193 Shares 8429 views

Analogowy "lewomicyna" z biegunką (tabletki). "Levomyketyna" (krople do oczu): analogi

Wielu z nas zna właściwości leku "Levomycetin", którym można radzić sobie z różnymi dolegliwościami. Jest skuteczny w chorobach zakaźnych przewodu pokarmowego, w tym w biegunce, jest szeroko stosowany w praktyce okulistycznej w chorobach związanych z etiologią bakteryjną. Jednak nie zawsze stosowanie tego leku jest uzasadnione, dlatego lekarz może przepisać analogi "Levomicyny". Ale co dokładnie oznacza, może być zalecane, spróbujmy zrozumieć.

Właściwości farmakologiczne leku "Levomycytyna"

Ten antybiotyk, który ma szerokie spektrum działania, dzięki jego właściwościach rozpuszczalnych w tłuszczu, łatwo wnika do błony komórkowej patogennych drobnoustrojów i reaguje z substancją rybosomów bakteryjnych. Wynikiem takiego wpływu jest zakłócenie tworzenia wiązań peptydowych i syntezy białek. Okazuje się, że aktywna substancja leku wykazuje działanie bakteriobójcze i bakteriostatyczne.

"Levomyketyna" działa przeciwko wielu szczepom mikroorganizmów, które są oporne na tetracykliny, sulfonamidy i penicyliny. Ale na patogeniczne pierwotniaki – Mycobacterium tuberculosis i grzyby – leki niestety nie działają.

Odporność na ten środek w mikroorganizmach rozwija się bardzo powoli. Ze względu na tę cechę, a także dużą toksyczność, lek jest stosowany w leczeniu ciężkich chorób zakaźnych, w których mniej toksyczne leki przeciwbakteryjne są nieskuteczne.

Wskazania dotyczące stosowania i formy uwalniania

Ponieważ lek jest stosowany w wielu dziedzinach medycyny, farmaceuci zadbali o wygodę stosowania i opracowali trzy podstawowe formy leku. Pierwszym jest roztwór alkoholu, który jest przeznaczony do użytku zewnętrznego. Jest zalecany do leczenia wrzodów troficznych, które nie leczą się przez długi czas, a także oparzenia II i III stopnia. Często zaleca się lekarstwa na odradzające zmiany skórne, furgany i pęknięcia brodawek u matek karmiących piersią.

Lekarstwa w formie tabletek zaleca się pacjentom cierpiącym na takie choroby jak: biegunka, uczucie paratyfobizmu, gorączka tyfusu, bruceloza, salmonelloza, tularemia, ropień mózgu, zapalenie płuc. Nie mniej skuteczny jest lek stosowany w różnych postaciach gorączki CU, chłoniaka pachwinowego, iersiniozy, psittacosis, zakażenia przewodu żółciowego, ropnego zapalenia otrzewnej, chlamydiozy, ropnych infekcji rany, erlichiozy, ropnego zapalenia ucha środkowego i dolegliwości dróg moczowych pochodzenia bakteryjnego.

Trzecią formą środka jest krople do oczu. Są one stosowane w praktyce okulistycznej do leczenia i zapobiegania chorobom takim jak zapalenie rogówki, zapalenie spojówek, zapalenie powiek.

Skutki uboczne środka

Ten lek, podobnie jak inne leki, oprócz pozytywnych właściwości farmakologicznych, ma szereg skutków ubocznych, które mogą pojawić się podczas terapii.

Stosowanie leku w postaci tabletek może powodować dysbakterie, niestrawność, wymioty, nudności, biegunkę i podrażnienie błony śluzowej gardła i jamy ustnej. Układ hemopoetyczny może również reagować na odbiór leku, który przejawia się w postaci małopłytkowości, granulocytopenia, erytrocytopii, retikulocytopenia i leukopenia. Rzadziej pacjent może rozwinąć niedokrwistość aplastyczną lub granulocytopenia. Z boku układu nerwowego odpowiedź na tabletki lewomicyny może być peryferyjnym zapaleniem nerwu, zamieszaniem, halucynacjami wzroku i słuchu, zaburzeniami psychomotorycznymi i innymi.

Niepożądanymi reakcjami na stosowanie leków w postaci roztworu mogą być uczulenia, objawiające się wysypką skórną lub obrzękiem naczynioruchowym.

Strukturalny analog środka

Głównym składnikiem czynnym leku jest chloramfenikol. Dlatego głównym strukturalnym analogiem "Levomyketyny" jest lek o tej samej nazwie "Chloramphenicol". Wskazania do jego stosowania są całkowicie identyczne z tymi opisanymi w instrukcjach stosowania "lewomicyny".

Ten środek zaradczy jest produkowany w trzech podstawowych formach. Pierwsze tabletki i kapsułki, zawierające 0,5 i 0,25 g składnika aktywnego. Drugą formą jest 25% krople do oczu, trzeci proszek, przeznaczony do przygotowania roztworu do wstrzykiwań.

