Wielki Galileo: zasada względności i konwersja mechaniczne

Wielki włoski naukowiec i uczony Galileusz miał trwały historyczny wpływ na rozwój nie tylko poszczególnych nauk: fizyki, mechaniki, astronomii, ale także opracowała kilka podstawowych zasad dla rozwoju nauki w ogóle, zasada względności Galileusza, transformacja Galileusza miał znaczący wpływ na kształtowanie obrazu współczesnego świata.

Naukowe odkrycia motywem zasada względności Galileusza został przesłuchany formuł wierność odzwierciedlające przyspieszenie ruchu ciał. Wiadomo, że w przypadku braku przyspieszenia w układzie ruch względem innego układu odniesienia, przyspieszenie ciała w odniesieniu do obydwu tych układów będzie stała.

Jak poprzednio, zgodnie z prawem Newtona, to stwierdzono, że głównym parametrem przyspieszenie opisujące kinematykę korpusu (prawa 2 Newtona) i siły mogą być zależne tylko od położenia i wielkości prędkości ciała. Galileo w wątpliwość tę zależność na tej podstawie, że w tym przypadku wszystkie równania mechaniki będzie mieć taką samą formę w każdym z układów odniesienia. Oświadczenie, że stawia Galileo, zasada względności mówi, że prawa mechaniki nie może zależeć od tego, gdzie w systemie badali nas. Zasada ta może być łatwiej wyobrazić sobie działanie w następujący sposób.

Na przykład, jeśli przeprowadzi żadnych eksperymentów jednocześnie w dwóch pomieszczeniach, w których jedno jest ruchome względem siebie, wynik naszego eksperymentu będzie taki sam dla obu pokoi.

Wymogi sformułowane przez Galileusza zasady względności zostały postrzegane jako postulat. Wraz z prawami Newtona, Galileusza tych ustaleń, a także jego nawrócenia, miały znaczący wpływ na rozwój mechaniki jako nauki.

Transformacja Galileusza w dziedzinie mechaniki i prawie zmienił wiele, że panowały wcześniejsze wyobrażenia o procesach mechanicznych. W szczególności, prawa transformacji współrzędnych występujące przy przejściu z jednej ramy na inną, wymaga tyle samo czasu, a w związku z tym wydłuża się pojęcie „czas bezwzględny”. W tym przypadku, co twierdzi Galileo zasadę względności, działa jako szczególny przypadek pojęcia Lorentza i ma zastosowanie tylko dla małych prędkości (względna prędkość światła, oczywiście).

Trzeba powiedzieć, że zanim fizyka Galileusza jest niemal powszechnie studiował dzieła Arystotelesa, które zostały zatwierdzone w metafizycznej koncepcji natury i człowieka. W szczególnym przypadku, fizyki Arystoteles np stwierdził, że szybkość spadku ciała jest wprost proporcjonalny do jego masy, a każdy ruch odbywa się tak długo, jak jest on narażony na „impuls”. Galileo odmawia te wyniki i sformułowane odpowiednie procesy, które odzwierciedlają prawdziwe występowania i prędkości w zależności od masy ciała w czasie jego ruchu.

Przegubowy mechaniczna zasada względności Galileusza została po raz pierwszy zaproponowana w książce „Dialog dotycząca dwu najważniejszych układach świata.” W najprostszym ujęciu to jest: na przedmioty, które poruszają się jednostajnie, ruch ten nie dotyczy tylko tych elementów, które nie biorą udziału w tym ruchu. To stwierdzenie pozwoliło mu całkowicie obalić niektóre postulaty heliocentryzm astronomiczny, który stwierdził, że fakt, że obrót Ziemi wpływa na przebieg wydarzeń, które odbywają się na nim.

Fakt, że Galileusz twierdził, zasada względności, jego mechanistyczny transformacji filozoficznej spekulacji stał się podstawą do odkrycia wielu praw fizyki po śmierci wielkiego uczonego. Należą do nich na przykład, prawa zachowania energii, prawa z huśtawki wahadłowej i przydziału częstotliwości, przepowiedział, a nawet wymyślone fundamentalne pojęcie fizyczne, jak moment siły.