360 Shares 4324 views

wrodzona niedoczynność tarczycy

Wrodzony tarczycy jest schorzeniem endokrynologicznym. Choroba charakteryzuje się zmniejszeniem funkcji wykonywanej przez gruczoł tarczycy. Wrodzona niedoczynność tarczycy rozpoznaje się rzadko (jeden przypadek na pięć tysięcy). Niebezpieczeństwo tej choroby ze względu na fakt, że brak hormonów negatywnie wpływa na rozwój układu nerwowego i funkcji psychomotorycznych dzieci, je utrudniających.

Niedoczynność tarczycy u noworodków rozwija się w łonie matki. Najczęstszą chorobą podatne dziewcząt niż chłopców.

Niedoczynność tarczycy jest dziecko może być scharakteryzowana przez całkowitym lub częściowym brakiem tarczycy. Obniżenie funkcje związane z brakiem jej hormonów: tyroksyny, trijodotyroniny. Zatem nienarodzone dziecko jest oznaczony patologię wpływając negatywnie na prawidłowy rozwój i funkcjonowanie jego organizmu.

Wrodzona niedoczynność charakteryzuje różnych zaburzeń w funkcjonowaniu przysadki mózgowej, tarczycy i podwzgórzu. Większość przypadków choroby mają charakter podstawowy.

Obecnie szacuje się przyczyną choroby są uważane za choroby genetyczne. Większości przypadków (80%), sporadycznej choroby związane innymi słowy, w celu ustalenia każdego rodzaju przesyłu dziedziczne lub połączenia z oddzielnym populacji nie jest możliwe.

Wrodzona niedoczynność wtórny jest bardziej rzadko postacią choroby, zamiast pierwotnej. Choroba charakteryzuje się zakłóceń w strukturze „centrum poleceń” – przysadka – gruczoł tarczycy, która przeprowadza kontrolę.

Wrodzona niedoczynność tarczycy jest poważnym zagrożeniem dla zdrowia i życia dzieci.

Jest to spowodowane przede wszystkim efektem braku hormonów tarczycy w rozwoju rdzenia kręgowego i mózgu, ucha środkowego i innych struktur w układzie nerwowym. Należy zauważyć, że na pewnym etapie braku operatywności staje się nieodwracalne i nieuleczalne. Dzieci z wrodzoną niedoczynnością tarczycy są daleko w tyle w psychomotoryczne i rozwoju somatycznego. Ogólny obraz jest wtedy nazywany w praktyce kretynizm. Warunek ten jest uważany za najpoważniejszy ze wszystkich rodzajów psychomotorycznego niedojrzałości.

Jak praktyka pokazuje pewne oznaki wrodzonej niedoczynności tarczycy mogą być wykryte po urodzeniu. Niektóre z objawów w trakcie rozwoju dziecka.

Główne objawy choroby powinny być klasyfikowane jako:

– czas dostawy (więcej niż cztery tygodnie);

– oznaki niedojrzałości po urodzeniu, mimo „post-termin” ciąży;

– ciężar dziecka, przekraczającą 3500 g;

– trudności w procesie gojenia rany pępowinowej, przedłużone poporodowym żółtaczka;

– obrzęk twarzy i klocki na grzbietach dłoni i stóp sekcjach;

– senność; szorstki niski krzyk, słabe ssanie na piersi.

Zazwyczaj, opóźnienie w rozwoju objawia się w ciągu pierwszych kilku miesięcy życia. W tym przypadku pacjenci opóźnione zamknięcie ciemiączko i ząbkowanie, kruche i suche włosy.

Leczenie tej choroby jest skierowany do napełniania deficytem hormonów tarczycy. Wykorzystuje lewotyroksyny sodowej. Struktura leku i naturalnej tyroksyny są identyczne. Należy zauważyć, że deficyt w pracy czy w strukturze tarczycy nie może być całkowicie utwardzona. Dlatego terapia zastępcza jest powołany do życia.

Zazwyczaj leczenie rozpoczyna się w drugim tygodniu życia dziecka. W niektórych krajach (np Niemcy) terapia jest zalecany od ósmego dziewiątego dnia po urodzeniu.

Do tej pory wyprodukowała szereg analogów (forma handlowa) lewotyroksyny. W zależności od ilości substancji czynnej przypisany dawkowania. Jeśli to konieczne, należy przejść do dowolnej analogowej lub inna forma powinna wziąć pod uwagę.