performance "Joan". Teatr Narodów. Historia kobiet

W Teatru Narodów, publiczność proszona jest zastanowić się nad ceną udanego życia. Tu, w lutym 2014 roku, premiera tragikomedii młodego dramaturga Jarosława Pulinovich „Joan” na małej scenie. Spektakl jest opowieścią o kobiecie z charakterem żelaza. Obsada Ingeborg Dapkunayte.

performance "Joan". Teatr Narodów

Czy wystawił absolwent GITIS Iley Rotenbergom. „Joan” – spektakl, teatr eksperymentalny praca z młodymi reżyserami i nowego dramatu. Ilya Rothenberg w 2011 roku doprowadziły Lysvensky Drama Theater, gdzie zostały one wprowadzone Gogol "graczy". Inscenizacja zdobył Grand Prix na festiwalu teatrów miast. „Joan” – wydajność jest drugim reżyserem praca z dramatycznym Pulinovich. Pierwszym był spektakl wystawił swoje „Jak stałem się …” (Tomsk Teatr dla młodzieży).

W sztuce "Joan" zaangażowanych podmiotów: Ingeborg Dapkunayte (w rolach głównych), Ekaterina Schankina Aleksandra Novin, Anna Gusarov Andriej Fomin, Nadieżdy Lumpova.

O wieczne: historia kobiet

Zdaniem dyrektora, „Joan” – sztuce, gatunek, który powinien być zdefiniowany jako dramat psychologiczny, którego historia sięga epopei. Bohaterką spektaklu reżysera Pulinovich uważa charakter absolutnie epicki. Jego historia dotyczy rzeczy wiecznych obaw wielu ludzi na przestrzeni wieków – miłości, rodzinie, zazdrości, zemsty, zazdrości. „” Joan. „- gra, która jest opowieścią o kobiecie w każdej kobiecie jest pewna tajemnica, w której byłoby to interesujące, aby zrozumieć” – podzielił się z dziennikarzami dyrektor. Taka próba, i jest reprezentowana w sztuce. Reżyser próbował opowiedzieć historię Joanny jak on ją rozumie.

Udany biznes kobieta ma na pierwszy rzut oka, wszystkie dobre rzeczy, o które wielu może tylko pomarzyć. Widz zostaje zaproszony do rozważenia: co to cena ekstrakcji? Co musiał poświęcić dla dobra tego? Z tego, co jest w końcu?

historia

Gatunek grać Jarosława Pulinovich które legły u podstaw spektaklu ( „Dalej będzie nowy dzień”), definiuje się jako melodramat z elementami farsy. Opowiada historię pewnego samotnego i zdecydowanego biznesledi Jeanne, której udało się wyrwać z „pucybuta do milionera”: jest zbudowany od podstaw jego życie, osiągnął wiele, ale nie znaleźliśmy swoje szczęście. W ciągu pięciu lat, kontynuując jej związek z wczesną Andrzeja, który jest prawie dwukrotnie jej młodszy. Bohaterka wygląda po jego zazdrość. W pewnym momencie notorycznie młody człowiek decyduje się na rozpoczęcie samodzielnego życia. Ucieka od Jeanne niestarannego i zabawny studentów Kate. Ale dla młodych jest to smutne zakończenie – oni znaleźli się na ulicy. Jeanne nie znaleźć nikogo w zamian.

o autorze

Jaroslav Pulinovich, mimo młodego wieku (ona nie jest 30) – jeden z najbardziej znanych i popularnych rosyjskich dramaturgów. Absolwent Instytutu Teatralnego Jekaterynburg. Pierwszą sztukę – „chemia nauczyciel”, „Carnival cenionych pragnienia”, „Podkładki” – zakwalifikowani na festiwal dramat „Eurazji” jest zwycięzcą „Debiut” i „głosem pokolenia”. Pulinovich także stały uczestnik festiwali „Lyubimovka” i „New Drama”. Odtwarza dramaturg iść na scenie teatrów w Anglii, Polsce, Estonii, USA, Ukrainy i ponad 40 rosyjskich teatrach.

Według krytyków, gra Pulinovich różnią się od wielu innych rosyjskich dramatach ostatniego pokolenia, które są ułożone w idealnym zgodnie z kanonami teatru. Oni na pewno przedstawi czynnik psychologiczny jakości obrazu, szybki rozwój intrygi, poważne i intuicyjny widza sensu. Być może to właśnie te cechy jest tajemnica jego sukcesu.

kierunek

Eksperci uważają, że w wykonaniu młodego reżysera Ilya Rotenberg wszystko jest przemyślane i doskonale działa jak w zegarku. Wykonawca Polina Grishina, uczeń słynnego Dmitry Krymov, przestrzeń jest koncepcyjnie podzielony na czarno-biały. Widz jest oferowana świat bez półtonów.

