Anatolij Kuzniecow: filmografia, życiorys, a rodzina aktora

Szczerze chciała zostać piosenkarką. Aby to zrobić, wstąpił do Szkoły Muzycznej na wydziale wokalnym. Minął rok, potem drugi. I tylko dzięki fuks muzycznego świata traci nieznany głos, a świat zyskał przyszłą gwiazdę filmową – Towarzyszu Sukhov. To było pod tą nazwą jest znany wszystkim, i tak kochany przez aktora Anatolij Kuzniecow.

Wybór zawodu

Anatolij Borysowicz urodził się w Moskwie w ostatnim dniu 1930 roku – 31 grudnia. Choć Kuzniecow mieszka w mieszkaniu komunalnym, znajduje się w miodów bocznej ulicy. Głową rodziny był zawodowym piosenkarzem, a pracował w jazzie oraz w radiu, aw operze. Więc wszystko wydawało się, że ścieżka Kuznetsova, Jr. jest już określona: bo chłopak kocha muzykę, a on ma dobry wokal.

W ogóle, to co się stało: po ukończeniu klasy 10, Anatolij Kuzniecow postanowili połączyć swoje życie z muzyką i idzie do szkoły muzycznej. A potem coś się stało, że sam artysta żartobliwie nazywany „uwodzenie” z prawdziwej ścieżki. Początkowo jego nauczyciel, który uczył dramatics, najwyraźniej zauważając zdolność studenta do reinkarnacji, stał ciągle mówi Anatolij za głos – kawałek kruche, często znikają, więc Nina Osipovna zaleca go do kariery teatralnej. Punkt w „uwodzenia” umieścić kuzyn miał już znany aktor Mikhail Kuznetsov. A w 1951 roku, Anatolij Kuzniecow postanowił zostać aktorem.

Ścieżka do kina

Płynąć w teatralnej instytucji została zagwarantowana Kuzniecow dostarcza dokumenty bezpośrednio na dwie części: tak, to musiał zdać egzaminy i szkoła Shchukin i Moskiewskiego Teatru Artystycznego School. Wynik był oszałamiający: był wśród osób uczestniczących w obu instytucjach. Ponownie, pomoc w wyborze miał Michael wiodącym brat główny argument – kontynuację rodzinnej tradycji. Więc Moskiewskiego Teatru Artystycznego rozpoczął życie jako artysta Anatolij Kuzniecow.

wydajność Stopniowanie „Freeloader” (znak Kuzovkin) Turgieniewa miała miejsce w 1955 roku. W sprawie podziału niezwykłego młodego aktora czekał Jarosław Teatr Dramatyczny nazwie Volkov, ale nie czekać. Okazuje się, podczas gdy jeszcze w szkole studio, zainteresował się kinowym Anatolij Kuzniecow. Filmografia swoje starty od 1954 roku, kiedy zadebiutował w filmie artystycznym „szlaki niebezpieczne.” W tym obrazie Kuzniecow odegrał pozytywną bohatera. Była to historia o tym, jak młody naukowiec Wasilij Zheludev narażony doświadczonego sabotażystę.

Anatolij Kuzniecow: Rodzina

W roku koniec Moskwa Sztuka Teatr Studio, nasz bohater wystąpił w dwóch filmach, a rok później był już pracuje w trzech filmach. Wśród nich, „Przypadek kopalni ośmiu” (skierowanej Vladimir Basov).

W tym samym czasie, Biografia Anatolij Kuzniecow uzupełnione jednym ważnym fakcie – wyjść za mąż. Z Alexandra poznał studenta na imprezie z Galina Volchek. Fakt, że ona – córką legendarnego pilotażowego Lyapidevsky, człowieka, który brał udział w ratowaniu Chelyuskin, za który otrzymał tytuł Bohatera Związku Radzieckiego, nie powstrzymało Anatolii. On wytrwale zabiegali od kilku lat.

