Tętniak udowy: tętniak i zakrzepica. Zatorowość tętnicy udowej

Tętnica udowa jest dużym naczyniem, którego główną funkcją jest dostarczanie krwi do wszystkich części kończyn dolnych, od biodra i palców. Do dolnej części nogi, składniki odżywcze i krew leżą wzdłuż naczyń włosowatych i małych naczyń oddalonych od tętnicy udowej. Wszystkie rodzaje chorób aortalnych mogą prowadzić do załamania podstawowej pracy kończyn dolnych, części brzucha i miednicy.

Gdzie jest zlokalizowany

Taka tętnica jest zlokalizowana od początku powierzchownej aorty biodrowej od wewnętrznej ściany uda, skąd pochodzi od powierzchni. Dlatego nazywany jest "udowym". Przechodzi przez grzbiet biodrowy i kopię kości udowej, jamy ustnej i kanału. W miejscu leżącego na kończynie, znajduje się w pobliżu zewnętrznego aorty płciowej i narządu płciowego, tworzącego trójkąt udowy i głęboką tętnicę uda.

Uznaje się, że powierzchowna tętnica udowa jest wystarczająco dużym naczyniem, która służy do dostarczania krwi do kończyn dolnych, zewnętrznych narządów płciowych i węzłów pachwinowych. Jego struktura anatomiczna jest równie absolutna dla wszystkich ludzi, z wyjątkiem dyskretnych różnic. Aby ustalić, gdzie znajduje się tętnica udowa, należy ją zbadać w górnej części pachwiny – stamtąd wystaje na zewnątrz. W tej strefie statek jest bardzo wrażliwy na mechaniczne siniaki.

Aneurysm

Taka aoria, podobnie jak inne naczynia, jest skłonna do złego samopoczucia i tworzenia anomalii. Jedną z takich patologii można zidentyfikować – tętniak tętnicy udowej. Ta anomalia jest uważana za jedną z najczęstszych chorób tego naczynia. Aneurysm oznacza wysunięcie błony tętnicy w wyniku ich rozrzedzenia. Wizualnie choroba może być wykryta jako wibrująca wypukłość w obszarze naczynia. Tętniak najlepiej widać w części pachwinowej lub pod kolanem, gdzie jest uformowany na jednym z bocznych części naczyń – aortę popolitową.

Ta anomalia, co do zasady, jest bardziej narażona na kobiety, jak u mężczyzn objawy choroby tętnicy udowej są zaznaczone znacznie rzadziej. Istnieją ograniczone i rozproszone tętniaki.

Przyczyny pojawienia się

Źródła tej choroby są czynnikami powodującymi rozrzedzenie ścian naczyń krwionośnych, a mianowicie:

• Nadciśnienie tętnicze (wysokie ciśnienie krwi);
• Zakażenie;
• Wpływ smoła i nikotyny na palenie;
• Otyłość;
• Urazy;
• Zwiększenie spożycia cholesterolu;
• Interwencja chirurgiczna (krwawienie z tętnicy udowej może wystąpić);
• Czynnik dziedziczny.

Bruises i operacje zazwyczaj odnoszą się do tak zwanego tętniaka "błędnego". W tej sytuacji nie stwierdza się obrzęku naczynia jako takiego, a choroba jest wyrażana przez tętnicę krwionośną, otoczoną tkanką przylegającą.

Objawy

Początek anomalii przez pacjenta w ogóle nie może być odczuwany, szczególnie przy niewielkich ilościach formacji. Jednak wraz ze wzrostem guza może wystąpić wibrujący ból w nodze – wzrasta wraz z wysiłkiem fizycznym. Wskaźniki tętniaka są również skurczami dotkniętych kończyny, śmierci tkanki, a także obrzęku kończyny. Podobne objawy związane są z brakiem krążenia krwi w nodze.

Diagnostyka

W diagnozowaniu takiej choroby, w której może dojść do uszkodzenia wspólnej tętnicy udowej, stosuje się większość metod badania instrumentalnego, ale w pewnych sytuacjach zalecane jest przeprowadzenie diagnostyki laboratoryjnej. Instrumentalne kierunki diagnozy obejmują: ultrasonografię, angiografię, MRI i tomografię komputerową. Do laboratorium: ogólna i biochemiczna analiza moczu i krwi. Oprócz takich badań wymagany jest również lekarz chirurgii naczyniowej.

