kwas dezoksyrybonukleinowy. Crick i Watson modelu

Pierwsze informacje o właściwościach chemicznych kwasu dezoksyrybonukleinowego są datowane 1868 rok. W 20 wieku do początku lat czterdziestych, to zostało udowodnione, że cząsteczka jest polimerem liniowym. Jako jednostki monomerów aktu nukleotydów, która składa się z zasady azotowej, pentozy i grupy fosforanowej (cukier pięć węgla).

kwas dezoksyrybonukleinowy może mieć podstawę dwóch typów: pirymidyny (tymina (T) i cytozyna (C)) i puryny (adenina (A), guanina (G)). Związek ten przeprowadza się za pomocą wiązania fosfodiestrowe nukleotydów.

Biologowie Watsona i Cricka, w 1953 roku, biorąc za podstawę do analizy rentgenowskiej kryształów DNA stwierdzono, że natywny cząsteczka składa się z dwóch łańcuchów polimerowych, tworząc podwójną spiralę. Łańcuch rany polinukleotyd od siebie, są połączone ze sobą za pomocą wiązań wodorowych , które tworzą między komplementarnymi) (odpowiadające sobie zasady w przeciwległych łańcuchach. Kiedy para ta powstaje tylko w następujący sposób: adenina, tymina, cytozyna, guanina. Stabilizacja odbywa się przez dwie pary pierwsza i druga – trzech wiązań wodorowych.

Dwuniciowy kwas dezoksyrybonukleinowy ma długość w przeliczeniu na ilość pary odpowiadających sobie nukleotydów (bp). W odniesieniu do tych cząsteczek, które składają się z milionów i tysięcy jednostek Pary m.n.p. wykonanych i kb, odpowiednio. Tak więc, kwas dezoksyrybonukleinowy ludzki chromosom jest reprezentowany przez jedną podwójną spiralę. Jego długość wynosi 263 MB

denaturacja DNA (topnienie) jest procesem, w którym cząsteczka regularne podwójnie spirala liniowa przechodzi do stanu cewki. Po stopieniu, dwukrotnie cząsteczka jest podzielona na oddzielne obwodu. Temperatura, przy której połowa kwasu dezoksyrybonukleinowego stopiony, powstaje punkt topnienia. To zależy od jakości składu cząsteczkowego.

Jak już wspomniano powyżej, par G-C są stabilizowane przez trzy, a para A-T – dwa wiązania wodorowe. Zgodnie z tym, im wyższy stosunek pierwszej pary, bardziej stabilny będzie cząsteczek. Gdy denaturacji o długości fali 260 nm, zwiększa absorpcję światła. Efekt ten hyperchromic umożliwia zapewnienie kontroli stanu cząsteczkowej struktury drugorzędowej. Jeśli roztwór powoli ochłodzono kwas stopionego pomiędzy komplementarnymi nićmi słabych linki może zostać ponownie utworzona, może być spiralna struktura jest identyczny z natywnym (pierwotnego). Ta zdolność denaturacja DNA i cząsteczki renaturacji podstawie metody hybrydyzacji. Jest on stosowany w badaniach struktury kwasów nukleinowych.

Cząsteczka podwójnej helisy, jako nośnik danych genetycznych, należy spełnić dwa główne wymagania. Po pierwsze, powinno być powielane (reprodukowane), z dużą dokładnością, a po drugie, do kodowania syntezy cząsteczek białkowych. kwasu dezoksyrybonukleinowego, który model został opisany przez Watsona i Cricka pełni odpowiada tym wymaganiom. Stwierdzono, że zgodnie z zasadą komplementarności każdego łańcucha w cząsteczce może być matrycą na tworzenie nowej wzajemnie odpowiedniego obiegu. W rezultacie jeden z etapów replikacji następuje więc parę cząsteczek potomnych zawierających sekwencję nukleotydową identyczną w oryginalnej cząsteczki DNA. Ponadto, łańcuch ten gen strukturalny w kodowanej sekwencji aminokwasowej białka zachodzi.

Ponieważ, jak został wykonany otwór DNA publicznego oraz zasady komplementarności, istniejące procesy, które są odpowiedzialne za dziedziczną dekodowania danych i regulacji substancji syntezy genowej. Ponadto, teoria ta została opracowana i rekombinowane cząsteczki.