Pozostawienie strzelanie, próbował zadzwonić Sasha prawie codziennie. To musiało się zanurzyć. Pewnego dnia, zupełnie niespodziewanie przybył do Moskwy z Kijowa, Anatolij Borysowicz pierwszy przypadek pojawił się w drzwiach Alexandra i poprosił ją, by poszła z nim. Ona tylko zdołała wyszeptać bojaźliwie coś o rodzicach, którzy są w pokoju obok. Ale Kuzniecow dobitnie ogłosił zamiar zawarcia małżeństwa i do nich to, co moja mama powiedziała, że jej córka Alexandra powinien szybko przyjść do szkoły, a ojciec wyraził zgodę na małżeństwo. A wesele odbyło.

Alexander A. bezpiecznie wszedł i absolwent Reżyserii Wydziału VGIK, wynajął popularnego filmu science i wiernie czekała na męża z twórczych zadań. Ale to zajmie kilka lat, i pojawi się w rozmowie z bólem punktu, który pozwoli uniknąć Anatolij Kuzniecow (aktor), – dzieci.

Wreszcie, w 1974 roku, jego żona dała mu córkę, Irina. Przyczyną przykrych tematów zniknął sam. Mój ulubiony dziedziczka wzrosła ukończył na Uniwersytecie Moskiewskim, a dedykowany jej życie do sztuki Irina Kuznetsova.

Te różne, różne role

Filmowanie było wielu. W latach pięćdziesiątych, w dziewięciu scen grał Anatolij Kuzniecow. Filmografia same sześćdziesiątych składa się już z 14 utworów.

• W 1960 roku pojawił się na ekranach w sterowniku Lyonka „Expect litery”. Według krytyków, był to jeden z jego najbardziej udanych ról w tym czasie.
• W tym samym roku w „Fortune” stworzył obraz Andreeva.
• W 1961 Kuzniecow został postawiony przed publicznością Pioneer Sereem Rudenko ( "My Friend, Kolka!").
• W 1962 roku zagrał w dwóch filmach: „Olkhovy Island” i „Jak byłem niezależny.”
• W 1963 roku był również negatywny bohater Paweł z „porannego pociągu”.
• 1964 upłynął pod znakiem komedii „Daj żałosny książkę”, gdzie bohater Iwan Iljicz Kondakov opuścił bez narzeczonej.
• out „pakiet” i „Sumienie” w 1965 roku.
• W 1967 roku – „Halka” Jean Petrychenko i „Wiosna nad Odrą” major Lubentsov.
• 1968 przedstawił „spotkania o świcie” i legendarny „Wyzwolenie”.
• Arcydzieło urodził się w 1969 roku, a po kilku miesiącach, świat dowiedział się o nowej kinowej legendy – „Białe słońce pustyni”.

Sukhov

Obraz liści wypożyczenia w 1970 roku. Bez tej biografii udziałem Anatolij Kuzniecow jako artysta może być zupełnie inna. Ale coś się stało, co się stało. Jest w tym filmie, a do tej pory ma na miliony widzów pozostaje ponadczasowy Sukhov.

Ten żołnierz, powstała na pustyni, który kosztował według swego przyjaciela, całego przedsiębiorstwa, od pierwszej sekundy musi sobie. Jego pan uchwyt rosyjskiego chłopa jest widoczna we wszystkim – zarówno w domu jak i na polu bitwy. Fedor Suhov jest postrzegany jako prawdziwego człowieka, więc jego nazwisko zostało przeniesione do artysty.

Ogromna popularność aktor Anatolij Kuzniecow przyjął z godnością. Nie rozbił swoje przekonania rodziny i listów od dziesiątki tysięcy fanów. Nawet do takich wpadek jak historia (swoją drogą, prawdą jest) jego bliźniaka, zwiedzanie miasta i wioski, uczynił go tylko uśmiech i przepraszali, wzruszając ramionami.

za granicą

Film „Białe słońce pustyni” jakby żelazna kurtyna otwarty, to było prawdziwe zainteresowanie zagranicznych kibiców do niego. A wraz z filmem często podróżował po kraju i naszego bohatera. Jak sam artysta wyznał, że był ciekawy patrzeć na siebie, mówiąc Francuzów, Japończyków, to w języku hiszpańskim.

