Prawo Malus, załamanie promieni świetlnych polaryzatorów

1809 przyniósł zmiany w naukowej społeczności światowej. Inżynier z francuskiego przez E. Malus odkrył nową drogę do polaryzacji światła. Poprzez eksperymenty, on przypadkowo zwrócił uwagę na fakt, że jeśli kryształ jest obracany wokół wiązki odbitej od szkła, natężenie światła może okresowo zarówno wzrost i spadek. Ale całe światło nie gaśnie, ale tylko nasila lub słabnie, ale tylko w pewnym położeniu kryształu. Przyjęcie zostało nazwane „prawo Malus”, został uznany w środowisku naukowym.

Z fizyki wiemy, że światło może być zamienione na belce spolaryzowanego. Dzieje się tak, gdy przy użyciu specjalnych urządzeń, które mogą przejść tylko pewnym wahaniom kierunkowych. Przykładem tego może być usytuowany równolegle do płaszczyzny oscylacji, przepuszczalności światła i umieszczone prostopadle do zmianami opóźnienia. Jako nośniki stosuje się polaryzator anizotropowe w odniesieniu do wektora drgań, takich jak kryształy. Najbardziej znanym pochodzenia naturalnego jest turmalin. Jest on na tyle silny, aby absorbować promienie świetlne że jego elektryczny wektor prostopadły do osi widzenia, co również wynika Podsumowując prawa Malus. Ale światło, w której jest równoległa, prawie nie wchłania. Wyjaśnia to, że naturalne światło przechodzi przez płytkę kryształu wchłania tylko połowę liniowo spolaryzowane z wektorem równoległym elektryczny umieszczony turmalinu osi widzenia.

Wygodniejsze w obsłudze kryształ ma dokładnie takie same właściwości jak polaroid. Składa się ona z sztucznie wytworzonych folii koloidalnych, które są konieczne w celu uzyskania światła spolaryzowanego. Podobnie jak w turmalinu, zasada działania jest oparta na jednym układzie scalonym, która absorbuje światło prostopadle do kierunku drgań. A zjawisko to nie jest wyrażona w prawie Malus. Rozważmy inny przykład.

Ale gdy występuje polaryzacja promieni świetlnych podczas załamania i odbicia na styku z izotropowym dielektryka – to jest prawo Malus. Poprawił kilka zjawisk fizycznych związanych z wibracjami elektrycznego światła.

Ale prawo Malus, konkluzji, która jest sformułowana powyżej, nie twierdzi, że taka metoda polaryzacji głównym i jedynym. Są inni.

Każde urządzenie, które służy do promieni światła polarnych nazywa polaryzator. Ale to jest badane i zbadane za pomocą analizatora.

Na przykład, istnieją dwa kryształy, które są rozmieszczone jeden za drugim tak, że osie tworzą kąt. Pierwsze światło chybienie którego elektryczny wektor jest skierowany równolegle do jej osi. Składnik intensywności wiązki będzie opóźnione drugi kryształ. I po dwóch polaroid to będzie taka sama długość wektorów elektrycznych. Innymi słowy, stosunek tych natężeń jest proporcjonalna do kwadratu amplitudy.

Wynika z tego, że światło przechodzące przez analizator, przy jej moc jest moc wiązki, na trasie przez polaryzator, pomnożoną przez cosinusa kąta między nimi na placu. Stosunek ten jest zjawiskiem, które opisuje prawo Malus.

Może to również zawierać i podwójne załamanie promieni świetlnych, co jest podstawową właściwością przy przejściu przez kryształów. Tłumaczy się to cechy, które są obecne w środowisku anizatropa propagacji światła. Na przykład wysłanie krystaliczną dźwigar wąską wiązkę światła, które przechodzi przez nią, nie będzie dwóch oddzielnych belek, które są równoległe do siebie. Stanie się to w każdym przypadku, nawet jeśli światło pada na kryształ w normalnym położeniu. Jeden z nich nazywa się często i jest kontynuacją belki głównej, a drugi – niezwykłe, ponieważ ma odchylenie od nieruchomości.