracyjnych, komór gazowych i innych atrybutów faszystowskiej maszyny. Należy jednak wiedzieć, że Żydzi nie byli jedynymi ofiarami SS, ale także aktywnymi uczestnikami w walce z nimi. Powstanie w getcie warszawskim – dowód.

Okupacja Polski

Powstanie w getcie warszawskim – największa prezentacja Żydów przed nazistami. Naziści stłumić to było trudniejsze niż podbić Polskę. Niemcy zaatakowały tego małego kraju w 1939 roku, udało im się wypędzić Armii Czerwonej, zaledwie pięć lat później. W latach okupacji, kraj ten stracił około dwadzieścia procent całkowitej populacji. Jednocześnie znaczna część zmarłych składał intelektualistów, specjalistów o wysokich kwalifikacjach.

Życie ludzkie jest bezcenne nieważne do kogo należy – do bankiera, muzyk lub Mason. Ale jest to humanistyczny punkt widzenia. Gospodarczo – śmierć kilku tysięcy specjalistów, a większość z nich stanowili Żydzi, było ciężkim ciosem dla kraju, z którego udało się odzyskać tylko dekadę później.

Polityka ludobójstwa

Przed wybuchem wojny, ludność żydowska w Polsce wyniosły około trzech milionów. W stolicy – około czterech tysięcy. Wśród nich były przedsiębiorców i artystów, studentów i nauczycieli, rzemieślników i inżynierów. Wszystkie z nich od pierwszych dni okupacji były takie same prawa, a raczej ich brakiem.

Naziści wprowadzili szereg antyżydowskich „prawa”. Wątróbki długo zakaz został ogłoszony publicznie. Według niego, Żydzi nie mieli prawa do korzystania z transportu publicznego, udać się do miejsc publicznych, aby działać na specjalności, a co najważniejsze, opuszczenia domu bez znaku identyfikacyjnego – żółty, sześcioramienną gwiazdę.

Istniejący antysemityzm przez wieki został rozpowszechniony wśród Polaków, a więc sympatyczny do Żydów nie było tak dużo. Naziści też stale napędzany nienawiści nastroje.

Sześć miesięcy po inwazji na Polskę rozpoczęła tworzenie tzw strefy kwarantanny, na podstawie absurdalnych stwierdzeń dotyczących rozprzestrzeniania się chorób zakaźnych. Nosicielami choroby, zgodnie z nazistami rzekomo byli Żydami. Przenieśli się do kwartałów wcześniej zamieszkałych przez Polaków. Liczba byłych mieszkańców tej części Warszawy była kilkakrotnie mniejsza niż liczba nowych.

getto

Powstał jesienią 1940 roku. Szczególną obszar ekranowany trzech metrów mur. Ucieczka z getta groziła kara aresztu, a potem strzał. Życie warszawskich Żydów stawało się codziennie coraz bardziej trudne. Ale człowiek przyzwyczaja się do wszystkiego, nawet do życia w getcie. Ludzie próbowali, o ile to możliwe, prowadzić normalne życie. duch przedsiębiorczości nieodłącznym przedstawicieli narodu żydowskiego, przyczyniła się do odkrycia na terenie getta w małych firmach, szkołach, szpitalach. Wielu mieszkańców strefy zamkniętej wierzyć w najlepsze, a prawie żaden z nich nie wiedział o zbliżającej się śmierci. Jednak warunki stawały się coraz bardziej nie do zniesienia.

Dzisiaj, podczas oglądania filmu lub czytanie książki na getta, znając przebieg wydarzeń, można się zastanawiać ludzkiego posłuszeństwa. Około 500 tysięcy osób, więźniowie w kamiennych ścianach i pozbawiony podstawowych potrzeb życiowych, w dalszym ciągu istnieje, jak się wydaje, i nie myśleć o walce o własnej wolności. Ale nie zawsze tak było.

Liczba Żydów codziennie spadła. Ludzie umierali z głodu i chorób. Egzekucje, jeszcze nie masywne, miały miejsce w pierwszych dniach okupacji. Tylko w ciągu 1941 roku, zabijając około stu tysięcy Żydów. Ale każdy z tych, którzy przeżyli nadal wierzą, że śmierć nie jego lub jego rodzinę wyprzedzić. I kontynuować spokój, nie wojowniczy istnienia. Do tego czasu, aż do nazistowskiego przywództwa nie uruchomić maszynę do masowej eksterminacji Żydów. Potem nastąpiło zdarzenie, które przeszły do historii pod nazwą Powstania w Getcie Warszawskim.

Treblinka

Osiemdziesiąt kilometrów na północny-wschód od stolicy Polski znajduje się miejsce, którego imię aż do początku II wojny światowej w świecie nikt nie znał. Treblinka – obóz śmierci, gdzie, według przybliżonych szacunków, zginęło około ośmiu tysięcy ludzi. Gdyby nie powstania w getcie warszawskim, liczba byłaby byłoby znacznie więcej. Resisters śmierć nie zdały. Ale, niestety, większość z nich zginęło w walce na ulicach stolicy Polski. Bunt Żydów w getcie warszawskim – niesamowite przykładem bohaterstwa.

To jest tło Getcie Warszawskim 1943 r. Ale powstaje pytanie. Jak wyczerpani więźniowie mogli walczyć z nazistami? Gdzie mieli broń? I jak w getcie wyciekła informacja o istnieniu obozów samobójstwa?

tajna organizacja

Od 1940 roku, kilka stowarzyszeń politycznych działających na terenie getta. Dyskusje o konieczności walki z nazistami prowadzone od 1940 roku, ale nie ma sensu przy całkowitym braku broni. Pierwszy pistolet na terenie zamkniętym, został przekazany do jesieni 1942 roku. Mniej więcej w tym samym czasie i skonfigurować ŻOB, aby pozostać w kontakcie ze stronami, z których uczestnicy byli poza gettem.

Powstanie w getcie warszawskim

Data wydarzenia – 19 kwietnia 1943. Rebelianci było około 1500. Niemcy posuwają przez główną bramę, ale mieszkańcy getta powitał ich z ognia. Zacięte walki trwały przez prawie miesiąc. Dzień Powstania w getcie warszawskim kiedykolwiek był dniem pamięci dzielnych powstańców, broni, które były znikome. Członkowie opór nie miał najmniejszych szans na wygraną. Ale nawet wtedy, kiedy getto zostało całkowicie zniszczone, niektóre grupy nadal walczyć. Podczas walk zginęło około siedmiu tysięcy rebeliantów. Prawie tyle samo spalona żywcem.

Powstanie w getcie stało bohaterów narodowych Izraela. W stolicy Polski w 1948 roku, pomnik poległych żołnierzy.