Pielęgniarstwo diagnoza – odzwierciedleniem stanu pacjenta

Środkowy i młodszy personel medyczny, wraz z lekarzy biorących udział w leczeniu pacjenta. Ta kategoria pracowników ma wielką odpowiedzialność za życie i zdrowie pacjenta, bo to od nich zależy, jak szybko dana osoba będzie odzyskać. Dlatego pielęgniarki w opiece nad chorymi napisać coś w rodzaju historii, które wykazują diagnoz.

Definicja i historia

Pielęgniarstwo diagnoza – charakterystyczne dla zdrowia pacjenta, zebrane podczas badania pielęgniarstwa i pielęgniarek wymaga aktywnej interwencji. On jest syndrom lub objawową diagnoza, która opiera się na skargi Przedstawiając pacjenta.

Po raz pierwszy koncepcja ta pojawiła się w Stanach Zjednoczonych w połowie ubiegłego wieku. Oficjalnie został przyjęty i wprowadzony na poziomie legislacyjnym dopiero w 1973 roku. Dla pielęgniarek, istnieją katalogi, w których wymienione wszystkie możliwe diagnozy. Siostra musi uzasadnić swój punkt widzenia w odniesieniu do każdego pacjenta indywidualnie.

Etapy procesu pielęgnowania

Definicja diagnozy pielęgniarskiej jest częścią większego procesu. Wykonanie wszystkich jego etapach pomaga pacjentom odzyskać szybciej i zwalnia lekarza z niektórych uciążliwych obowiązków.

1. Pierwszy etap – egzamin. Pielęgniarka zbiera i opracowuje dane pacjenta. Aby to zrobić, między personelu medycznego i pacjentów powinny stworzyć pełne zaufania kontakt.
2. Drugi etap – diagnoza. Siostra identyfikuje istniejących problemów u pacjenta, aby na podstawie ich kompetencji, aby je rozwiązać. Ponadto, uwalnianie również potencjalne problemy, które mogą pojawić się w niedalekiej przyszłości.
3. Trzeci etap – planowanie. Jest to plan działań ułatwiających stanu pacjenta.
4. Czwarty etap – wdrożenie planu opieki dla konkretnego pacjenta. Istnieją trzy kategorie interwencji pielęgniarskich (niezależnych, współzależnych i zależnych), w każdym indywidualnym przypadku, pielęgniarka musi zdecydować, co ona zdecydować się pomóc osobie odzyskać.
5. Piąty etap – ocena pracy. Obejmuje ona reakcję pacjenta na wykonanej pracy, osiąganiu celów zastrzeżenia 3 i jakość udzielanej pomocy.

Problem pacjenta i problem pielęgniarski

Pielęgniarka musi być w stanie sformułować diagnozę pielęgniarską. Jest to wskaźnik jego żywotności jako ratownik. Ale poza tym, zgodnie z planem, do powyższego, należy przeznaczyć problemów pacjenta i je rozwiązać.

Problem pacjenta – subiektywną reakcją chorego na jego chorobę. To nie może być skorelowana z ilością szkód wyrządzonych zdrowiu. To wszystko zależy od priorytetów pacjenta.

Pielęgniarstwo problem – jest to „sucha pozostałość”, wyjście z informacją, że siostra otrzymanej od pacjenta. Jaśniejsze i prostsze problem jest sformułowany, tym bardziej, aż do jego rozwiązania.

Określenie potrzeb pacjenta

Pielęgniarka musi pamiętać, że podstawą jakiegokolwiek problemu jest niezadowolenie z jednego lub więcej wymogów. Problem pojawia się, gdy pielęgniarskiej pacjentka zajdzie w stanie poradzić sobie z ilością codziennej pracy, a to odbija się na jego zdrowiu.

Naturalną reakcją na ten stan rzeczy – gniew, żal i rozpacz. Pacjent myśli, że stał się kaleką, tylko przez jakiś czas, a nie z winy nie jest w stanie zadbać o siebie. W tym przypadku, pielęgniarka powinna tak zorganizować opiekę nad pacjentem, że nie czują się słabi. Ważne jest, aby psychologicznego boku pytanie, jak od dawna wiadomo, że stan emocjonalny silnie wpływa na tempo ożywienia i skuteczności leczenia.

