Serafim Sarovsky: Biografia rosyjski cudotwórcą

Serafim Sarovsky, którego biografia jest znany wszystkim prawosławnych, urodził się w 1754 roku w rodzinie znanego Izydor kupca i jego żony Agafia. Trzy lata później, nie był ojcem, zaangażowany w budowę świątyni ku czci św Sergiusza. Postępowanie kontynuowała Agatha męża. Cztery lata później, świątynia była gotowa, a młody Seraphim udał się wraz z matką do kontroli budynku. Wspinaczka na szczyt dzwonnicy, chłopiec stracił równowagę i upadł. Do radości matki, że nie otrzymał żadnych szkód, co widziała szczególnej opieki Bożej dla swojego syna.

pierwsza wizja

W wieku 10, Serafim Sarovsky, którego biografia jest przykładem do naśladowania, stał się bardzo źle i skończyło się umiera. We śnie, było Królową Nieba i obiecał dać uzdrowienie. W tym czasie przez ich miasto w procesji niosąc cudowny obraz Matki Bożej. Gdy pochód przyszedł naprzeciwko domu Agafya, zaczął padać deszcz, a ikona cierpiał przez nią stoczni. Przyniosła chorego syna, i ucałował ikonę św Serafinów. Od tego dnia chłopiec poszedł do poprawki.

Początek służby

17 lat, Serafim Sarovsky, którego biografia jest opisywany w książkach religijnych, postanowił wyjść z domu i poświęcić się życiu mnicha. Przez dwa lata spędził na pielgrzymkę do Ławry Kijowsko-Pechersk. Następnie miejscowy pustelnik Dosifej, co w młodości ascetycznej Chrystusa, wysłał go do pustelni Sarov. W wolnym czasie regularnie posłuszeństwo młody człowiek poszedł do lasu. Taka surowość życia przyciąga uwagę braci, podziwiał siłę jego wyczyny, z których większość czytelnik powie życie Serafima Sarovskogo. Na przykład, jak ks tylko jedli trawę na okres 3 lat. Albo jak ponad 1000 dni, stał na skale w lesie, schodząc do posiłku.

reclusion

Po trzech latach stojącej na skale Serafin wrócił do klasztoru w nowym wyczynu – 17 lat odosobnienia. Pierwsze 5 lat swego nigdy nie widział jeden z braci, nawet mnich, starzec przynosi chleb i ser. Po upływie tego okresu Sarov czasem otworzył drzwi do celi i wziął chętnych, ale nie odpowiedział na pytania, jak ślub milczenia. W celi nie było tylko ikoną Matki Bożej z mównicy i pniu, który służył jako wielebny krześle. W sali była trumna dębowa, obok którego Serafin modlił się często, gotowy do wypłynięcia do życia wiecznego. Po kolejnych 5 lat drzwi celi otworzyły się od początku liturgii rano i nie zamykać aż 8 wieczorem. Pod koniec 1825 roku we śnie starszego była Matką Boga i wolno wychodzić z celi. W ten sposób zakończył swój spokój.

Koniec drogi ziemskiej

Prawie dwa lata przed śmiercią, St. Serafim Sarovsky znowu widział Matkę Bożą, niejako zapowiedzią jego błogosławioną odpoczynek i czeka na jego nieprzemijającej chwały. 01 stycznia 1833 święty udał się do kościoła i zapalić świecę do wszystkich zdjęć. Po liturgii, pożegnał molivshimisya, który zauważył, że święty jest prawie wyczerpany. Ale duch starszy był radosny, pogodny i spokojny. Tego wieczoru Seraphim śpiewać pieśni wielkanocne. Następnego dnia bracia udał się do celi i okazało się, że Monk stojącej na kolana przed pulpitem. W tym przypadku, jego głowa leży na skrzyżowanych rękach. Zaczęli go obudzić i okazało się, że starzec nie żyje. Po siedemdziesięciu latach Serafim Sarovsky, którego biografia została przedstawiona w niniejszym opracowaniu został dołączony do Świętego Synodu świętych.