Objawy, leczenie genotypów wirusa zapalenia wątroby typu C, zapalenia wątroby typu C leków HCV

Do niedawna wirus zapalenia wątroby typu C zostało uznane za jedyny rodzaj wirusa hepacivirus. Ale okazało się, że konie, psy, gryzonie i nietoperze są również podatne na tę chorobę. Spróbuj zrozumieć, jak niebezpieczne zapalenia wątroby typu C za człowiekiem jak on do wykrywania i leczenia, jak terminowe rozpoznanie choroby znacznie upraszcza terapię. Ponadto, choroby podatnych dla małych dzieci, a wcześniej zostanie wykryty, tym większe prawdopodobieństwo korzystnego rezultatu.

Co to jest wirus zapalenia wątroby typu C

Kiedy osoba zidentyfikować tę chorobę, to natychmiast zaczyna dręczyć wiele pytań na temat wirusowego zapalenia wątroby typu C: Co to jest (zdjęcie objawów choroby), stosuje się do jakiegokolwiek lekarza o pomoc, i tak dalej. Żółtaczka lub wirusa zapalenia wątroby jest cząstką składającą się z materiału genetycznego (RNA) w rdzeniu otoczona dwudzieściennym proteinowej powłoki i ochronne otoczonych lipid (lub tłuszcz) błony komórkowej pochodzące.

Wirusowe zapalenie wątroby typu C jest jednym z kilku rodzajów wirusów, które powodują poważne zapalenie wątroby rozproszonej. Do 85% ludzi, którzy mieli ostrą postać choroby, są przewlekle zakażonych z resztą swojego życia. Zakażenie jest najczęściej krwi (wstrzyknięcie dożylne niesterylnych igieł, zadrapania, rany). Ryzyko zakażenia poprzez kontakt seksualny z tym wirusem jest uważane za niskie, ale wciąż ma miejsce.

Przyczyny zapalenia wątroby typu B u osób dorosłych

Wirusa zapalenia wątroby typu C – chorobą wywoływaną przez wirus, który infekuje wątroby. Do zadań funkcji wątroby obejmują usuwanie szkodliwych substancji chemicznych z organizmu, poprawia trawienie, witaminy i oczyszczenie substancji odżywczych z pożywienia, a także w procesach skrzepów krwi w nacięcia i ran. Wirusowe zapalenie wątroby typu C u kobiet jest bardzo niebezpieczne dla niemowląt, ponieważ dziecko może zarazić od chorej matki podczas porodu. Dlatego ważne jest, aby uważać na stan jego zdrowia przy planowaniu ciąży.

Wirus żółtaczki u dorosłych mogą być dystrybuowane w następujących przypadkach:

1. W przypadku korzystania z niesterylnego wstrzykiwanie dożylne lub domięśniowe infekcje (włączając leki).
2. Tatuażu, przekłuwanie ciała, akupunktura gospodarstwa niesterylnych igieł procedur.
3. Podczas seksu bez zabezpieczenia z zakażonym partnerem, jeśli w tym czasie nie ma kontaktu poprzez krew (wrzody, skaleczenia, owrzodzenia na narządach płciowych lub w trakcie miesiączki). Sposób ten odnosi się do nietypowych dróg ekspozycji.
4. Gdy procedura transfuzja krwi.
5. Podczas leczenia w klinikach stomatologicznych.

Kichanie, kaszel, ucztowania, sztućce wymiany lub innego losowego dotykową kontaktowe zapalenie wątroby nie jest transmitowany.

Przyczyny zapalenia wątroby u dzieci

Objawy i leczenie zapalenia wątroby typu C u dzieci różnią się od objawów choroby u dorosłych. zapalenie wątroby dziecko rozciąga się na dwa sposoby: z matki na dziecko (pionowe sposób zakażenia), w bezpośrednim kontakcie z krwią, zakażonej osoby (pozajelitową infekcji). Wirus może być przenoszony z zakażonej matki na noworodka w czasie porodu, częstość występowania takich przypadków jest o 4-5%. Jeśli taka sytuacja ma miejsce, kobieta oferowane zrobić cesarskie cięcie, które nieznacznie zmniejsza ryzyko przeniesienia wirusa zapalenia wątroby typu B dla noworodków. Druga droga infekcji dzieci zazwyczaj występuje w różnych zabiegów leczniczych, leczenia zębów, podawanie leków za pomocą instrumentów sterylnych, hemodializa, transfuzję krwi i innych procedur medycznych.

