Sonda „Orion„: opis, historia

Przyszłość nadeszła. podróże kosmiczne i statki międzyplanetarne, stacje dla ludzi na Księżycu i Marsie oraz długotrwałego pobytu człowieka w warunkach kosmicznych wydają już fantazję. Osiągnięcia astronautyka, kosmosu i najnowsze odkrycia fizyków dokonały początku naszego stulecia, podobiznę koniec ostatniego do Internetu. Czas niepewności, rozwój twórczego myślenia i rzeczywistości finansowej. Dziesiątki firm międzynarodowych działających w dziedzinie projektów technologicznych przestrzeń przychodzą i odchodzą, dając pokarm dla rozwoju wyobraźni twórczej. Wcielać rzeczywistość szczęście na wszystko. Amerykański projekt przestrzeń statek kosmiczny „Orion” stał się rzeczywistością. Na niej inne projekty, perspektywy kosmosu, a o których mowa w tym artykule.

Ogólne otwarcie

„Orion” – statek kosmiczny najnowszej generacji, którego zadaniem – aby doprowadzić ludzi poza orbitę Ziemi. Wyposażone w nowoczesną technologię wielokrotnego użytku kapsułka jest umieszczona na rakiety Delta IV ciężki, będą posiadać załogi i sześciu astronautów w 2030 roku odbędzie człowieka na Marsa. Są plany wyrażone przez National Aeronautics i Administracji Kosmicznej (NASA).

W grudniu 2014 roku sonda „Orion„4,5 godziny pozostał na orbicie Ziemi i wylądował na Oceanie Spokojnym, potwierdzające możliwość realizacji planów. Kapsułka osłona termiczna i systemu spadochron testowano z powodzeniem. Crash test kosztować około 350 mln $, ale daleki od nadziei społeczności międzynarodowej na statku kosmicznego „Orion”. Zdjęcia i filmy dawno zajęta przestrzeń mediów i uwagi społeczności światowej. Indeks wzrósł do ośmiu tysięcy do rekordu 18,300 aplikacji kandydatów na astronautów na statku kosmicznym „Orion”. statek rozpoczyna film zebrał w video hosting rekordowej liczbie widoków.

Jak dotąd, najbardziej najbardziej

Zaprojektowany na obraz i podobieństwo „Apollo”, ten statek to najnowsza generacja wielo-załogowych statków kosmicznych (Multi-Purpose załogi pojazdu). Od połowy 2000 roku, częściowo wielokrotnego użytku załogowy statek kosmiczny zaprojektowany pod ambitnego programu kosmicznego USA „Constellation”.

Sonda „Orion„składa się z wielokrotnego użytku i załogowej kapsuły i modułu serwisowego. Kapsuła jest wykonana z Aerospace korporacji Lockheed Martin na zamówienie NASA. Moduł został zamówiony przez Europejską Agencję Kosmiczną (ESA), a produkowane go w firmie Airbus Obrony i Przestrzeni. Jest to ważny międzynarodowy projekt współpracy w dziedzinie badań przestrzeni stoczniowym.

W wyspecjalizowanych źródeł szczegółowo strukturę i parametry techniczne statku powietrznego. Dla prostego czytelnika jest uciążliwe i niejasne informacje opisujące statku kosmicznego „Orion”. Projektowanie i stosowanie „Orion” posiada szereg specyficznych cech i na której mieszkamy.

"Orion", "Apollo", czółenka i inne

Wygląd i kształt podobny do kapsułek „Apollo” i rosyjski „Sojuz”. Jest to forma jest optymalna po wyjściu z atmosfery i ruchu w niej. Wchłanianie nadmiaru ciepła odbywa się za pomocą ablacyjnej osłony termicznej, która jest prawie całkowicie spalone podczas lądowania i łatwo wymienić na nowy lot.

System sterowania opiera się na jednordzeniowych procesorach PowerPC 750FX, które doprowadziły do mediów twierdzą, że „Orion” nie jest mądrzejszy niż dzisiejszych smartfonów. Ale deweloperzy wyjaśnia ich wybór systemów o wysokiej wiarygodności danych w ekstremalnych wahań temperatury, wibracji i promieniowania kosmicznego.

Sonda „Orion” ma kolejny innowacyjny jakości. Zgodnie z zasadą moduły mogą być dołączone do niczego statku. Dodatkowymi silnikami do transportu przedziały. Media natychmiast nazwał go „Pojazd kosmiczny”.

