Elena Ryvin

Jej wiersze chętnie pisał muzykę młodego kompozytora Leningrad, wśród nich Vasiliy Pawłowicz Solovev-szary. Podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej, kapitan Elena Ryvin wstąpił w szeregi obrońców miasta. Ale przed wojną, po raz kolejny przyszedł z delegacją Leningradu w Puszkina Reserve. Bujnie kwitnących wiśni, śpiewu słowiki, – nie wiedziała, że wkrótce wszystko podlegać wstydu i spalać. Elena Ryvin pracy w grupie operacyjnej pisarzy Lenfronta, który był prowadzony przez płk Nikołaj Tichonow, zrobił wiele dla zwycięstwa nad faszyzmem.

Nie odwróciła się tak wiele książek o poezji. Drukowane nie jest zbyt często. Ale ona ma stały czytelnik gorąco kochać jej serdeczne liryki, przekazując tę miłość z serca do serca, z pokolenia na pokolenie. Czytelnik będzie miło wiedzieć, że Elena Ryvin napisał dobrą poezję aż do jego ostatnich dni, pisał z pasją, z ufnością.

W miejscowości Puszkina, gdzie od roku 1919 spędził lata młodości poświęcił dla niej stoi historii lokalnej i szkolnej Muzeum Miejskie. życie Eleny Israelevna zakończyła się tragicznie zmarła w wyniku nieszczęśliwego wypadku, potrącony przez pociąg w sierpniu 1985 r.

Jej przyjaciele byli Leonid Pervomaisky, Sawa Golovanivsky Michaił Svetlov Eugeniusz Dolmatovsky Alexander Gitovich, Wadim Szefner, Siemion Botwinnik. Jest piękny portret twórczości poety dla swoich wojennych towarzyszy,
Ludowy Artysta ZSRR Yuriya Neprintseva. A co najważniejsze, mieszka jej poezję, jasny, optymistyczny, bezkompromisowy, aktualny jak freestyle brzegów rzek 30. W obecnie blisko przyszłych czytelników i wielbicieli talentu Eleny Ryvinoy nadchodzącym stuleciu.

* * *
Przewracać strony.
A tam – na pierwszej stronie?
Znajomy prostu zatrzymaliśmy się gdzieś
Zawsze w przypadku funkcji.
Co znajduje się na tej stronie?
Niż jest nadawany?
I właśnie tam przechowywane jeszcze
Cierpliwość dumnymi Ciebie.
I tu jest ostatnia strona.
Co możemy ją zostawić?
To zajmuje trochę dłużej
Spokój – przez czterdzieści dni.
Ładne i zielone wszędzie,
A słońce świeci na trzecim.
I wtedy nie będzie wyglądać,
Boję się patrzeć dalej.

* * *

Na kanale Kryukov
Wędrowaliśmy przy sobie,
I chłopiec złapany,
Co płakała za rury.
Przywiązanie do rynny,
Płakał i jęczał,
Powiedział, że nie chciał
Stracił piórnik.
W zaufaniu stopniowo
Przychodzi do nas, chłopiec
On powiedział, że jest pewien,
Jego ojciec zabije go.
I kapanie wodospad
Wśród zawiera mokrego kałuże:
– To mój ojciec, a nie papież.
On jest po prostu moja matka muzh.-
Zatrzymać jego niepokój,
Nagle pan powiedział:
– Chodźmy, że sposobem na minutę,
Co ty tu pracuje. –
Przez Nicholas katedrze
Przechodząc inny blok,
Okazało się bardzo szybko,
Stracił ołówek.
A chłopiec rozpłakał się,
Gorączka nie zachować.
Nagle pochylił się do ciebie,
Masz go przytuliła.
Na Kanale Kryukov –
Często pamiętał –
Ja cię przytulić
Znalezionych dla piórnik.
Na Kanale Kryukov
Chłopiec z
Ci Objąłem –
I nic więcej.