U młodzieży, jak u dorosłych, to zwiększa szanse na uzyskanie zapalenie wątroby stosowanie narkotyków. Ponadto, ryzyko infekcji u dorastających dzieci wzrosła z naruszeniem zasad higieny tatuowania skóry, piercing i innych rzeczy. Podczas golenia ogólne środki higieny poprzez skaleczenia i otarcia na skórze w organizmie może również przenikać wirusy.

Objawy zapalenia wątroby typu B u dorosłych

Często wiele osób z wirusowym zapaleniem wątroby typu C nie ma objawów charakterystycznych dla tej choroby. Objawami przewlekłej infekcji nie następuje aż do momentu wątroba nie jest utworzona blizny (marskość). W tej choroby jest zwykle towarzyszy ogólne osłabienie, nadmierne zmęczenie i ma objawy niespecyficzne, nawet w przypadku braku marskości.

Objawy zazwyczaj objawia się znacznie później infekcję wirusowego zapalenia wątroby typu okres inkubacji wynosi od 15 do 150 dni. Osoby zakażone bez objawów choroby jest zagrożeniem dla innych, jak działa jako nośnik wirusa i może przekazywać ją innym powyższych metod. Głównymi objawami choroby są następujące:

– utrata apetytu;

– złe samopoczucie, osłabienie;

– nudności, wymioty;

– biegunka;

– nagła utrata wagi dramatyczny bez wyraźnej przyczyny;

– żółknięcie skóry, twardówki gałki (tzw choroba powszechnie żółtaczka);

– zmiana barwy moczu (do ciemnobrązowego) i stolec (białawe kału).

Objawy zapalenia wątroby u dzieci

Średni okres inkubacji WZW dziecka może trwać od 15 dni do 6 miesięcy. Objawy żółtaczki u dzieci występują u mniej niż 50% przypadków i są wyrażane głównie przez zażółcenie skóry i białek oczu. Okres icteric zwykle trwa do 3 tygodni. Ponieważ zapalenie wątroby charakteryzuje się zapaleniem wątroby, dziecko całkowite zatrucie występuje, które towarzyszą nudności, wymioty, biegunka. Ostrą postacią choroby zaczyna powoli objawy stopniowo zwiększa się, podczas gdy istnieje rozwój zaburzeń niestrawności i zespołu astenovegetativnogo. Objawy żółtaczki u dzieci może towarzyszyć gorączka, ból głowy. Odbarwiony kał, mocz, a wręcz przeciwnie, staje się ciemnobrązowy kolor.

Zidentyfikowane objawów i leczenia wirusowego zapalenia wątroby typu C są ściśle spokrewnione, od końca diagnozowania lub brak prawidłowego leczenia u 10-20% wszystkich przypadków ostrej formy choroby żółtaczka się przewlekły. Przewlekła żółtaczka jest zazwyczaj bezobjawowe i jest zwykle wykrywany podczas przypadkowej kontroli nad dzieckiem, kiedy czas został stracony, a choroba jest nadal z nim do końca życia. Te dzieci mają zwiększone zmęczenie, osłabienie, objawy pozawątrobowego (teleangiektazje, kapillyarity).

diagnostyka

Ze względu na fakt, że ostre zakażenie HCV jest zazwyczaj bezobjawowe, bardzo ważne wczesne rozpoznanie choroby. Przy przejściu przewlekłych szanse zakażenia chorobą wykrywania zmniejszona pozostaje nierozpoznana i może wystąpić poważne komplikacje, takie jak marskość wątroby lub raka wątroby.

Wykrywanie wirusów w organizmie występuje w określaniu poziomów przeciwciał we krwi, a następnie potwierdzone przez dodatkowe testy, aby określić wirusowego RNA. Ilość RNA w (wskaźnik obciążenia wirusowego) krew nie jest skorelowany ze stopniem nasilenia choroby, ale może być używany do monitorowania reakcji organizmu leczonego. Biopsja wątroby jest używany do oceny stopnia jego choroby Defeat (uszkodzenia narządów i blizn komórek), którego znaczenie jest istotne dla planowania terapii.

Diagnoza odbywa się w 2 etapach:

– Badania przesiewowe w kierunku przeciwciał dla wirusa żółtaczki może ustalić, czy dana osoba jest zakażona wirusem;

– o dodatni wynik testu na obecność przeciwciał prowadzi się za pomocą testu z kwasem nukleinowym HCV RNA w celu określenia postaci choroba (ostra lub chroniczna).