Farmacja i diagnostyka medyczna

Pojęcia te powinny być rozdzielone. Pielęgniarstwo diagnoza – opis reakcji zewnętrznych pacjenta do patologicznego procesu, który rozwija się w swoim ciele. Jest on oparty na dysharmonii w zaspokajaniu ich potrzeb z powodu choroby. Ta diagnoza jest często zmieniana w zależności od fizycznego i psychicznego stanu pacjenta. Ponadto jego sformułowanie powinno być w kompetencji pielęgniarek.

diagnoza medyczna – to nazwa procesu patologicznego, który odzwierciedla jego lokalizację, dotkliwość i przyczynę. Jest on oparty na dysfunkcji narządu lub układu w patofizjologiczne efektu lub przyczyn patologicznych. Z reguły nie jest już zmieniona po ostatecznej diagnozy, a jego treść jest zawsze zgodny z międzynarodową klasyfikacją chorób.

Klasyfikacja diagnoz pielęgniarskich

Grupy te nie są zbyt rozległe, ale są proste. diagnoza pielęgniarska określa reakcję pacjenta do choroby. Na tej podstawie można wyróżnić następujące kategorie problemów pielęgnacyjnych:

• fizjologicznym;
• psychologiczny (społeczne).

Problemy fizyczne obejmują niedożywienia, obniżonej odporności, uczucie bólu, obrzęku, lub odwrotnie, odwodnienie, duszność, napady duszności, odkrztuszanie krwi. A to tylko niewielka część tego, co może się dziać z pacjentem. Problemy fizyczne są również naruszenie przewodu pokarmowego i układu moczowego, świerzb, naruszenie higieny i samoopieki deficytu. Ale wszystkie powyższe pytania, taki czy inny sposób, może być rozwiązany z wykorzystaniem opieki lub lekarstw.

Problemy psychologiczne i duchowe, niestety, nie są tak łatwe do usunięcia. Są to niski poziom wiedzy na temat choroby, strachu i niepokoju o jego życiu, brak komunikacji i wsparcia, nieufność wobec świadczeniodawców do odmowy leczenia, i innych. Czasami, aby rozwiązać te problemy, pielęgniarka musi przyzwyczaić się do roli psychologa, pielęgniarki lub dziewczyną pacjenta. Konieczne jest, że zrelaksowany i czułem się komfortowo.

Priorytety i kryteria ich wyboru

Konieczne jest określenie głównych priorytetów przed umieszczeniem diagnozy pielęgniarskiej. Ten priorytet i najważniejsze problemy dla pacjenta. Taki ranking jest niezbędne do nadania priorytetu manipulacji pielęgniarską i uczynić ich plan wdrożenia, jak również możliwości i stopień ingerencji.

Kryteria wyboru priorytetu są:

1. Wszelkie warunki awaryjne (ryzyko krwawienia, zawał serca, zatrzymanie akcji serca).
2. Manifestacja, które są obecnie najbardziej bolesne dla pacjenta.
3. Obecność problemów, które mogą prowadzić do powikłań w najbliższej przyszłości.
4. problemów rozwiązanie, które pomogłoby rozwiązać kilka innych problemów.

Przykłady karmiącym diagnoz

Formułowanie diagnozy pielęgniarskiej zwykle nie trwa długo. Doświadczona pielęgniarka może po kilku minutach komunikacji z pacjentem akcentami na jego problemy i rozważyć plan działania. Jej za to nie ma potrzeby, aby sformułować i zapisać diagnozę. Ale młode pielęgniarki muszą zrobić rejestr każdego pacjenta w specjalnym magazynu, zauważając, że z planu zostały już wdrożone i jakie punkty powinny być skorygowane w związku z zmianą stanu pacjenta. W kolumnie „Diagnoza” pielęgniarka może napisać, co następuje:

• wysokie ciśnienie krwi;
• ogólne osłabienie;
• zmniejszy się w tło emocjonalne, stres;
• strach;
• wymioty;
• nietrzymanie moczu;
• potrzeba wsparcia moralnego i innych.

Tak więc diagnoza pielęgniarska ma istotne znaczenie w korzystnym rokowaniu dla odzysku.