Co jest transkrypcja, jej objawy i poprawna wymowa w języku angielskim

Język angielski – jedna z największych na świecie, jest on uważany za matką ponad 500 milionów ludzi, a jak wiele innych właścicielem je w większym lub mniejszym stopniu. Zaczynają uczyć się angielskiego w pierwszej kolejności, mamy do czynienia z rozwojem słownika języka magazynie, jego gramatyki i, oczywiście, wymowa. Jak prawidłowo odczytać słowa, zwłaszcza jeśli pisanie jest wyraźnie odróżniać się od nazw dźwiękowych? Pomoże to transkrypcję. A co jest transkrypcja z jego przeznaczeniem i oznacza czytania, dowiesz się z tego artykułu. Po jej dokładnym badaniu, można śmiało powiedzieć, nawet najbardziej trudne słowa, i używać słownika i materiały do nauki, gdzie jest on powszechnie stosowany.

Więc, co jest transkrypcja

Jeżeli weźmiemy pod uwagę definicję naukową, to jest – znaków system i zasady ich kombinacji, które są zaprojektowane do rejestrowania się poprawnej wymowy słów nagrywania. Oznacza to, że w rzeczywistości, piszemy jednego i uzyskać zupełnie inny dźwięk. Po nauczeniu się angielskiego znaki transkrypcji, jak również podstawowe kombinacje liter, można łatwo dowiedzieć się dowolny tekst w języku angielskim. Rzeczywiście, w tym języku, jak również w języku rosyjskim, często słowa są napisane inaczej niż mówi, a czasami po prostu trzeba zapamiętać ich prawidłową interpretację, w celu uniknięcia błędów w przyszłości.

Główne objawy i czytanie zasady transkrypcji angielski

Aby przesłać poprawną wymowę w alfabecie fonetycznym została wynaleziona przez angielskich słów, brzmi oznaczone specjalnymi znakami fonetycznych. Pamiętaj, że pomimo faktu, że litery w angielskim 26, dźwięki w nim – aż 44. W związku z tym dla najlepszego nauki języków powinny zwrócić szczególną uwagę na nich. Generalnie, jest przeniesienie wymowy w dowolnym języku, więc korzystać z różnych znaków, nie tylko dla języka angielskiego, ale, na przykład, do transkrypcji rosyjskich słów. Jest to bardzo wygodne, biorąc pod uwagę, że zasady są dość standardowe i je zapamiętać dokładnie, będzie można przesyłać dźwięk absolutnie żadnej jednostki językowej. Wiedząc, że taki transkrypcji wszystko, przejdźmy do jego gabinetu. Ponadto, biorąc pod uwagę zasady czytania samogłosek, spółgłosek i dyftong.

Czytaj samogłosek poprawnie

I ° – to długa, wstrząs samogłoska „i” takie jak: herbata, morzu;
ɪ – krótkie i nieakcentowane (ale czasami może być szok) dźwięk pomiędzy rosyjska „i” i „S”, przykłady – bit, biznesu;
AE – wyraźny jak ostre i udarowo dźwięku, na przykład czegoś pomiędzy „a” i „e”, na przykład cat szczura;
ɑ ː – długi i głęboki dźwięk „i” przykłady – samochód, serce;
ɔ ː – jak długo i otwarty dźwięk „o”, przeczytać słowo sortowania, wyżywienie;
ʊ – bardzo krótki dźwięk "u", na przykład: put może;
u ː – wręcz przeciwnie, długi, lekko zmiękczone przez dźwięk „U”, na przykład – głupca, buty;
ʌ – brzmiące bliżej bębna brzmi „A”, na przykład: w górę, para;
ɜ ː – tak długo dźwięku między "e" i "O", czytaj – ją włączyć;
ə – krótkie, nie dość słyszalny dźwięk „A”, w słowach, aż alias;
e – nieznacznie złagodzone dźwięk „e”, na przykład: łóżka, głowa;
ɒ – dźwięk podobny do czegoś średnio między „o” i „A”, w słowach skale, ciała.