Następnie, z pozytywnych prób, lekarz musi ocenić stopień uszkodzenia wątroby (włóknienie lub marskość wątroby). Można to zrobić za pomocą biopsji lub przez różne nieinwazyjnego testu. Ponadto, pacjent powinien dostarczyć badania laboratoryjne w celu określenia genotyp szczepu wirusa zapalenia wątroby typu C, stopień uszkodzenia wątroby i genotypu są wykorzystywane do podejmowania decyzji w leczeniu i prowadzeniu choroby.

Genotypy wirusowego zapalenia wątroby typu C,

W celu wyleczenia choroby, aby były skuteczne, ważne jest określenie, co należy do genotypu wirusa. Genotypy podzielone na sześć różnych gatunków. Z reguły pacjenci zakażeni wirusem z tylko jednego genotypu, ale każdy z nich jest w rzeczywistości mieszaniną ściśle powiązanych wirusów zwanych quasi-gatunek. Mają tendencję do mutacji i stają się oporne na obecnych metod leczenia. To, co wyjaśnia trudności w leczeniu przewlekłej żółtaczki.

Poniżej znajduje się lista różnych genotypów przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu C:

1. Genotyp 1a.
2. Genotyp 1b.
3. Genotyp 2a, 2b, 2c, 2d.
4. Genotypem 3a, 3b, 3c, 3d, 3e, 3f.
5. Genotyp 4a, 4b, 4c, 4d, 4e, 4f, 4g, 4h, 4i, 4j.
6. Genotyp 5a.
7. Genotyp 6a.

Genotypy HCV są ważne dla lekarzy przy wydawaniu zaleceń terapeutycznych. Na przykład, genotyp 1 jest najtrudniejszym do leczenia, pacjenci z genotypem 2 i 3, aby lepiej odpowiadać na leczenie kombinacją interferonu alfa z rybawiryną. Ponadto, w przypadku stosowania terapii skojarzonej, zalecany czas trwania leczenia zależy od genotypu.

Leczenie zapalenia wątroby typu C,

Objawy i leczenia wirusowego zapalenia wątroby typu C są ściśle spokrewnione, ponieważ terapia opiera się na tym objawów choroby. Przed rozpoczęciem leczenia należy prowadzić dokładną analizę w celu ustalenia najlepszego podejścia do pacjenta i jego choroby. Ponadto, na podstawie informacji diagnostycznych lekarz może określić, jakie Zapalenie wątroby typu C jest najbardziej skuteczny dla każdego indywidualnego przypadku. Nowoczesne standardowe leczenie żółtaczki jest kombinacją terapii przeciwwirusowej z „interferon” lub „rybawiryny”, które są skuteczne wobec wszystkich genotypów. Niestety, „Interferon” nie jest powszechnie stosowany w medycynie, co ma zły wpływ na stan większości pacjentów, w rzeczywistości połączenie rybawiryny z tym lekiem jest, być może, najlepszym lekarstwem na zapalenie wątroby typu C na bieżąco.

postępy naukowe doprowadziły do opracowania nowych leków przeciwwirusowych z żółtaczką, które są skuteczniejsze, bezpieczniejsze i bardziej mobilny niż istniejących. To środków przeciwwirusowych, w kierunku zgodnym (PDP), które są w stanie nie tylko uproszczenie leczenia tej choroby, ale również w celu zwiększenia odsetka pacjentów vyzdoravlivaemosti. Jednak leki przeciwwirusowe mieć poważne skutki uboczne, a często przyczyną tych dolegliwości u pacjentów:

– bóle głowy;

– objawy grypopodobne;

– nudności;

– zmęczenie;

– bóle mięśni;

– depresja;

– wysypki skórne, reakcje alergiczne.

Jeśli dziecko zdiagnozowano zapalenie wątroby typu C, leczenie powinno być ukierunkowane na zapobieganie przejściu ostrej postaci tej choroby w przewlekły. Terapia również zasadniczo jest złożony i obejmuje kombinacje takich jak preparaty interferonu rekombinowanego reaferon w postaci pozajelitowego viferona i doodbytnicze czopki. schematy leczenia dobierane są indywidualnie dla każdego dziecka.