Terapia

Choć jedyną metodą leczenia tętniaka jest interwencja chirurgiczna. W zależności od trudności patologii i możliwych powikłań podczas zabiegu, można użyć jednej z takich metod: odchylania naczynia, protez. Istnieje również możliwość zastosowania metody stentowania, która jest łatwa dla pacjenta. W przypadku niezwykle złożonej anomalii, doprowadzonej do ciężkiej martwicy tkanki, konieczne jest amputacja stopy.

Konsekwencje

Częstymi powikłaniami są pojawienie się trombitu w naczyniu, z powodu którego może pojawić się zakrzepica tętnicy udowej. Ponadto pojawienie się zakrzepów może powodować ich przenikanie do naczyń mózgu, w wyniku których zaparci się, a następnie prowadzi to do pogorszenia stanu pacjenta. Przerwy nerwowe występują rzadko, w większości przypadków występuje zatorowość lub zwarcie stóp.

Jeśli diagnoza zostanie przeprowadzona w czasie, można zapobiec rozwojowi anomalii, jeśli jednak sytuacja się rozpocznie, negatywne konsekwencje mogą mieć miejsce w postaci amputacji stopy, a nawet śmierci pacjenta. W tym względzie, nawet przy niewielkich podejrzeniach patologii, musisz przejść niezbędne diagnostyki.

Zakrzepica

Ta choroba (zwana również chorobą zakrzepową) jest raczej notowaną anomalią. Przy niepozornej zakrzepicy naczynia krwionośnego, obrzęku tłuszczu oraz blaszki miażdżycowej pacjenci początkowo nie zauważają żadnych zmian. I tylko przy znacznym zatykającym naczyniu, objawy tej patologii są widoczne. Z szybkim zablokowaniem naczynia pacjent natychmiast przeżywa upośledzenie, które w przyszłości może prowadzić do martwicy tkanki, odciąć nogę lub śmierć.

Wskaźniki kliniczne

U chorych z zakrzepicą, gdzie tętnica jest znacznie zatkana, charakteryzuje się stopniowym wzrostem bólu w nodze – jest to szczególnie widoczne podczas chodzenia lub rozmaitych wysiłków fizycznych. Ten stan jest związany z niepozornym spadkiem naczynia, a także zmniejszeniem dopływu krwi do nóg, utratą jego masy mięśniowej. Wraz z tym, aby poprawić krążenie krwi, statek zabezpieczający zaczyna się rozwijać. Zazwyczaj dzieje się to poniżej miejsca, w którym powstał skrzep.

Podczas badania stopa zauważa się bladość jej skóry, temperatura zostaje obniżona (czuje się chłodna w dotyku). Czułość dotkniętych części ciała, gdzie tętnica płynie (uda) maleje. W zależności od powstania anomalii, pulsacja naczyń może być obserwowana lub wcale nie słyszana.

Diagnostyka

Jest wykonywany przy użyciu narzędzi. Do tego wykorzystuje się rejstografię i oscylografię. Jednakże tętnicę uważano za najbardziej użyteczną technikę diagnostyki instrumentalnej, która umożliwia precyzyjne określenie położenia skrzepliny, a także stopień okluzji naczynia. Kierunek takiego badania jest podawany w trakcie badania takich objawów: zaczerwieniona lub blada skóra stopy, brak wrażliwości, ból w okresie spokoju. Polecamy wizytę u lekarza naczyniowego, który będzie konsultować się z tętnicą udową i jakie konsekwencje można oczekiwać od zakrzepicy.

Leczenie

W leczeniu chorób zakrzepowo-zatorowych stosuje się leki i wykonuje się operację. Kiedy leki są zalecane antykoagulanty, leki z działania trombolityczne i antyspastyczne. W interwencji chirurgicznej stosuje się metody plastyki naczyniowej, wycięcie zieleń i trombektomia.

Zamykanie tętnicy udowej

Silne zakrzepienie tętnic jest ostrym naruszeniem krążenia tętnicy dystalnej przez skrzeplinę lub embol. Warunek jest uważany za bardzo niebezpieczny. W wyniku zamknięcia w aorcie zakłóca się naturalny wypływ krwi, co prowadzi do dodatkowego powstawania zakrzepów. Proces ten może obejmować zabezpieczenia, skrzeplina może rozprzestrzeniać się nawet do układu żylnego. Stan jest odwracalny przez 3-6 godzin od momentu pojawienia się. Pod koniec tego okresu głębokie niedokrwienie prowadzi w przyszłości do nieodwracalnych zmian martwicy.