Zespół Kandinsky Konovalova. Objawy, leczenie, rokowanie

Zespół Kandinsky-Konovalova (Kandinsky-Clerambault) – jest jednym z rodzajów zespołem halucynacją-paranoidalnej, zwanych także syndrom automatyzmu psychicznego. To stan umysłu, który charakteryzuje się alienacji lub utraty „ja”, odmowa własnych procesów psychicznych (zmysłowej, silnikowych i poznawczych).

Stan ten jest połączony z poczuciem wpływem jakiejś siły zewnętrznej. W ten sposób zespół Kandinsky Konovalova jest zdefiniowany jako delirium, któremu towarzyszy uczucie efektów fizycznych i psychicznych, a także urojenia prześladowań państwa. Zespół ten jest często obserwowane w schizofrenii, ale również występuje jako przykład objawów towarzyszących, jeżeli choroba taka jak choroba Konowałow-Wilsona.

W serii neuropsychiatrycznych objawów choroby Wilsona, – zaburzenia mowy, niską ekspresję twarzy, drżenia, nadmierne ślinienie się, brak koordynacji. Kiedy choroba Konovalova-Wilson, w przeciwieństwie do zespołu Konovalova, inteligencja jest w pełni zachowana. Jednak są impulsywne zachowanie, towarzyszy agresywnych reakcji i wyrażenia liczne fobie.

choroba Wilsona jest dziedziczony i jest spowodowane przez zakłócenia normalnego rozkładu miedzi w organizmie, co prowadzi do gromadzenia się jej w organizmie, co z kolei jest przyczyną uszkodzenia wątroby (marskość), i zmianami w móżdżku, korze mózgowej i jądrach podkorowych. Choroby towarzyszą głównie wątrobie i ośrodkowego układu nerwowego, patologicznych proces nerek i oczu.

Zespół Kandinsky. obraz kliniczny

Istnieją dwa główne typy syndromu Kandinsky, zgodnie z wykryciem objawów pewnego typu:

– z występowaniem efektów delirium (automatyzm psychicznych), ze względu na z reguły, im większa jest nasilenie dziedzinie patologii myśl;

– z występowaniem chorób neuro-halucynacji.

Warto zauważyć, że zespół ten występuje tylko u ludzi. Urojenia prześladowania i Pseudohalucynacje realizowany w wyobraźni pacjenta na różne sposoby: od hipnozy i czarów, aby technogenic wpływem nowoczesnych urządzeń. Na przykład, energia nuklearna lub „promieniowanie elektromagnetyczne” pochodzące z ekranu monitora.

Prognoza przezwyciężyć taki stan jako syndrom Kandinsky-Konovalov jest wyjątkowo niekorzystna.

Trzy rodzaje psychiczny automatyzm podkreślono w psychiatrii:

– asocjacyjna lub ideowe;

– Dotknij lub senestopatichesky;

– kinestetycznego lub silnika.

Asocjacyjne lub ideatornye automatyzm – wynik rzekomego wpływu na procesy myślowe, jak również inne rodzaje aktywności umysłowej. Najprostszym rodzajem manifestacji asocjacyjnych automatyzmów – mentism, czyli mimowolne pociągu myśli i idei, któremu towarzyszy poczucie pacjenta, że jego myśli znany wszystkim innym.

Dotknąć (senestopaticheskim) automatyzm to nieprzyjemne odczucia, które występują u pacjentów także rzekomo w wyniku wpływów zewnętrznych. Mogą one być bardzo różne. Na przykład, może to nastąpić nagle nadchodzi uczucie zimna lub gorąca, uczucie bólu „gdzieś w środku” w głowie i kończynach.

Przez silnik (kinestetycznych) automatyzm obejmują zaburzenia, w którym pacjenci są przekonani, że ruchy wykonują, nie są wykonane przez nich, i wbrew ich woli. Przez Pseudohalucynacje wizualne obejmują dokonać wizji: te obrazy, zdjęcia panoramiczne wyświetlane pacjenta, co do zasady, jego prześladowców, za pomocą różnych urządzeń technologicznych.

Leczenie zespołu Kandinsky-Konovalova

Do leczenia okresów zespół zaostrzenia zastosowania takiego kompleksowego-leki przeciwpsychotyczne, takie jak haloperidol i triftazin. Ponadto, gdy pozytywny wpływ leków psychotropowych leczonego muszą następnie rehabilitacji terapeuty.

W przeciwieństwie do takiego stanu jak syndrom Kandinsky Konovalov, leczeniu choroby Wilsona Konovalov-objawowe. Jej celem – w celu zmniejszenia ilości miedzi wejścia w organizmie i zmniejszyć istniejące rezerwy substancji. W tym celu pacjent jest przypisany diety dla życia, co oznacza całkowite odrzucenie pokarmów bogatych w miedź: fasola, kawy, czekolady, orzechów, i tak dalej.

Leczenie farmakologiczne choroby Konovalov-Wilson przeprowadzone z zastosowaniem preparatów, które transmitują miedzi z organizmu. Przykładowo, D-penicylamina, jak również sole cynku. Gdy takie leczenie jest ściśle określone dla każdego pacjenta, lecz pod warunkiem, stopniowego zwiększania dawek leków.

Niezależnie od przyczyny różnych zaburzeń w zachowaniu człowieka, głównym powodem jest spowodowane przejściem innym zaburzeniem psychicznym, przewlekłą postać – brak uwagi do osoby z rodziny. W każdym przypadku, pod koniec diagnostyki oraz brak leczenia może prowadzić do śmierci pacjenta.