prawo międzynarodowe publiczne: przegląd branży prawnej

Podobnie jak w każdej branży, prawo międzynarodowe publiczne odgrywają kluczową rolę w regulacji stosunków społecznych. Ale w odróżnieniu od „wewnętrznego”, system prawa , zmierzające do uregulowania kwestii międzynarodowych.

Pojęcie prawa międzynarodowego publicznego.

Prawnicy charakteryzować każdą gałąź prawa na trzy główne kryteria: sposób i przedmiot regulacji, jak również zbiór zasad, na podstawie których pierwsze dwie cechy są określone.

W ramach przedmiotu praw danym sektorze odnosi się do stosunku prawnego ustanowionego między państwami, narodami i narodów walczących o samostanowienie, podmiotów państwowych, organizacji międzyrządowych. W tym kręgu spraw, które mają zostać rozwiązane jest ograniczona ściśle określone w międzynarodowych traktatów problemów, które wykraczają poza zakres kompetencji i terytorium danego kraju.

prawa międzynarodowego publicznego ma szczególne metody regulacji stosunków dziedzin przemysłu – imperatyw. Wytłumaczyć faktem, że umawiające się strony są zawsze omówienia jedynie kwestie gdzie rozdzielczość nie może być dualistyczny. Znamiennym przykładem jest Protokół z Kioto w 1998 roku, na podstawie którego kraje ustanowiły standardy dla ekosystemów zbawienia, wiążące dla wszystkich państw, które są stronami Konwencji i Protokołu.

Prawo międzynarodowe publiczne charakteryzuje się dwoma rodzajami przepisów prawa, na które najczęściej mogą być uregulowanie problematyki tej gałęzi prawa: umownych i pozaumownych. Umowny tradycyjnie zawierają zasady, które zostały ustalone w umowach międzyrządowych, które mają uniwersalne (Karta ONZ) lokalny (Traktat z Maastricht, 1992) lub dwustronne (umowa o współpracy). Z kolei pozaumownych przedstawione praktyki, które pojawiły się i są stosowane w praktyce zachowanie krajów ze sobą. Co do zasady, prawo umowne są wiążące dla stron tylko wówczas, gdy minęło ratyfikacji zgodnie z prawem i / lub postanowienia konstytucji. Stosunkowo wspólne normy należy powiedzieć, że są one wiążące. Jednak nie został niedawno proces ustalania pisemnej i ratyfikowane.

W oparciu o cechy, określa:

Prawo międzynarodowe publiczne – stowarzyszenie konwencjonalnych oraz umownych zasad regulujących kwestie i stosunki między krajami, podmioty publiczne, narody walczące o samostanowienie i organizacji międzyrządowych i są wiążące dla wszystkich stron potwierdzili zasadność w sposób przewidziany przez prawo.

Międzynarodowe prawo publiczne i prywatne: punkt rozbieżności.

Jak w prawie krajowym, międzynarodowym charakterze poszczególnych przedmiotów stosunków regulowanych przez specjalne instytucje prawne. Dodają do międzynarodowego publicznego i prawa prywatnego (dalej MPP). Pomimo faktu, że zarówno przemysł regulują kwestie związane z udziałem przedstawicieli różnych krajów, różnica między nimi znacznie.

Przede wszystkim samo pojęcie międzynarodowego prawa publicznego ogranicza listę swoich poddanych: państwa, organizacji międzyrządowych, instytucji publicznych, jak i narodu, walki o samostanowienie. W przeciwieństwie do powyższego, MPP rozszerza listę uczestników stosunków prywatno-prawnych, takich osób i / lub spółek akcyjnych.

Po drugie, różne branże i podlega regulacji. MPP ma uregulować problemy prawa prywatnego. W przeciwieństwie do tego, prawo międzynarodowe publiczne ma na celu rozwiązanie kwestii administracyjnych, publicznym, przyrodzie.

Po trzecie, inna metoda regulacji prawnej. Konieczne regulacje charakterystyczne głównie dla publicznych prawa międzynarodowego. MPP, wręcz przeciwnie, zapewnia swoich poddanych pewnych zachowań i pozwala uczestnikom, aby wybrać najbardziej odpowiednią opcję dla swojej sytuacji.

Po czwarte, ramy regulacyjne dla członków działania SPE, w większości przypadków, są ustalane przez międzynarodowego prawa publicznego, z wyjątkiem zwyczajów prawnych. I dlatego niektórzy prawnicy często wykluczone z definicji „międzynarodowego prawa publicznego” cecha „publiczne”, odnosząc się do sekcji cywilnej międzynarodowej publiczności.