Należy zauważyć, że podobnie jak lewomicyna analogi zawierające chloramfenikol to antybiotyki o szerokim spektrum działania i powinny być przepisywane bezpośrednio przez lekarza. W przypadku samodzielnego podawania leków w tej grupie ryzyko wystąpienia działań niepożądanych wzrasta.

Lek "Levovinisol"

Inny strukturalny analog "Lewomicyny", który można obecnie nabyć w aptece, jest znany pod nazwą handlową "Levovinizol". Ten lek jest oparty na chloramfenikolu i kilku zaróbkach. Lek jest produkowany w postaci aerozolu, preparatu, proszku do przygotowywania roztworu i gotowego roztworu alkoholu.

Przypisz lek na różne bakteryjne zakażenia skóry wywołane przez wrażliwe mikroorganizmy. Ponadto lekarze często stosują leki stosowane w leczeniu pacjentów z głębokim i powierzchownym oparzeniem, odleżynami, wrzodami troficznymi, ranami nieleczającymi ran, boilsami, a także zalecają leki dla kobiet karmiących z pęknięciami w sutkach.

W przeciwieństwie do leku "Levomycetin", nowoczesne analogi do stosowania miejscowego, w szczególności lek "Levovinisol", mają niewielką listę działań niepożądanych, więc można je stosować nawet do leczenia niemowląt od urodzenia.

Jeśli chodzi o przeciwwskazania, nie ma zbyt wielu z nich. Leki są zabronione dla osób z nadwrażliwością na składniki, ucisku na hematopoezę szpiku kostnego, a także u osób cierpiących na ostre przerywane porfiry, niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej, niewydolność nerek lub wątroby, łuszczycę, grzybicze uszkodzenia naskórka, wyprysk.

Synthomycyna

Starając się zrozumieć pytanie, jakie synonimy i analogi mają lek "Levomicetin", należy wspomnieć o leku "Synthomycin". Ten lek jest często przepisywany u pacjentów z zarażonymi oparzeniami o 2-3 stopniach, nieleczonymi wrzodami troficznymi i różnymi zakażeniami rany.

Lek jest oparty na chloramfenikolu. Jako składniki pomocnicze do tworzenia pojedynczej postaci dawkowania, farmaceuci stosowali olej zwyczajnych nasion rycynowych, kwasu sorbinowego, wody oczyszczonej, emulgatora nr 1 i siarczanu sodu (carmelozy) 70/450 "O".

Lek "Metronidazol"

W różnych dziedzinach medycyny stosowane są środki przeciwpasożytnicze i przeciwbakteryjne . Jest zalecany do infekcji pierwotnych, chorób stawów i kości, a także do dolegliwości jamy brzusznej bakteryjnej etiologii. Lek ten jest wytwarzany w czterech podstawowych postaciach leczniczych: w postaci pochwy, roztworu do infuzji, czopków i tabletek.

Ten analog "Lewomicyna" z biegunką powinien być stosowany tylko zgodnie z zaleceniami lekarza, które określi czas trwania terapii i dawki. W przeciwnym razie narasta czasem ryzyko wystąpienia działań niepożądanych organizmu. W takim przypadku ośrodkowy układ nerwowy cierpi, a pacjenci skarżą się na drgawki, bóle głowy, osłabienie, bezsenność, zawroty głowy, drażliwość, senność, ataksję, dezorientację, a nawet halucynacje. Ponadto samodzielne podawanie leku może nasilać stan pacjenta poprzez zwiększenie biegunki. Może wystąpić również wymioty, suchość w ustach, całkowita utrata apetytu i innych zaburzeń układu trawiennego. Dlatego też, podobnie jak "Levomycetin", instrukcje dotyczące stosowania analogów zalecają przyjmowanie wyłącznie recepty lekarskiej. Pomoże to uniknąć niepożądanych reakcji ubocznych i szybko poradzić sobie z już istniejącym problemem.

Ciprofloksacyna

Innym analogiem "Levomyketyny" jest tabletka "Ciprofloksacyna". Ten lek ma działanie antybakteryjne i działa przeciw patogenom wielu przypadków układu moczowo-płciowego i przewodu pokarmowego. Dawkowanie leku i czas trwania terapeutycznego przebiegu są obliczane indywidualnie.

Lek ten nie jest strukturalnym analogiem leku "Levomycetyna", ale właściwości farmakologiczne tych dwóch leków są bardzo podobne. Ponadto mogą być stosowane do biegunki spowodowanych przez różne patogenne mikroorganizmy. Jeśli chodzi o przeciwwskazania do przyjmowania antybiotyku "Ciprofloksacyna", jest ich wiele. Po pierwsze, jest zabronione używanie leku do leczenia dzieci i młodzieży w wieku poniżej piętnastego roku życia. Po drugie, nie zaleca się stosowania leku u kobiet w okresie ciąży i laktacji. Wynika to z faktu, że ten analog "Lewomicyna" jest przedstawicielem antybiotyków serii chinolonów, które mogą gromadzić się w tkankach kostnych i chrząstkowych, niszcząc ich strukturę. I to jest bardzo niebezpieczne zarówno dla rozwijania okruchów w macicy, jak i dla dziecka, którego matka jest karmiąca piersią.

