Za Kornel: biografii i twórczości

Za Kornel – słynny francuski dramaturg i poeta XVII wieku. Jest założycielem klasycznej tragedii we Francji. Dodatkowo, Cornell został przyjęty w szeregi członków Akademii Francuskiej, która jest bardzo duża różnica. Tak, ten artykuł będzie poświęcony biografii i twórczości ojca francuskiego dramatu.

Za Kornel: biografii. początek

Kolebką dramaturga 06 czerwca 1606 w Rouen. Jego ojciec był prawnikiem, nie jest zaskakujące, że Pierre został wysłany, by studiować prawo. Młody człowiek jest tak skuteczne w tej dziedzinie, nawet dostał swoją praktykę advokatstvuyu. Jednak w tamtych latach, Corneille ciągnęło do plastyki – pisał poezję, kochał występy turystyka całej Francji działając trupy. I chciał dostać się do Paryża – kulturalnym centrum kraju.

W ciągu tych lat, Per Kornel jest już zaczynają przynosić pierwsze utwory literackie w gatunku dramatu. W 1926 roku ukazuje jego pierwsza praca, w komedii „Melita” wierszy, nie jest szczególnie dobrze znane w tamtych latach, aktor G. Montdory, który prowadził truppkoy teatr, podróże francuskiej wsi z objazdem.

Paryż

Mondar lubił pracę, i włożył go w tym samym roku. „Melita” okazał się ogromnym sukcesem, co pozwoliło aktorów i sam autor, aby przenieść się do Paryża. Tutaj Montdory kontynuował współpracę z Corneille'a i umieścić kilka jego sztuk: „Losy Gallery”, „wdowa”, „kwadrat”, „Królewski Soubrette”.

1634 był punktem zwrotnym dla Montdory i Corneille'a. Fakt, że Richelieu, zwrócić uwagę na pracach Corneille'a, Montdory wolno organizować w Paryżu teatr, który został nazwany „Mare”. To uprawnienie zostało naruszone „Burgundia hotel” Monopol teatru, jedyna do tej pory tej metropolii instytucji.

Od komedii do tragedii

Ale Richelieu nie zatrzymał się tylko na rozwiązywaniu nowego teatru, on również Corneille szeregi poetów, który napisał sztukę zlecone przez samego kardynała. Niestety, Per Kornel dość szybko opuścił szeregi grupy, ponieważ chciał, aby znaleźć własną drogę twórczą. Jednocześnie zaczynają stopniowo zmieniać poetę zabaw – jeden pozostawia komiks, dramatyczne momenty są wzmacniane i tragiczne zaczynają się pojawiać. Komedia Corneille stopniowo zamieniają się w tragikomedii. Coraz więcej pisarzy spośród wybrani na początku gatunku twórczości.

I wreszcie, Per Kornel komponować swoją pierwszą prawdziwą tragedię. Ten „Clitandre” i „Medea”, na podstawie greckiego eposu. Na tym kończy się etap twórczy grać „Illusion”, w przeciwieństwie do reszty dzieła poety. To dramaturg okazuje się tematem teatru i aktorstwa braterstwa. Niemniej jednak, jego tradycja pisania wierszem Corneille'a nie zmienia się nawet w tej pracy.

Tragedia „Sid”

Jednakże, po tragedii, która francuski poeta utworzony w 1636 roku, był punktem zwrotnym w historii całego świata dramatu. Było to play „Sid”. W tej pracy, po raz pierwszy doszło do konfliktów, które staną się obowiązkowe dla klasycznej tragedii – konflikt pomiędzy obowiązkiem a uczuciem. Tragedia miała ogromny sukces ze społeczeństwem i doprowadza do jego twórcy, a także teatralne trupy bezprecedensowej sławy. Jak powszechnie było to popularność może być oceniana przez fakt, że po zestawieniu „Sid” Corneille'a nadano tytuł szlachcica, który tak długo marzył, a emeryt przez kardynała Richelieu. Jednak pierwsza próba zostać członkiem Akademii Francuskiej była nieudana. Dopiero w 1647 roku poeta otrzymał ten zaszczyt.

Prace teoretyczne i powrót do Rouen

Zaczyna pracę o teorii tragedii jako gatunku Per Kornel. twórczości pisarza w tym okresie jest pełen różnorodnych artykułów dziennikarskich na teatralnej tematu. Na przykład, „Rozprawa o poezji dramatycznej”, „Rozprawa o Trzech Ones”, „Rozprawa o tragedii” i tak dalej .. Wszystkie te eseje zostały opublikowane w 1660 roku. Ale poeta nie zatrzymał się tylko na rozwoju teoretycznych, usiłował doprowadzić je na scenie. Przykłady bardzo udany, takich wysiłków stały się tragedia „Cinna”, „Horacy” i „Polyeuctus”.

Kiedy w 1648 roku we Francji, począwszy od wydarzeń z Frondy (ruch przeciwko władzy absolutnej), Corneille zmienić kierunek jego sztuk. Wracając do gatunku komedii, on sprawia przyjemność z walki o władzę. Prace te obejmują play "Irakli", "Rodoguna" "Nycomed".

Stopniowo jednak zainteresowanie pracą Corneille umiera i produkcja „Pertarita” zazwyczaj zamienia się niepowodzeniem. Po tym, poeta decyduje się na powrót do Rouen, decydując się porzucić literaturę.

Ostatnie lata swojego życia

Ale po siedmiu latach, francuski poeta odbiera (w 1659 roku) zaproszenie do powrotu do Paryża przez Ministra Finansów. Z Corneille przynosi jego nowe dzieło – tragedii „Edypa”.

Kolejne 15 lat to końcowy etap pisarza. W tym czasie on odwraca się do gatunku tragedii politycznej. „Otto”, „Sertorius”, „Attila” itp Jednak nie udało się powtórzyć dotychczasowe sukcesy Corneille'a. Stało się tak głównie ze względu na fakt, że Paryż ma nowy idol dramatu – to było Zhan Rasin.

Poniżej 10 lat Corneille'a nie pisze teatralnych. Poeta zmarł w Paryżu 1 października 1684 roku, prawie zapomniałem jego odbiorców.