W przeciwieństwie do promu kosmicznego, zaprojektowanego jako promu, statek kosmiczny „Orion” jest wyposażony w części, jako potężny system ochrony i ratowania astronautów na początku. System automatycznie przełącza się na silnikach rakietowych, będą posiadać załogi ze strefy wybuchu i zapewnienie lądowania normalnie.

W „Orion”: początek

Program o nazwie „Orion” urodził się w San Diego w 1958 roku w głąb firmy „General Atomics» (General Atomics). Jej rodzice – legendarny fizyk jądrowy Fryderyk Hoffman, współautorem Theodore Taylor. Celem ich ustawić dla siebie, – stosunkowo tani i łatwy do opracowania statku kosmicznego zdolnego do prędkości bliskich prędkości światła. Podstawą projektu była rakieta nuklearna impuls wybuchowy. Zaproponowano, aby zastąpić stalową komorę wybuchem z tarczą, która natychmiast osiągnie konkretny impuls i wydajności do 10 000 km / s. ładunki jądrowe o mocy do jednego projektu kiloton wyrzucony ze statku i eksplodował 60 metrów od ekranu w określonych odstępach czasu.

W „Orion”: trudna droga

Został wyprodukowany kilka modeli takich popychacze, a już w 1959 roku pierwszy test z uruchomieniem instalacji, na wysokości 100 metrów. Impuls silnika potwierdziły możliwość trwałego lotu. Tarcza ma również uległa zmianom, a na powierzchni, zdecydowano się spryskać smarem grafitowym.

Program został zaprojektowany przez 12 lat, a koszt $ 24 miliardów dolarów. NASA nie jest obsługiwana następnie projekt z napędem jądrowym, a program został zamknięty. Po podpisaniu w 1964 roku międzynarodowego traktatu o zakazie prób jądrowych w przestrzeni, atmosfera i projekt ziemia „Orion” okazał Outlaw.

Do niego z powrotem w 2000 roku w ramach programu rozwoju załogowych statków kosmicznych „Constellation”. Projektowanie i budownictwo firma zadanie Lockheed Martin. I pierwszy „Orion” statek kosmiczny został z powodzeniem wprowadzony i wylądował w 2014 roku. NASA ma uzasadnione nadzieje.

„Orion”: nadzieja na przyszłość

W marcu 2017 roku Kongres USA jednogłośnie zatwierdził budżet NASA $ 19,1 mld 2018 – prawie 200 mld $ więcej niż przed rokiem.

W Kongresie, ustawa przewiduje, że ludzie powinni być na powierzchni Marsa w 2030 roku.

Cóż, perspektywy projektu „Orion” są zachęcające i miłe dostępności możliwości finansowych. Ponowne uruchomienie statku kosmicznego na orbitę trafi do 2018 roku, a kilka lat później zakłada załogową misję. Agencja działa na przygotowania i opracowania nowych programów.

perspektywy technicznej

NASA nie stoi w miejscu i rozważyć różne projekty podróży międzygwiezdnych. Nawet najbardziej futurystyczny: Projekt nanokorabley, samoleczenia gdziekolwiek w galaktyce, czy żagle laserowe.

Od 1990 roku, agencja prowadzi seminaria na temat badań w dziedzinie napędu kosmicznego, gdzie najlepsi fizycy i inżynierowie rozważyć wszystkie projekty i teorii. Program szuka przełomu fizycznych zasad perspektywy fizyki kwantowej w organizacji podróży międzygwiezdnych.

Najbardziej imponujący projekt – jest użycie antymaterii jako źródła energii do podróży międzygalaktycznych. Ludzkość otrzymała już anty-materii, a nawet znaleźć sposób, aby go zapisać. Dlaczego nie latać na nim do gwiazd?

Fantastyczne perspektywy: Krasnikova rura

„Silnik krzywizny” serialu sci-fi „Star Trek” nie jest tak fantastyczna. Elektrownia „silnik Alcubierre” kompresji czasoprzestrzeń z przodu i tyłu rozszerza okazały teoretycznie. Od 2012 roku, takie wydarzenia są naukowcy Sydney University.

Pomysł jego „czas bańki” Mikel Alcubierre opublikowany w 1994 roku. Rok później fizyk z Moskwy Siergiej Krasnikov teorię o urządzenia, które zapewni podróże kosmiczne z prędkością wyższą niż prędkość światła.

Ta krzywizna przestrzeni na „tunelu” stworzonym sztucznie. Według jego teorii, astronauta powróci w tym samym czasie, kiedy udał się w podróż. Stanie się tak ze względu na ruch statków kosmicznych przez innych wymiarów i zakrzywionej czasoprzestrzeni.