Antybiotyk "Amoksycylina"

Innym lekiem przeciwbakteryjnym, który udowodnił się w leczeniu infekcji jelitowych, który powoduje biegunkę, jest lek Amoksycylina. Podobnie jak lek "Levomycetin", jego analogi powinny być stosowane tylko na zalecenie lekarza. Przecież wszystkie antybiotyki mają wiele skutków ubocznych. Dlatego mianowanie leku przeciwbakteryjnego pacjentowi specjalista nie tylko oblicza dawkę leku, ale także zapozna się z zasadami dopuszczenia leków. Będzie on również obejmował probiotyki w złożonej terapii, która pomoże złagodzić negatywny wpływ środka przeciwbakteryjnego i utrzymać mikroflory jelitowe w normalnym stanie.

Analogi "Levomycyny" dla dzieci

Jeśli biegunka rozpoczęła się u dziecka, samoleczenie nie jest najlepszym sposobem na rozwiązanie problemu. Nie trzeba mówić o samodzielnym stosowaniu leków przeciwbakteryjnych. Pierwszą rzeczą do zrobienia jest skonsultowanie się z specjalistą w celu uzyskania pomocy. Lekarz zbada okruchy, przeprowadzi serię badań i wyznaczy terapię, która jest bezpieczna dla małego pacjenta. Oczywiście, jeśli zostanie ustalone, że przyczyną biegunki jest właśnie zakażenie bakteryjne, to leczenie bez antybiotyków jest mało prawdopodobne. Ale to nie znaczy, że lekarz przepisze lek "Levomycetin". Analogi dla dzieci są wybierane według grupy wiekowej pacjenta, ciężkości choroby, a także według indywidualnych cech okruchów (alergia, nietolerancja niektórych leków i ich składników, choroby przewlekłe itp.).

Najczęściej w takich przypadkach stosuje się syntetyczny lek "Nifuroxazide" należący do grupy nitrofuranów. Jest produkowany zarówno w postaci tabletek, jak i w zawiesinie, analogi "lewomicyny". Tabletki są zazwyczaj zalecane dla dorosłych i dzieci w wieku szkolnym, ale w płynnej formie można podać lek na okruchy.

Jaki jest substytut medycyny w okulistyce?

Biorąc pod uwagę właściwości leku "Levomycetin" i jego analogi, nie zapominaj, że ten lek przeciwbakteryjny jest dostępny w różnych postaciach i może być stosowany w wielu dziedzinach medycyny. Tak więc krople do oczu są szeroko stosowane w praktyce okulistycznej do leczenia chorób spowodowanych infekcjami bakteryjnymi. Preparat można przepisać pacjentom cierpiącym na zapalenie spojówek, zapalenie powiek, zapalenie rogówki, zapalenie błony naczyniowej i inne schorzenia.

Pomimo wysokiej skuteczności lekarstwa nie można zalecić wszystkim, ponieważ lista przeciwwskazań do jej przyjęcia jest wystarczająco duża. Zgodnie z informacjami zawartymi w instrukcjach stosowania, lek jest surowo zabroniony u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat, kobiety w ciąży i karmiące piersią. Pacjenci z chorobami układu krwiotwórczego, nerek, wątroby i niewydolności oraz inne choroby ogólnoustrojowe również nie mogą używać leku "Levomycetin" (krople do oczu). Analogami zawierającymi bardziej bezpieczne elementy w takich sytuacjach są jedynym prawidłowym wariantem rozwiązania problemu. W zależności od wieku pacjenta i złożoności choroby lekarz może zalecić takie krople jak "Albucid", "Okomistin", "Normaks", "Floxal" i inne.

Lek "Albucid"

Podobnie jak lek "Levomycetin" (krople) analogowy "Albucid" jest lekiem o działaniu bakteriostatycznym. Ten lek jest przepisywany pacjentom – bez względu na wiek – do profilaktyki i leczenia chorób oczu zapalnej choroby zakaźnej, takich jak zapalenie rogówki, zapalenie spojówek, zapalenie powiek, itp. Jedyne, co należy zwrócić uwagę, to 20% roztwór leku jest stosowany w leczeniu dzieci , Ale przedstawiciele starszej grupy wiekowej wykazali 30%.

Jeśli rozważasz możliwe efekty uboczne leków, z reguły są one rzadkie i nie wymagają leczenia objawowego.

Co musisz wiedzieć o leku "Levomycetin" i jego analogach?

Leki, podobne w strukturze z lekiem "Levomycetin", a nie tyle. Ale leki o identycznych właściwościach farmakologicznych są więcej niż wystarczające, a które z nich wybrać – powinny być ustalone wyłącznie przez lekarza. Tylko lekarz, który zdiagnozował i określił stopień nasilenia choroby oraz jego etiologię, może zalecić pacjentowi przyjmowanie leku Levomicetin.

Analogi (z biegunką na przykład) w postaci tabletek i zawiesin należy także wziąć pod uwagę lekarza, wyraźnie zgodnego z systemem dawkowania. Spowoduje to zmniejszenie ryzyka wystąpienia efektów ubocznych.