Panowanie Jan Antonowicz i śmierć

W historii Rosji Jan Antonowicz (1740-1764) pozostaje jednym z najbardziej niezwykłych władców. Trzymał tron, będąc jeszcze niemowlęciem, a stamtąd został wydalony w tym samym wieku nieprzytomny. Większość swojego życia spadła do więzienia, z którego nigdy nie mógł uciec. Jest to doskonały przykład tego smutnego losu człowieka, który twierdzi, że moc z racji jego pochodzenia.

dziedzic

Newborn Jan Antonowicz urodził się w rodzinie Anny Leopoldovny i Anton Ulrich. To był najbardziej szlachetni rodzice, co może być tylko chłopiec w Rosji. Matka pochodzi siostrzenicę cesarzowej Anny Ioannovne i wnuczką króla Jana V. ojciec był niemieckiego pochodzenia i miał tytuł księcia Brunszwiku.

Na cesarzowej Anny nie miał dzieci, ze względu na to, co tron po jej śmierci w 1740 roku wstąpił do najbliższego krewnego (grandnephew). Związane z tym kontrowersyjnym wyborem był również fakt, że władca umiera chcieli utrzymać władzę potomkowie ojca Johna, nie Peter. Dlatego w testamencie, zauważyła, że po tron dziecka przejdzie do innych dzieci w jej siostrzenica Anna Leopoldowna.

Regency Biron

Oczywiście, dziecko potrzebuje regenta, który doprowadzi do stanu, natomiast formalne wsparcie rządu rośnie. Ani matka, ani ojciec dziecka do tej roli nie pasował ze względu na brak umiejętności organizacyjnych i prostego zainteresowania kierownictwa kraju. Dlatego taka wysoka, ale niebezpieczeństwo został powołany do niemieckiego Biron – ulubione starej cesarzowej.

Jednak Biron rządzi długo. Podczas życiu cesarzowej lubił jej korzyść, ale po jej śmierci, został otoczony przez wrogów i krytyków. Kiedy był ulubionym księcia Kurlandii i Semgallia złamał wiele istnień ludzkich i obrócił drogę dla wielu wybitnych urzędników. Byli niezadowoleni z armii, którzy nie chcą, aby zobaczyć głowę państwa przyszli Niemcy.

matka forum

Dlatego właśnie drugi tydzień panowania dziecka Biron został odsunięty Petersburg Guard, który wdrożył Regent Anna Leopoldowna. Ale różniły charakter apatyczne i ostatecznie przekazał stery innych Niemców. Najpierw był feldmarszałek Munnich, a następnie szary kardynał Osterman. Wszystkie z nich ukazał się w Petersburgu w erze post-Piotrowej gdy przyszła fala zalała Niemcy Rosja – oni zostali powołani do wyższych stanowisk w państwie.

Co ciekawe, oficjalne dokumenty, które zostały sporządzone w omawianym okresie, zwane drobne król Jan III. Tradycja ta rozwinęła od czasów Ivana Groznogo (pierwszy cara Rosji). Ale znacznie później, w XIX wieku, historycy zaczęły stosować numerację zgodnie z którym niewiele cesarz był sześć. W tym przypadku, licząc od Ioanna Kality – pierwszy książę Moskwy o tej samej nazwie, który panował w XIV wieku, w czasach Złotej Ordy.

Link do północy

Ale już w 1741 roku, strażnicy znowu zmienił swoje poglądy. Dominacja obcokrajowców wszystkim zmęczony i wielu jednostronne z córką Petra Velikogo Elizabeth. Zamach został przeprowadzony szybko. Kiedy stało się jasne, że Ioannu Antonovichu gubernator już zaszło, postanowiono wysłać go razem z rodziną na północy, w linku. To miejsce było miasto Kholmogory.

Jan Antonowicz, 1741 był punktem zwrotnym, który jest obecnie mieszka w małym domu, odizolowany od swoich rodziców. Jego matka zmarła kilka lat później, nie mogąc wytrzymać surowy klimat. Wszystko panowania Elżbiety kontynuował próby wymazania historycznej pamięci o krótkim okresie panowania tej rodziny. W szczególności, monety Jan Antonowicz wybite w roku swego pobytu na tronie, zostały szybko rozpuści. A ludzie starają się płacić takie pieniądze, zaczął się zatrzymać i oskarżyć o zdradę.

Wysiłki zmierzające do zniknięcia John i jego rodziców z kronik państwowych, było tak skuteczne, że nawet gdy w XX wieku obchodzono 300-lecia dynastii Romanowów, nie chodziło o dziecko nie wspomniał, w tym przy pomniku wzniesionym do rocznicy.

Shlisselburg twierdza

W 1756 roku, były cesarz Jan Antonowicz został przeniesiony z Kholmogory w Schlisselburg twierdzy. Warunki jego przetrzymywania znacznie się pogorszyła. Ponieważ z nadejściem nowego miejsca nie widział jedną ludzką twarz, że nie wolno było opuścić komorę. Wszystko to nie mogło mieć wpływ na stan psychiczny młodego człowieka teraz. Świadków stwierdził, że było to niewystarczające, chociaż do czasu spędzonego na północy, człowiek nauczył się czytać i pisać, a nawet nie wiedział, co było niegdyś cesarz.

W międzyczasie doszło do zasilania Ekaterina II. Jan Antonowicz stał się postacią, która próbuje skorzystać z rozmaitych przygód i chętny do przejęcia władzy. Jednym z nich był podporucznik Wasilij Mirovich. W 1764 roku przekonał połowa strażników twierdzy popełnić buntu i wyzwolenia byłego cesarza. Jednak prywatne ochroniarze więzień miał tajne instrukcje od Petersburga, rozkazuję w przypadku jakiegokolwiek zagrożenia dla zabicia Johna. Tak zrobili. Mirovich był również pojmany i publicznie stracony w stolicy.