Lobsang Rampa: biografia, książki

Czy wierzysz w reinkarnację? Koncepcja religijna opiera się na przekonaniu, że dusza po opuszczeniu ciała fizycznego w związku ze śmiercią, można przenieść do nowego cielesnej powłoce jest już żywą osobę, zwierząt, ptaków, gadów i innych stworzeń? Cóż, to wierzyć lub nie – to twoja sprawa. Bohaterem tego artykułu Henry Hoskin poświęcił niemal całe swoje życie i ezoteryczny mistycyzm, udowadniając wszystkim, że jego ciało jest opętany przez tybetańskiego lamy Lobsang Rampa.

Całkowicie zaprzeczają istnieniu zjawisk w naszej rzeczywistości, że nic na ziemi, jak zaskakujące i tajemnicze, mistyczne do absurdu, nikt nie może, bo są. W szczególności, fakt ten nie zaprzecza nawet naukowców.

Kyril Henry Hoskin

W pełni niestety lub zadowolenie przedstawiono postulat odnosi się do biografii i twórczego pisania, stylu życia znanego wywyższony brytyjski Kayri Henry Hoskin. Zwykły człowiek na ulicy, który urodził się w odległym 1910 roku, 8 kwietnia, w hrabstwie Devon, w Wielkiej Brytanii, w ubogiej rodzinie hydraulika. I bezpiecznie spoczywały w randze duchowym wychowawcy, tybetańskiego lamy, zwany Lobsang Rampa, w styczniu, 25 dni w 1981 roku w Calgary w Kanadzie.

Studiując te fakty, że można wiarygodnie twierdzić, że są one w pełni udowodnione. Po pierwsze, taka nazwa Anglik Hoskin faktycznie mieszka. Urodził się we wspomnianym roku, żył, według współczesnych, pod tą nazwą w Anglii, w hrabstwie Surrey. To fakt. Po drugie, dwadzieścia jeden książka, wyszedł z piórem znacznej liczby egzemplarzy dla publiczności, kiedy stał się pisarzem pod pseudonimem Tyusdey Lobsang Rampa – to też fakt.

Wycieczka biograficzny

Więc zapoznać, Lobsang Rampa. Biografia prawdziwej osoby noszącej pseudonim, dość powszechne. O tym, jak się urodził i mieszkał nudny i banalny w ojca rodziny, hydraulika przyszłego pisarza science fiction, wizjoner i guru, możemy częściowo powiedział. Nic niezwykłe, aż do roku 1947, gdy doszło do Hoskin nigdy oficjalnie zmienić swoje dane paszportowe do Aktu Pawła w jego życiu wydarzyło. Oprócz swoich stałych telepatycznych pragnień i marzeń zanurzyć się w świecie astralnym. Prawdopodobnie z tego powodu, że często zmieniał miejsce zamieszkania.

Napiwki i fatalnego 1949

W czerwcu wtorek (. Angielskiego we wtorek) w świetle ujawnił swoją tożsamość – Tyusdey nowoodkrytą ( „Wtorek”) Lobsang Rampa.

Wyjaśnił rytualnego frazę, która pojawiła się dać imię etnicznej tybetańskiego chłopca na dzień tygodnia, kiedy się urodził. I opracowania na temat procedury bardziej szczegółowo w książce Lobsang Rampa. „Trzecie Oko” opisuje szczegółowo niektóre z tradycji Tybetu.

Musimy uczciwie dodać, że do czasu jest on już aktywnie pisząc swoją książkę, starał się je opublikować, ale w ośmiu wydawnictw, które oferowane do pracy, autor został odrzucony bez żadnego logicznego wytłumaczenia. Taka jest dużo początkowy, smutne i żałosne, prawie wszyscy, którzy są dedykowane do pióra i papieru.

Najbardziej przekonujące czynnikiem dla drukarni

Po znalezieniu nowej nazwy i pióro nazwę swojej książce stopniowo zaczyna zdobywać popularność wśród czytelników – fanów ezoteryki i mistycyzmu. Na czym posiadacze wydawców drukujących był, być może, pilna potrzeba opracowania nowych dzieł tego człowieka. Bo przynieśli bajeczne zyski, książka wyprzedane natychmiast, szybko zmieciony z półek księgarń i sklepów. Popyt był wspaniały! Podniecenie w świadomości społecznej przewraca!

Czołowe gazety izolowane najbardziej widocznych miejscach na publikacjach dotyczących takich autorów jak Lobsang Rampa. Recenzje napisane jako profesjonalnych krytyków i zwykłych czytelników, którzy wypowiadali dla kogoś, kto jest przeciw. Brzmiały gniewne głosy, prosząc, błagając i wre zazdrość. Ale to nie był obojętny. Cały surowy wyszczerbienia ten nieziemski ekscentryczny. Wierzyliśmy, i nie wierzę, nie wiem, jak leczyć, jak reagować na ludzi z „innego świata”.

