Tasmanian Tiger lub wilk tasmański

To zwierzę ma wiele nazw, ale to już go nie można znaleźć na Ziemi. Bestia zwana „Tasmanian torbacz wilk”, „tilatsin”, „Wolfshead Opos”, a nawet „zebra wilk”. Przez żyjący fotografie pokazują, że głowa zwierzęcia i ciała wspólnego z szarą drapieżnika naszych lasów i tygrysa został ochrzczony z powodu wyraźnych cross-czarnymi i brązowymi paskami na grzbiecie i bokach. Ale bardziej szczegółowej analizy wynika, że kształt uszu i ogona, pyska i tylnych nóg specjalnie zakrzywione wymarłe zwierzę jest bardziej jak torbacz, a skóra na worku brzucha eliminuje wszelkie wątpliwości w tej sprawie. Więc co teraz wiemy o tej tajemniczej istoty?

Tilatsin jako gatunek pojawił się około 35 mln. Lat temu w północnej części Ameryki Południowej. Po pewnym czasie, że zajmuje cały kontynent, wpisana na Antarktydzie (które w tym czasie nie było w ogóle pokryte lodem), a przez to był w Nowej Gwinei, Tasmanii i Australii. . Około 8 milionów lat temu, Ameryce Południowej i Północnej Zjednoczonych, a Golden Age tilatsina zakończył: od północy przyszedł łożyskowych zwierzęta, torbacze i bardziej prymitywne, musiał wycofać. Ze zmian klimatycznych w Antarktyce zobaczyć wymarły. Około siedmiu tysięcy lat temu (to wiek ma swoje najnowsze skamieliny) mięsożerny torbacz zniknął w Nowej Gwinei – prawdopodobnie z powodu infekcji wirusowej. Około dwa tysiące roku Aborygenów w Australii sprowadzono dingoes, które zniszczyły tilatsinov ludności w Zielonej Kontynentu.

W rezultacie, kiedy pierwsi Europejczycy przybyli do Australii, torbacz wilk przeżył tylko na wyspie Tasmanii. Początkowo Europejczycy-skazańcy nie uciskają zwierzęcia. Jednak z początkiem owce hodowlane „s największy torbacz osoby mięsożerne wprowadzone na«czarnej liście». Wilki zaczęły bezlitośnie niszczyć. Na szczycie wszystkich zgonów na początku XX wieku na wyspie wybuchła pandemii wirusa nosówki, do którego tilatsiny były również podatne. Pomimo faktu, że po chorobie przeżyła jakieś osoby, to nie było zagrożone gatunki wymienione przez prawo państwa na liście chronionych gatunków zwierząt, w ochronie 1928 roku. Ostatni dziki wilk zginął w 1930 roku, aw 1936 roku w zoo australijskim mieście Hobart umarł ze starości ostatni wilki żyjące w niewoli.

Dopiero z chwilą śmierci planety ostatniej instancji Tasmanian Tiger niepokoić ludzkości: w 1938 roku, został zakazany polowanie na niego. Pomimo faktu, że od czasu do czasu pojawiają się doniesienia, że podobne zwierzę widział, słyszał, nie znaleziono śladów łapami, i tak dalej. E., torbacz wilk oficjalnie wymarły. Ale na wszelki wypadek, w 1963 roku rząd Tasmanian zorganizowany rezerwę wokół jeziora St. Clair. Wraz z rozwojem inżynierii genetycznej ożywił nadzieje na „ożywienie” zatopiony w zapomnienie tilatsina. W 1999 roku rozpoczął pracę na rozszyfrowanie DNA zwierzęcia. Eksperymenty mające na celu możliwie klonowania zwierząt, są w toku, ale jeszcze nie przyniosły żadnych rezultatów.

Dziś mamy opis wyglądu zwierzęcia ale zdjęcia nie są bardzo dobrej jakości. Wilk workowaty przypominał średnich psów piaszczystą kolor. Powolny chód zwierzęcia przeniesiony przez psa, a kiedy szybki bieg galopujący jak kangury. I dziwne zwierzęta było niesamowite usta: to otworzyły 120 stopni! Zęby tilatsinov była większa niż wilk, a siła szczęk udało się złamać kości ofiar. Tasmanian Tiger jedli głównie possums, małe kangury, gady i ptaki.

Wilk workowaty jego wykładniczy los nie przestaje dręczyć sumienie ludzkości. Ludzie nie chcą uwierzyć, że ta bestia odeszła od nas na zawsze. Jest jeszcze cień nadziei, że gorzkie doświadczenie komunikowania się z drapieżnikiem osób wciąż przebywa w niedostępnych górskich lasach Tasmanii. Ted Turner, amerykański wydawca, zaoferowano nagrodę stu tysięcy dolarów każdemu, kto będzie w stanie złapać żywo tilatsina. Niedawno magazyn Biuletyn podniosły koszty nagród 1,25 mln dolarów australijskich.