Pierwszy plan obejmuje luksusowe mieszkanie Jeanne: marmurowe podłogi, łóżko typu king size i jacuzzi. Drugi zdejmowany szafie zajęty Andrew i Katie z jej żałosnej sytuacji. Porusza akcji z odcinka na odcinek, pracują wszystkie rozwiązania, nic nie pozostaje niewykorzystana. Metafory są gryzienie i zwięzłe: na przykład, gdy usunięto z pościeli, to zamienia się w grobie Jeanne ojca. Akcja zbudowana jako dyrektor edycji klipu, ramki zastąpiła dość szybko, nowe odcinki naturalnie rosną od poprzednich.

Zmieniona wersja ostateczna

W końcowej grze Andrei z żoną i dzieckiem, w lewo bez pieniędzy, mieszkania i pracy, przychodzą do Joanny. Kiedy dziecko bohaterka serce topnieje. Wychodzi młodych w nocy. Czytelnik pozostaje z nadzieją, że dalsze oczekuje od wszystkich „New Day”.

Ale ustawienie Teatru Narodów finałów dramatopisarza przepisany, radykalnie zmieniło swoje znaczenie. W sztuce Joan prosi swojego przyjaciela, potężny zastępca, tak szybko, jak to możliwe, aby pozbawić kogoś praw rodzicielskich. I otrzymuje odpowiedź, że jest to nic wielkiego.

Postanawia ukraść dziecko. Ten krok staje się dla niego szczytem wszystkich jej ambicji, ostatniej woli, które ma być realizowane. Jeanne współpracuje ze wszystkimi bezkompromisowego charakteru starożytności. Przeżył śmierć miłości kobiety, dąży do zemsty w matczynej miłości. Nowa wersja ostateczna gra Pulinovich wyświetlane na poziomie globalnym. Jej postać dostaje odpowiednią skalę aktorka, występując w roli tytułowej.

Dapkunayte: łamliwość zewnętrzny połączony z wewnętrzną siłą

Z kilku kawałków oferowanych przez dyrektora do wyboru, zdecydowano się umieścić play „Joan”. Teatr Narodów zatrzymał się na ten wariant. Ingeborg Dapkunayte główną rolę został zaproszony Evgeniem Mironovym, dyrektor artystyczny teatru.

Ten wybór, według reżysera, jest bardzo dokładna. Udział tej wspaniałej aktorki daje odgrywają szczególną nowy odcień.

Dramaturg J. Pulinovich że zachodzi potrzeba Dapkunayte wizerunku: jest połączona z niestabilną zewnętrznego nacisku i siły wewnętrzne.

Aktorka i widz

Dapkunayte aktorka reprezentujące odbiorców zarówno krajowych jak i międzynarodowych, nie potrzebują. Teatr widzów, jak przydatna jest odkryli, że kinozveda odgrywa w teatrze na długo i dużo. W ciągu 80 lat pracowała ze słynnym E. Nekrosius, litewskiego reżysera, założył teatr „Meno Fortas”. Występowała na deskach teatrów w Europie, a także w Wielkiej Brytanii i Ameryce.

Aktorka i rola

Według krytyków, Ingeborg Dapkunayte w tej sztuce działa dobrze i szybko: nie dopuszcza żadnego zbędnego gestu, ani żadnych części neobygrannyh losowy intonację.

W jej charakteru w połączeniu tkliwość i drapieżnych przenikliwości, dyscypliną i otwartości na świat, sztywności i podatności żelaza. To jest naprawdę uroczy, ekscentryczne trudne wdzięku. W jej zgorszenie aktorskiej i kobiecej kokieterii w połączeniu z głębokim i gruntowne psychologiczne. W rezultacie, jej Jeanne – nie tylko o charakterze lub aktorki. Jest to prawdziwy człowiek, który wierzy żywo publiczność od pierwszego do ostatniego słowa.

Spektakl „Joan”: Opinie

Prace zespołu kreatywnego teatru nie zostawił publiczność obojętny. W ich opinii, nazywają wydajność oszałamiające. Działając w nim sprawia, że widzowie żyć z postaciami ruchu przez życie jak na krawędzi, wszystkie zmienne koleje losu. Widzów Ingeborg Dapkunayte wdzięczny za jej przenikliwym, niesamowitej gry. Cienkie i szczery transferu aktorka doświadczenia duchowe samotna kobieta sprawia wiele gamę emocji: podziw, szkoda, pogardę i potępienie. Publiczność w odpowiedziach podziękować aktorom za przekonujący i wiarygodny pracy, powiedzieć dobrego reżysera i dobre, ich zdaniem, decyzja przestrzeni scenicznej.

wniosek

Formułowanie Teatru Narodów – silny, ładny wydajność, zdolną do podejmowania wszelkich doświadczeń. Twórczy widz doceni jeszcze świeże, a zarazem przystępnej formie. Jedynymi ludźmi, którzy nie powinni polecam ten show – sędziowie wątpliwe, ryzykowne eksperymenty. Takie w niniejszym dokumencie nie.