„Trzecie oko” i pasja Rampe

Czy wszystko prawda, co mu się stało, że tak obrazowo opisał rampy w swoich dziełach, czy jest to dziki wyobraźnia nie jest całkiem normalne pisanie przygód? A może i dobre – ucieleśnieniem starożytnych rękopisów tybetańskich wcielić lamę z trzecim okiem?

Czy to możliwe, czy to bujna wyobraźnia pisarza, lub generowane przez chorobę psychiczną obrazu? Chirurgiczne szczegóły wiercenia bez znieczulenia kości czoła autora opisane w książce o tym samym tytule, to szok. Wszystko to „cud rampovskom” nie zatrzymują ognisty kontrowersje do dziś. I to potwierdza minimum profesjonalizmu pisarza, który był w stanie spowodować oryginalnych czytelników procentowych.

Jest to pierwsza książka autora, rozpoczął pracę pod pseudonimem Lobsang Rampa – „Third Eye”. Ona też stała się jedną z najbardziej znanych książek na świecie ezoteryzmu. Oprócz mistyków, praca ta opisuje naturę Tybetu, jego mieszkańców, zwyczajów i legend. Zwłaszcza szczegółowo opowiada o miejscowych religii – buddyzmu. A cały proces zanurzenia czytelnika w świat buddyzmu tybetańskiego odbywa się w zabawny i niepowtarzalny sposób, poprzez opis wykształcenia i dorastaniu chłopca z arystokratycznej rodziny i jego duchowego wzrostu.

Każdy wie, że istnieje ścisła cenzura w czasach sowieckich, to odnosi się do wszystkich, a zwłaszcza w literaturze zagranicznej. Książki tego autora jako Lobsang Rampa w Unii opublikowane, ale ich tłumaczenie było znacznie zniekształcony z powodu niezdolności dominującej ideologii. Dlatego wielką wartość artystyczną mają tłumaczenia wykonane po 1991 roku.

Wytrwałość i upór w realizacji celów

Wystarczy napisać, że autor nie poddawaj się, nie poddawaj się, więc nie oddać hołd jego odwadze i wierze w przyczyny, które dopisać jego istoty, duszy, myśli i ciała całości. Pisze i pisze, Lobsang Rampa, książki, jeden po drugim wszystkie te same iść na widok publiczny. Ich lista jest stale uzupełniany aż do śmierci autora w 1981 roku. Dwa ostatnie zostały opublikowane po jego śmierci, ale również zawarte w liście swoich literackich kreacji. Jego żona kontynuowała jasny i tajemniczą drogę do męża, a także wydany pięć własnych kompozycji, które są również zainteresowani czytelnicy.

Praktyczną wartość robót

Różni się ona od wielu pisarzy ezoterycznych Lobsang Rampa. Książki tego autora są pełne wielkiej wartości praktycznej. „Mądrość starożytnych” różni się w tym względzie. Książka oczekiwano wielbicieli Lobsang, i nie bez powodu! W nim, każdy znajdzie konkretne i praktyczne techniki ćwiczeń oddechowych w celu poprawy wzroku, poprawić ogólny stan zdrowia organizmu, będzie uczyć metod ocieplenia pod żadnym temperaturach poniżej zera. Ponadto, dla wielu będzie to przydatna informacja dla prawidłowego odżywiania, który obsługuje materialne ciało w idealnym stanie. Tak więc, pochylnie – książka nie jest po prostu „Zachwyceni wariat”, jak są one nazywane przez niektórych krytyków jako zbiór zasad zdrowego stylu życia, z jasnych wytycznych i technik.

Wieczny ślad w Drodze Mlecznej. Lobsang Rampa, jesteś wieczny!

Nic dziwnego, że mądre powiedzenie mówi, że „czas – najlepszy lekarz, nauczyciel i sędzia.” Wiele lat później, gdy weszliśmy do XXI wieku, a szaleje morze ludzi brzęczenie, po prostu słysząc znajome nazwisko raz niejasne i dziwaczne Anglik.

Tak jej korzenie angielskie i nie pamiętam, na ustach wszystkich skandalicznych i niepokojący umysł i duszę Tybetu: „Ten, który rodzi się we wtorek.” Wieczność jest zawsze po stronie zwyczajne, niezrozumiany lub nieodebrane w tym życiu. Są one małe, znacznie mniejsze niż nudnych mieszkańców. Ale zwykli ludzie nie wyróżniać, niewiele osób pamięta. Więc co możemy powiedzieć o Henry Hoskin? Może to naprawdę kiedyś lama? I to naprawdę był mnich zapytał zgodę na dopuszczenie do ciała zmarłego mentora duszy? To może rzeczywiście, jak to było? Kto wie …