Dziesięć krajów afrykańskich odwiedzane przez Anatolij Kuzniecow, oprócz Europy, nawet w Meksyku i Japonii odwiedziliśmy. I z jakiegoś powodu, obraz Fedora Suhova postrzegane przez wszystkich narodów jest bardzo bliski memu sercu. Najwyraźniej jego charyzma męski stał się międzynarodowy.

A w jednym z krajów wschodnich było komicznych sytuacji. Przed pokazaniem szerszej publiczności z filmu spotkał ludzi z agencji rządowych. Jeden obraz był niezadowolony. Jak to może być: w jego haremie tylko dwie żony, ale od niektórych radzieckiego żołnierza aż dziewięciu.

Innym aspektem jego życia działającego Kuznetsova powiedział Sukhov. Aktor został wezwany do stawienia zagranicznych reżyserów. Rezultatem tej współpracy są trzy obrazy: w 1976 radziecko-bułgarskie „braćmi” i sowiecko-czechosłowackie „Jeden kawałek srebra”, w 1979 roku – „hordubal”.

Role, które są przekazywane

W Czubajs nigdy nie był brak ofert do udziału w określonym wzorem. Ale tu czasem odmówił pracy, która jest następnie bardzo przykro. Główną rolę w filmie M. Ershov „Native Blood” udał się do Evgeny Matveev, oraz w filmie „Prezydent” zamiast grać Ivan Lapikov.

Najbardziej obraźliwe strat był Maxim prawdziwki, badacz z "Beware of the Car". Początkowo wydawało się w ten sposób pozytywny Kuzniecow chorowity i nudny. Ale kiedy film wyszedł, już przy pierwszym oglądanie artystą serce zamarło na zniewagę do siebie jak nieuważny czytania scenariusza.

Wszystko ładnie opłaciło później w „Białe słońce pustyni”. Ale to właśnie tu, że Anatolij Kuzniecow był przypadkowy. Na rola Sukhov został zatwierdzony przez George'a Yumatov nieprzewidziane okoliczności, które nie pozwalają, aby wziąć udział w filmie, a potem wszyscy rzucili się do poszukiwania nowego kandydata. Jeden z pisarzy mieszkał niedaleko Kuzniecowa i przypadkowo spotkał Anatolij, zaproponował mu rolę. I uderzył w dziesiątkę.

Nie było również utrata badacza (ucieleśnionego Gieorgij Burkov) z „stary złodziei”, uchwalonego przez i praca w słynnym Riasanovsky „Garage” (przewodniczący spółdzielni garażu). Kuzniecow odmówił strzelać w „Nagrody” z S. Mikaelian, ta rola poszedł Oleg Jankowski. Jednak w życiu naszego bohatera już się stało Sukhov w filmie, który marzy każdy artysta.

Długa żywotność do kina

Mimo niepowodzeń niektórych ról, Anatolij Kuzniecow, filmografia kogo rocznie wzrasta o kilkanaście innych obrazów, to było zawsze popytu. Lata siedemdziesiąte były naznaczone 22 prac. Wśród nich:

• pracy z „Ku Lenina”;
• Generalny „skradziono pociągu”;
• Roshchin z „Powrotu do łodzi”;
• Vesnin z „gorącym śniegu”;
• Lyapkin-Tyapkin z "Incognito z Petersburga";
• Ryabinin z "Dove";
• i ponad tuzin przynajmniej pamiętne role.

Począwszy od lat 80., Anatolij Borysowicz Kuzniecow pojawił się w pięćdziesięciu filmach. Wśród jego dzieł byłem zadowolony, inni – nie tak. Zmarł w dniu 7 marca 2014 roku, wszystko kochany i szanowany aktor kina.

Nagrody i tytuły

• W 1979 roku, Anatolij Kuzniecow został wyróżniony tytułem Artist Ludowych RFSRR.
• Po prawie 20 lat (do 1998 roku) do tłumaczenia Sukhov Nagrodę Państwową Rosji.
• Ma zamówienia: Honor i „za zasługi przed stopnia Ojczyzna» IV.