Dla dzieci od 7 lat i dojrzewania można przypisać kombinację leków „interferon” i „rybawiryny”. Również wyznaczyć dławiki ( "TSikloferon") oraz immunomodulatory ( "Taktivin"). Czas trwania leczenia żółtaczki u dzieci zależy od wielu czynników, począwszy od 24 do 48 tygodni. Jeśli zdiagnozowano zapalenie wątroby typu C, leczenie powinno towarzyszyć diety, utrzymania zdrowej diety i stylu życia, zaprzestanie palenia i alkoholu. Ważne jest, aby przestrzegać leżenia w łóżku i uniknąć niepotrzebnego narkotyków.

Istnieją tradycyjne metody leczenia żółtaczki, ale odwołując się do nich, należy skonsultować się z lekarzem, tak aby nie zaszkodzić organizmowi, a nie pogorszyć chorobę.

Prognozy i konsekwencje

Kiedy pacjenci wykryć zapalenia wątroby typu C, jak można żyć z nim, prawdopodobnie jedną z najważniejszych kwestii, które zwracają się do lekarza. Natychmiast należy zauważyć, że prognozy zależy od wczesnego wykrywania choroby i skuteczności przepisanej terapii. Czas zidentyfikowane objawy i leczenie wirusowego zapalenia wątroby typu C, znajdź prawo – klucz do sukcesu. Terapia jest dobre dla ogólnego stanu zdrowia pacjenta, daje pozytywny trend i zwiększa szanse na korzystny wynik. Według statystyk, około 20% pacjentów, którzy mają zakontraktowane zapalenie wątroby, całkowicie wyleczona, choć nie oznacza to, że są one chronione przed przyszłych infekcji. Pozostałe 80% pacjentów rozwija się przewlekłe zapalenie zakaźne (na wygląd charakterystycznymi objawami lub bez objawów). Osoby te pozostają zaraźliwy dla innych do życia, jak są nosicielami wirusa.

Kiedy lekarz identyfikuje pacjenta zapalenia wątroby typu C (objawów), leczenie i następstwa choroby – informacje, które muszą być przekazane do pacjenta jak najszybciej i w przystępnej formie. Jeżeli dana osoba mieszka z wirusowym zapaleniem wątroby typu C przez wiele lat, on zazwyczaj rozwijają następujące powikłania:

– przewlekłe zapalenie wątroby;

– marskość wątroby;

– rak wątroby.

zapobieganie chorobom

Niestety, obecnie nie istnieje szczepionka przeciwko żółtaczce. Pacjenci, którzy mieli zapalenie wątroby typu C, pozostawić komentarze na temat tego, co jest lepiej zapobiegać chorobie niż ją leczyć. Tak więc, aby uniknąć rozprzestrzeniania się choroby i innych chorób przenoszonych przez krew, ludzie powinni przestrzegać następujących wymagań:

1. Unikaj dzielenia się przedmioty osobiste nosić i używać przedmiotów, które mogą być zanieczyszczone krwią (np maszynki do golenia, szczoteczki do zębów, itp).
2. Uniknąć przekłucia uszu, piercing, zabiegi akupunktury, tatuażu w miejscach o wątpliwej sterylności i braku higieny.
3. Osoby z wirusem zapalenia wątroby typu C podczas wizyty w klinice stomatologicznej, lub wszelkie inne zakłady opieki zdrowotnej mają obowiązek poinformować lekarza, że są nosicielami wirusa. Niespełnienie tego zagraża wielu odwiedzających do kliniki dentystycznej.
4. Wszelkie kawałki lub otarcia powinny być starannie obsługiwać roztwory dezynfekujące i pokryjesz je na szczycie wodoodpornym bandażem.
5. Osoby posiadające wiele partnerów seksualnych, stosować metody barierowe antykoncepcyjne, takie jak prezerwatywy, w celu zmniejszenia ryzyka zakażenia wirusem zapalenia wątroby typu C oraz innych chorób, które są transmitowane przez kontakt płciowy.
6. Istotne jest przeprowadzenie działań prewencyjnych mających na bezpiecznych metod użycia narzędzi do wstrzykiwań, zastrzyki, tatuażu i innych rzeczy.

Rozumie się, że wirus zapalenia wątroby typu C nie jest przenoszony przez przypadkowy kontakt. Uścisk dłoni, pocałunki i uściski są bezpieczne, w takim przypadku nie ma potrzeby stosowania specjalnych procedur izolacji podczas pracy z zainfekowanych pacjentów. Kontakty, które zwiększają ryzyko przeniesienia, zawsze towarzyszy uwalnianie krwi.