Zasady czytać dyftong dźwięki (dwugłoski)

eɪ – nieznacznie złagodzone „hej”, na przykład: tacy, uczynić;
aɪ – to brzmi jak „ah”, w słowach niebo, kupna i tak dalej;
ɔɪ – wymawiane "th", na przykład: radość, chłopiec;
ɪ ə – skrzyżowanie „czyli” i „Y”, takie jak: lęk, tutaj;
eə – dźwięk „EA”, gdzie ostatnie „a” – szok wolne, w słowach włosy, tam, i tak dalej;
ʊ ə – długi dźwięk „y” na końcu której słychać stłumiony „A”, na przykład: tour, biedny;
ʊ – nieznacznie złagodzone dźwięk „ay”, w słowach spodnie, godzinę;
əʊ – również nieco miękki „oh”, jak żart, idź.

Czytaj spółgłoski

P – jasny, żywy dźwięk z "n", przykłady – Parking, otwarte;
b – w postaci klarownego „b” na planszy sloah, zrezygnować;
t – dźwięk „T”, ale jego wymowa języka ustawiony nieco wyższa niż wydając dźwięk podobny do rosyjskiego, na przykład: tułów, odbiór;
d – jasne „e”, w słowach dodać, reklamy;
K – dźwięk „a” w słowach jak kręgowego, szkoły;
g – wymawiane podobny do rosyjskiego „d”, na przykład Łaska zgadzają;
tʃ – znowu nieznacznie złagodzone dźwięk „ch”, w słowach losowych, złapać;
dʒ – potężne, perkusyjne dźwięku między „h” i „G”, zwykle w swoim języku rosyjskim przeszedł jako John Jackson, na przykład: dżungla, logika;
f – to samo, które rosyjskiej „F”, na przykład: głupcze, wystarczy;
v – to brzmi jak „C”, na przykład: wokal, głos;
θ – dość trudny w wymowie dźwięku, spróbuj lekko zacisnąć język między zęby i powiedzieć „s” lub „f”, na przykład: dzięki, etnicznej;
ð – zazwyczaj wymowa jest taka sama jak w poprzednim brzmieniem, starają się mówić na głos „h” lub „na”, na przykład: nie, to;
s – dźwięk, który jest praktycznie identyczny z rosyjskiego „a”, w słowach niedzielę, wschód;
oo – wymowa blisko rosyjskiej „h”, na przykład: zebra, zrezygnować;
ʃ – są również zbliżone do rosyjskiego „w”, trochę miękkie, błyszczą w słowach, akcja;
ʒ – tylko miękki dźwięk „g”, na przykład: wizualne, zwykle;
H – dźwięk „X” ledwie słyszalny wyraźny wydechu np głowy, wzgórze;
m – tylko dźwięk „m”, na przykład: matka, mysz;
n – wymawiane w taki sam sposób jak w rosyjskiej „N”, tylko język podnosimy nieco wyżej na niebie, w słowach nuta, wiedzy;
N – dźwięk „n”, wyraźnie wymawiane „nos”, na przykład, śpiewać, czytać
l – podobny do rosyjskiego „L”, ale nie twarde lub miękkie, ale raczej coś pomiędzy, na przykład: śmiech, prawne;
R – medzhu brzmi "p" i "L", a ponadto rozluźnione, w przypadkowych słowy rzędu;
j – dźwięk, bardzo blisko do rosyjskiego „th”, na przykład: jeszcze wam;
W – krótki dźwięk wymawiany między „mieć” i „C”, w słowach, co, gdzie, jeden.

Były to główne znaki transmisji angielskiej wymowy. Uważnie je i już wiedząc, że takie transkrypcję, teraz można łatwo odczytać żadnego angielskiego słowa.